صورت فلکی یکسال شمسی (12) اسفند : حوت

سه‌شنبه، 14 ارديبهشت 1389

تخمین زمان مطالعه:

گردآوری : پایگاه راسخون

افسانه حوت ( PISCES )

این صورت فلکی در اوائل آبانماه در بهترین وضعیت رصدی قرار می گیرد. در نقشه ها بصورت دو ماهی ترسیم شده اند که با طنابی به هم متصل هستند .خورشید در زمان عبور از نقطه اعتدال بهاری یعنی شروع بهار در محدوده این صورت فلکی قرار می گیرد .پرنورترین ستاره این صورت فلکی رشاء نام دارد که در زبان عربی به معنای گره می باشد.این گره در طنابی که دو ماهی را در برگرفته وجود دارد.
صورت فلکی حوت هیچ ستاره پرنور دیگری ندارد ، به نحوی که بسیاری از ساکنان شهرهای بزرگ هیچ گاه این صورت فلکی را مشاهده نمی کنند . بابلیان باستان ستارگان این صورت فلکی را به صورت مادر و پسری نمایش می دادند ، که خود را به شکل ماهی در آورده اند . یونانیان نیز داستان کاملا" مشابهی در این مورد دارند . " آفرودیت " ( Aphrodite ) ، الهه عشق و پسرش " اروس " ( eros ) تحت تعقیب مردی به نام " تیتونوس " ( tithonos ) بودند ، که سرنوشت عجیبی داشت : او هر چند که فناناپذیر بود ، ولی مانند انسانهای معمولی پیر می شد . " تیتونوس " ، که رومیان او را به صورت غول نفرت آوری مجسم می کردند ، در پی آفرودیت – که رومیان او را " ونوس " می نامیدند – و پسر کوچکش بود .

پیش از آن که تیتونوس بتواند به آنها برسد ، مادر و پسر به دریا پریدند و خود را به شکل دو ماهی در آوردند . پس از آن این ماهی ها از سوی خدایان به آسمان انتقال یافتند و به وسیله نوار پهنی با یکدیگر مرتبط شدند . این طریقه ارتباطی به عنوان نمود و نشانی از عشق مادری به شمار می آید .

صورت فلکی حوت برای مسیحیان پیشین نیز اهمیت ویژه ای داشت . دوران مسیحیت حدود 2000 سال قبل آغاز گردید ، یعنی زمانی که نقطه اعتدال بهاری از برج حمل به برج حوت انتقال یافت .

بابلیان باستان ستارگان این صورت فلکی را به صورت مادر و پسری نمایش می دادند، که خود را به شکل ماهی درآورده اند. یونانیان نیز داستان کاملاً مشابهی در این مورد دارند. «آفرودیت» ، الاهه ی عشق و پسرش «اروس» تحت تعقیب مردی به نام «تیتو نوس» بودند، که سرنوشت عجیبی داشت: او هرچند که فناناپذیر بود، ولی مانند انسانهای معمولی پیر می شد. «تیتو نوس»، که رومیان او را به صورت غول نفرت آوری مجسم می کردند، در پی آفرودیت- که رومیان او را «ونوس» می نامیدند- و پسر کوچکش بود. پیش از آنکه تیتو نوس بتواند به آنها برسد، مادر و پسر به دریا پریدند و خود را به شکل دو ماهی در آوردند. پس از آن این ماهی ها از سوی خدایان به آسمان انتقال یافتند و به وسیله ی نوار پهنی با یکدیگر مرتبط شدند. این طریقه ی ارتباطی به عنوان نمود و نشانی از عشق مادری به شمار می آید. صورت فلکی حوت برای مسیحیان پیشین نیز اهمیت ویژه ای داشت. دوران مسیحیت حدود 2000 سال قبل آغاز گردید، یعنی زمانی که نقطه ی اعتدال بهاری از برج حمل به برج حوت انتقال یافت. عیسی مسیح (علیه السلام) ، در دوران ابتدایی مسیحیت با این صورت فلکی ارتباط داده می شد.