علل دچار شدن به ترس از آینده

عوامل و علل مختلفی می‌توانند در دچار شدن به این فوبیا دخیل باشند و متخصصان علت واحدی را برای این اختلال در نظر نمی‌گیرند.

اما آن‌ها معتقدند اغلب زندگی کردن در شرایط پراسترس و تجربه رویدادهای ناگوار در زندگی می‌تواند در بروز این مسئله تأثیرگذار باشد.

از جمله مهم‌ترین علل دچار شدن به کرونوفوبیا می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

- گاهی اوقات مواجه شدن با برخی جملات ساده نظیر " زمان چقدر تند می‌گذرد" برای کسی که اضطراب بسیار شدیدی را تجربه می‌کند و تحت فشارهای زیادی قرار دارد می‌تواند به یک عامل محرک برای بروز کرونوفوبیا تبدیل شود.

- افسردگی یکی از مهم‌ترین عوامل محرک برای ایجاد این نوع ترس است. افراد افسرده احساس پوچی شدیدی در زمان حال می‌کنند و اغلب امید خود را نسبت به آینده از دست می‌دهند. همین امر باعث می‌شود که از گذر زمان احساس خوبی نداشته باشند و اضطراب زیادی را در این زمینه تجربه کنند.

- مواجه شدن با رویدادهای ناگوار در زندگی نظیر از دست دادن یکی از عزیزان، طلاق یا بیکاری.

- نزدیک شدن به دوران یائسگی برای بسیاری از زنان بار هیجانی منفی دارد و باعث می‌شود که آن‌ها این نوع ترس را تجربه کنند.

- برخی عوامل ژنتیکی و ارثی نیز می‌تواند در بروز انواع فوبیا از جمله ترس از آینده دخیل باشند.

- ابتلا به یک بیماری مزمن و پیشرونده.

علائم ترس از آینده

ترس از آینده می‌تواند در زندگی هر فردی مشکلات خاص خود را ایجاد کند و به طور منحصر به فردی نمایان شود.

با این حال برخی علائم در اکثر افراد مبتلا به این مشکل دیده می‌شوند که از جمله آن‌ها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد.

- احساس کلی فاصله گرفتن از واقعیت روزمره.

- احساس اضطراب بسیار شدید هنگام فکر کردن به آینده و دچار شدن به علائمی نظیر تنگی نفس، ضربان قلب و سردی دستان.

- فرد هنگامی که به آینده فکر می‌کند چیزی نظیر تمایل برای فرار کردن را احساس می‌کند و ممکن است دچار واکنش‌هایی نظیر گریه و لرزش اندام شود.

- داشتن افکار ناخوشایند در مورد آینده نظیر مرگ قریب‌الوقوع خود یا اطرافیان از جمله دیگر علائم ترس از آینده است. 3

مقابله با ترس از آینده

1. هرگز فراموش نکنید، بزرگ‌ترین ترس‌ها به‌ندرت رخ می‌دهند

این حقیقتی است که بسیاری از ما تجربه‌ کرده‌ایم و در درستی آن تردید نداریم. با وجود این، اغلب آن را فراموش می‌کنیم! با هزار جور فکروخیال، پس از کلنجار فراوان با خودمان، به دفتر رئیس می‌رویم و درخواستمان را بیان می‌کنیم.

از اتاق رئیس که بیرون می‌آییم با خودمان می‌گوییم: همین بود؟! بسیاری از ما ذهنمان را درگیر چیزهایی می‌کنیم که به‌احتمال‌زیاد هرگز رخ نمی‌دهند.

واقعیت ممکن است عجیب‌تر از خیال باشد، اما انگار فکروخیال بیشتر از واقعیت ما را می‌ترساند.

۲. بدترین حالت‌های ممکن را در نظر بگیرید

پس از اینکه پذیرفتید بزرگ‌ترین ترس‌هایتان به واقعیت نمی‌پیوندند، از خودتان بپرسید: بدترین وضعیتی که ممکن است رخ بدهد چیست؟

با این کار متوجه می‌شویم که حتی اگر بدترین وضعیت ممکن هم پیش بیاید، دنیا به آخر نمی‌رسد.

با درنظرگرفتن بدترین احتمالات، درمی‌یابیم که ترس‌های ما آن‌چنان‌که گمان می‌کردیم بزرگ نیستند.

واضح است که شاید برخی از آنها تأثیری چشمگیر بر زندگی‌مان داشته باشند، اما ما را از زندگی‌ ساقط نمی‌کنند.

۳. هنگام نگرانی خودتان را مشغول کنید

گاهی وقت‌ها، خیلی از ما از نگرانی دچار بی خوابی می‌شویم. این‌جور وقت‌ها بهترین کار این است که خودمان را مشغول کنیم.

فرقی نمی‌کند تلاش هدفمند برای مقابله با ترسمان باشد یا فعالیت فیزیکی، چون درگیرکردن ذهن با فعالیتی خوشایند راهی مؤثر برای از بین‌ بردن احساسات منفی است.

۴. بر لحظه، ساعت و روز جاری تمرکز کنید

ریشه بیشتر ترس‌های ما ناآگاهی از برخی چیزها و نیز ناتوانی در پیش بینی آینده است. مسئله این است که هرجور به ماجرا بنگریم، بازهم فقط امروز و اکنون را داریم، چون فردا هنوز از راه نرسیده است! اگر نمی‌توانید بر نگرانی‌های اکنون غلبه کنید، راه بروید، بدوید یا چرتی بزنید. 1

6. اگر لازم است، برای مقابله با ترس از آینده، کمک بگیرید

گاهی روزها را با اضطراب و نگرانی سپری می کنیم، بدون اینکه بدانیم چرا. معمولا هم آن قدر شجاع نیستیم که بپذیریم بی دلیل هراسانیم.

پس از اینکه شجاعت پذیرش را پیدا کردیم، آشکارا متوجه چیزهایی می شویم که برای غلبه بر ترسمان باید با آنها روبه رو شویم.

اما فراموش نکنید که گاهی شاید لازم باشد از دیگران کمک بگیریم. کمک گرفتن هیچ اشکالی ندارد. هرچه باشد ما هم انسانیم!

7. نتیجه ای خوشایند را مجسم کنید

مثبت اندیشی در لحظه و در اکنون ممکن است دشوار باشد. اما می توانیم دستیابی به هدف و نتیجه دلخواهمان را تصور کنیم!

تصویرسازی چیزی فراتر از رؤیاپردازی است. در تصویرسازی باید تمرین کنیم واقعیت را به همان شکل و وضعیتی که می خواهیم تجسم می کنیم.

به عبارتی، پیش از دستیابی به موفقیت، باید بتوانیم حس پیروزی را تجربه کنیم!

8. از مراقبه و نیایش غافل نشوید

پژوهش های مختلف نشان داده اند فعالیت های معنوی در درمان بیماری ها و مشکلات جسمی مؤثرند.

بنابراین، نیایش و مراقبه می تواند به کاهش اضطراب و ترس از آینده کمک کند.

شاید به نظر کسانی که تابه حال چنین کارهایی را امتحان نکرده اند نشستن، تمرکز و نفس کشیدن کاری بیهوده باشد.

اما بدانید که تنفس عمیق با چشمان بسته تأثیری شگرف دارد. کمترین تأثیر این است که بی قراریتان را تسکین می دهد.

9. پیوسته به خود یادآوری کنید: تو می توانی

همه ما حس شکست خوردن را تجربه کرده ایم. شجاعت به معنی این نیست که هرگز احساس شکست خوردن نکنیم.

شجاعت یعنی، با داشته های موجود، آنچه در توانمان است انجام دهیم، فارغ از اینکه ممکن است چه احساسی پیدا کنیم.

شاید بتوان گفت مهم ترین ویژگی شجاعت این است که هیچ کس جز خودتان نمی تواند آن را به شما تقدیم کند.

ما خودمان باید به خودمان شجاعت و جسارت بدهیم! گام نخست هم باور خودمان است (خودباوری)!

برای رویارویی با آینده و ترس هایمان باید باور داشته باشیم که از عهده چنین کاری برمی آییم. 2

پی نوشت:
1.www.chetor.com
2.www.kamaledanesh.ir
3.www.honarehzendegi.com