موارد مصرف و عوارض جانبی روپیکسون

روپیکسون با نام ژنریک رزوواستاتین دارویی خوراکی برای پایین آوردن سطح کلسترول خون است. که با نام های تجاری کرستور (Crestor) عرضه می شود و برای تهیه آن حتما به نسخه پزشک نیاز است. این دارو به دسته‌ای از داروها به نام مهارکننده های ردوکتاز HMG-CoA تعلق دارد، که در اصطلاح عام‌تر به آن «استاتین‌ها» می‌گویند. سایر داروهای این دسته عبارتند از سیمواستاتین (زاکور)، لواستاتین (مواکور)، پراواستاتین (پراواکل)، آتورواستاتین (لیپتور) و فلوواستاتین (لسکل).

عملکرد استاتین ها

این داروها با ممانعت از ردوکتاز، آنزیمی که کلسترول کبد را کاهش می‌دهد، سطح کلسترول را پایین می‌آورند. روپیکسون و سایر استاتین‌ها کلسترول کل خون را و همچنین کلسترول بد را پایین می‌آورند. کلسترول LDL نوع «بد» کلسترول است که خطر بیماری‌های شریان کرونر و حملات قلبی را افزایش می‌دهد. پایین آوردن سطح کلسترول بد پیشرفت بیماری عروق کرنر را کند می‌کند و حتی ممکن است جلوی آن را بگیرد. استاتین‌ها همچنین کلسترول خوب – که تری‌گلیسرید را کاهش می‌دهد – افزایش می‌دهند.

دانشمندان کشف کرده‌اند علاوه بر تصلب شرایین، التهاب عروق کرونر ممکن است به بروز حملات قلبی نیز دامن بزند. وجود التهاب را می‌توان با اندازه‌گیری مواد شیمیایی خون که پروتئین واکنشی-C (Hs-CRP) بسیار حساس نامیده می‌شود تعیین کرد. به علاوه Hs-CRP را می‌توان برای پیش بینی وقوع حملات قلبی، سکته و مرگ استفاده کرد. Hs-CRP در واقع، نسبت به کلسترول بد حتی پیش بینی کننده‌ی بهتری برای حملات قلبی است. دانشمندان دریافته‌اند که استاتین‌ها سطح Hs-CRP بدن را کاهش می‌دهند و این کار از طریق کاهش التهاب عروق کرونر اتفاق می‌افتد و این ممکن است مکانیزم دیگری باشد که از طریق آن استاتین‌ها مانع حملات قلبی، سکته و مرگ می‌شوند. با این حال پژوهش‌های بیشتری باید انجام شود تا اهمیت التهاب و مکانیزم‌هایی که استاتین‌ها از طریق آن‌ها عمل می‌کنند تعیین شود. روپیکسون در آگست ۲۰۰۳ توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تایید شد.

استفاده‌ها و کاربردهای روپیکسون

رزوواستاتین برای کاهش کلسترول کل خون، کلسترول بد و سطح تری‌گلیسیرید و افزایش سطح کلسترول خوب استفاده می‌شود. این قرص همچنین برای کاهش خطر حملات قلبی، سکته، و روش‌های خون رسانی مجدد به شریان‌ها در بیمارانی که به لحاظ بالینی بیماری کرنر قلبی مشخصی ندارند اما عوامل خط متعددی برای بیماری قلبی در آن‌ها وجود دارد نیز استفاده می‌شود. 1

عوارض جانبی قرص روپیکسون

همانند تمام دارو ها این دارو هم ممکن است اثرات جانبی داشته باشد اگر چه همه افراد به آن مبتلا نمی شوند. اینکه شما از اثرات جانبی احتمالی آگاه باشید اهمیت دارد. این عوارض معمولا خفیف هستند و بعد از مدت کمی ناپدید می شوند.

در مورد عوارض این دارو باید گفت که اگر در زمان استفاده از این قرص دچار هر گونه از علائم زیر شدید باید فورا از مصرف آن دست بکشید و به پزشک خود اطلاع دهید. عوارض زیر ممکن است به صورت خیلی خفیف ظهور پیدا کنند که شامل:

تورم صورت، لب، زبان، گلو که ممکن است منجر به دشواری در بلعیدن شود.

خارش پوست
تاول زدن پوست
دشواری در تنفس
درد عضلانی
حالت تهوع و استفراغ
سردرد
اختلالات در حافظه
فراموشی

اگر دچار هر گونه درد غیر طبیعی یا درد عضلانی گشتید که بیشتر از آنچه انتظار داشتید طول کشید، مصرف روپیکسون را قطع کنید و فورا به پزشک مراجعه کنید. علایم عضلانی در کودکان و نوجوانان بیشتر از بزرگسالان شایع است. همانند سایر استاتین ها، تعداد کمی از افراد اثرات ناخوشایند عضلانی نادر را تجربه کرده اند که به عنوان آسیب عضلانی بالقوه و تهدید کننده (بنام رابدومیولیز) شناخته شده است. 2

دوز مصرفی روپیکسون

دوز آغازین برای اکثرا بزرگسالان ۵ میلی‌گرم و یکبار در روز است. بیشترین دوز مصرفی ۴۰ میلی‌گرم در روز است، و این دوز باید برای بیمارانی که به دوز ۲۰ میلی گرم پاسخ نمی‌دهند استفاده و تجویز شود.

آیا مصرف این قرص برای زنان باردار و شیرده بی خطر است؟

رزوواستاتین نباید توسط زنان باردار مصرف شوند چون خطر آسیب به جنین را افزایش می‌دهند.

اما درباره‌ی اینکه آیا بر روی شیر زنان تاثیری می‌گذارد یا نه اطلاعاتی در دست نیست. 1

تداخل دارویی روپیکسون

قرص روپیکسون ممکن است مانند سایر داروها با برخی از داروها تداخل دارویی داشته باشد و این بدین معنا است که مصرف همزمان روپیکسون با برخی داروها ممکن است اثر داروها را افزایش یا کاهش دهد. این تغییر در اثر بخشی می تواند باعث عوارض جانبی شود.

ممکن است قبل از تجویز روپیکسون شما داروهای دیگری در حال مصرف داشته باشید که می بایست به پزشک خود اطلاع دهید. شاید پزشک شما نیاد بداند که دوزهای سایر داروهای مصرفی شما را تغییر دهد و یا برخی از داروها را حذف کند.

استفاده برخی از داروهای خاص به همراه روپیکسون ممکن است خطر ابتلا به مشکلات جدی عضلانی را افزایش دهد. بسیار مهم است که تمام داروهایی را که استفاده می کنید به پزشک خود بگویید.

این لیست کاملی از داروهای در تداخل با روپیکسون نمی باشد، در صورت مصرف هر دارویی می بایست قبل از تجویز با پزشک خود در این باره مشورت کنید.
نمونه هایی از داروهایی که می توانند باعث تداخل با روپیکسون شوند شامل موارد زیر است:

1- داروهای کاهش دهنده اسید

این داروها زمانی که همزمان با روپیکسون مصرف شود مانند آنتی اسید های حاوی آلومینیوم یا منیزیم می توانند مقدار روپیکسون را در خون شما کاهش دهند. این کاهش مقدار باعث می شود روپیکسون اثر بخشی کمتری داشته باشد.

بهتر است داروهای ضد اسید معده را حداقل 2 ساعت پس از مصرف روپیکسون مصرف کنید.

2- داروهای رقیق کننده خون

وارفارین یک رقیق کننده خون است و مصرف این دارو با روپیکسون می تواند INR شما را افزایش دهد و می تواند عوارض جانبی شدید و جدی به همراه داشته باشد.

3- داروهای کلسترول

در صورت مصرف روپیکسون با داروهایی که برای درمان کلسترول بالا استفاده می شود می تواند سطح روپیکسون را در خون افزایش دهند. این طر ابتلا به مشکلات عضلانی را افزایش می دهد.

برخی از این داروها شامل:

نیاسین
گلمفیبروزیل
فنوفیبرات

4- داروهای اچ ای وی

در صورت مصرف داروهای اچ ای وی با روپیکسون می تواند سطح روپیکسون را در بدن افزایش دهند. این باعث افزایش خطر افزایش عوارض جانبی روپیکسون می باشد. این عوارض جانبی شامل مشکلات عضلانی مانند درد عضلانی، ضعف یا حساسیت می باشد.

نمونه هایی از این داروها شال مهار کننده های پروتئاز مانند:

آتازاناویر
ایندیناویر
لوپیناویر

5-داروهای هپاتیت C

در صورت مصرف با روپیکسون با برخی از داروهای هپتایت C ممکن است سطح روپیکسون را در بدن افزایش دهد که این خطر می تواند خطر ابتلا به عوارض جانبی روپیکسون را بیشتر کند. این عوارض جانبی شامل مشکلات عضلانی ، ضعف یا حساسیت می باشد.

6- سایر داروها

برخی از داروها که ممکن است با روپیکسون تداخل داشته باشند شامل:

داروهای ضد قارچ مانند فلوکونازول، کتوکونازول

داروی سرطان مانند دارولوتامید، رگورافنیب

سیکلوسپورین

برخی از ویتامین ها مانند ویتامین B3 و داروهایی که حاوی نیاسین یا اسید نیکوتینیک هستند. 3