نماز در آيينه قرآن و حديث
نويسنده: محتشم مؤمنى
در ميان عباداتى كه در اسلام واجب گرديده است، بدون ترديد ارزش و اهميت نماز از همه بيشتر است . شكل فارسى واژه نماز از لفظ پهلوى نماك گرفته شده كه به معنى خم شدن و تعظيم كردن است و به تدريج در معناى «صلاة» يعنى نماز مسلمانان استفاده شده است . پس از اشارهاى اجمالى به معناى لغوى و ريشهيابى واژه نماز و صلاة و همچنين نگاهى به كاربردهاى قرآنى لفظ صلاة، نويسنده دو پرسش مطرح مىكند:
1 . وجوب نماز قبل از اسلام در آيينهاى آسمانى ديگر
2 . كيفيت نماز در آن اديان و تفاوت آن با نماز مسلمانان .
نويسنده در پاسخ به پرسش نخستبا استفاده از آيات قرآن وجود نماز در اديان ديگر را ثابت مىكند چرا كه بهترين وسيله براى نزديكى به خداوند است . در پاسخ به پرسش دوم نيز با تكيه بر آيات قرآن مشخص مىشود كه براى مثال نماز ديگر اديان، ركوع نداشته است و يا فاقد حمد و سوره بوده است چرا كه هنوز قرآن نازل نشده بود و يا سلام تشهد كه مخصوص مسلمانان است . همچنين جهت قبله نيز در ديگر اديان با قبله در اسلام متفاوت بوده است .
نويسنده در ادامه به كيفيت نماز در اسلام و روند واجب شدن آن از طرف خداوند متعال مىپردازد . دستور خداوند در شب معراج كه امت پيامبر صلى الله عليه و آله هر شبانه روز در پنج وعده نماز بخوانند از مسلمات تاريخ اسلام است و مطابق بيان نورانى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در شب معراج تمام انبياء الاهى به امر خداوند به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله اقتدا كردند و اولين اذان گفته شد و نماز اقامه گرديد .
همچنين ترتيب ذكرهاى نماز و افعال آن و كيفيت وضو در همين شب به پيامبر صلى الله عليه و آله آموخته شد . البته ابتدا پنجاه نماز تشريع گرديد، ولى با درخواست نبى اكرم صلى الله عليه و آله به پنج نماز يوميه تبديل شد و خداوند فرمود كه در همين پنج نماز اجر پنجاه نماز را قرار خواهد دهد . تعداد ركعات نيز ابتدا ده ركعتبود و بعد از تولد امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام، پيامبر صلى الله عليه و آله هفت ركعتبر آن افزود و خداوند اين عمل را امضا فرمود:
افزوده شدن قنوت نيز در سال چهارم هجرى پس از واقعه بئر معونه (كه در آن چهل نفر از رجال علمى اسلام كه حافظ قرآن و احكام بودند، به شهادت رسيدند) اتفاق افتاد . ناراحتى پيامبر از اين حادثه به اندازهاى بود كه تا يك ماه در قنوت نماز صبح بر قاتلان آنها با اسم و رسم نفرين مىكرد و اين آغاز قنوت بود»
منبع:مجله بازتاب انديشه، شماره 35
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : sm1372
/خ
1 . وجوب نماز قبل از اسلام در آيينهاى آسمانى ديگر
2 . كيفيت نماز در آن اديان و تفاوت آن با نماز مسلمانان .
نويسنده در پاسخ به پرسش نخستبا استفاده از آيات قرآن وجود نماز در اديان ديگر را ثابت مىكند چرا كه بهترين وسيله براى نزديكى به خداوند است . در پاسخ به پرسش دوم نيز با تكيه بر آيات قرآن مشخص مىشود كه براى مثال نماز ديگر اديان، ركوع نداشته است و يا فاقد حمد و سوره بوده است چرا كه هنوز قرآن نازل نشده بود و يا سلام تشهد كه مخصوص مسلمانان است . همچنين جهت قبله نيز در ديگر اديان با قبله در اسلام متفاوت بوده است .
نويسنده در ادامه به كيفيت نماز در اسلام و روند واجب شدن آن از طرف خداوند متعال مىپردازد . دستور خداوند در شب معراج كه امت پيامبر صلى الله عليه و آله هر شبانه روز در پنج وعده نماز بخوانند از مسلمات تاريخ اسلام است و مطابق بيان نورانى پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در شب معراج تمام انبياء الاهى به امر خداوند به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله اقتدا كردند و اولين اذان گفته شد و نماز اقامه گرديد .
همچنين ترتيب ذكرهاى نماز و افعال آن و كيفيت وضو در همين شب به پيامبر صلى الله عليه و آله آموخته شد . البته ابتدا پنجاه نماز تشريع گرديد، ولى با درخواست نبى اكرم صلى الله عليه و آله به پنج نماز يوميه تبديل شد و خداوند فرمود كه در همين پنج نماز اجر پنجاه نماز را قرار خواهد دهد . تعداد ركعات نيز ابتدا ده ركعتبود و بعد از تولد امام حسن عليه السلام و امام حسين عليه السلام، پيامبر صلى الله عليه و آله هفت ركعتبر آن افزود و خداوند اين عمل را امضا فرمود:
افزوده شدن قنوت نيز در سال چهارم هجرى پس از واقعه بئر معونه (كه در آن چهل نفر از رجال علمى اسلام كه حافظ قرآن و احكام بودند، به شهادت رسيدند) اتفاق افتاد . ناراحتى پيامبر از اين حادثه به اندازهاى بود كه تا يك ماه در قنوت نماز صبح بر قاتلان آنها با اسم و رسم نفرين مىكرد و اين آغاز قنوت بود»
منبع:مجله بازتاب انديشه، شماره 35
* ارسال مقاله توسط عضو محترم سایت با نام کاربری : sm1372
/خ
