9/98 % باجنس مخالف چت مي‌کنند
گفتگو با دکتر کتايون خوشابي درباره گفتگوهاي اينترنتي
تحقيقات متعددي که در زمينه انگيزه افراد براي روي آوردن به چت صورت گرفته، نشان مي‌دهد که هم‌فکري يا هم‌دلي، تفريح، وقت‌گذراني يا سرگرمي و دوستي با جنس مخالف، سه مورد از مهم‌ترين دلايل گپ‌زني در اتاق‌هاي اينترنتي است. به گزارش يک سايت اينترنتي از يک نظرسنجي، از مجموع سه هزار و 118 نفر بازديد‌کننده اين سايت که در اين نظرسنجي شرکت کرده بودند، 32 درصد آنها براي تفريح، 7/22 درصد براي دوست‌يابي و 5/12 درصد براي همسريابي و ازدواج از چت استفاده مي‌کنند. در اين مورد مصاحبه‌اي داشته‌ايم با خانم دکتر خوشابي فلوشيپ روان‌پزشکي کودک و نوجوان و عضو هيات علمي دانشگاه علوم بهزيستي و توانبخشي.
آيا مي‌توان گفت جوانان و آدم‌هاي تنها، بيشترين کاربران اتاق‌هاي گفتگوي اينترنتي هستند؟
بله. افراد تنها و تعداد زيادي از جواناني که مهارت‌هاي اجتماعي و ارتباطي ضعيفي دارند از مشتريان ثابت چت روم‌ها محسوب مي‌شوند.
چرا اين‌طور است خانم دکتر؟
به دليل اينکه در چت‌روم‌ها نيازي به رعايت چارچوب‌ها و استانداردهاي رايج در روابط ميان فردي و اجتماعي نيست. اين افراد به راحتي با ديگران ارتباط برقرار مي‌کنند و در اين فضاها هر کس براساس نيازي که در خود حس مي‌کند، وارد مي‌شود. برخي افراد از مناسبات متناقض اجتماعي، واقعيت‌هاي تلخ زندگي، ناکامي‌هاي گذشته و کنوني خسته هستند و براي افرادي ديگر تنها جنبه سرگرمي دارد و جبران کننده نيازهاي ارتباطي آنها در دنياي واقعي است.
آيا اين افراد با چت کردن از نظر رواني اقناع مي‌شوند؟
ببينيد، گذشته از کساني که ارضاء نيازهاي رواني، آنها را به چت روم‌ها مي‌کشاند، عده‌اي از افراد به قصد مزاح و فريب ديگر کاربران وارد چت‌روم‌ها مي‌شوند و از دادن اطلاعات غلط و دست انداختن ديگران لذت مي‌برند. البته يکي از دلايل ديگري که گروهي از افراد به چت روي مي‌آورند، اين است که مجبور نيستند براي هيچ مساله‌اي پاسخگو باشند. شايد به همين علت است که گفتگو درباره مسايل جنسي، ابراز عشق و احساسات و بيان اسرار و درددل‌هاي خصوصي در اين فضاها به راحتي صورت مي‌گيرد.
در اين فضاها، افراد بيشتر ترجيح مي‌دهند که با چه کساني چت کنند؟
طبق تحقيقات انجام شده، بيش از 50 درصد افراد ترجيح مي‌دهند با افراد متنوع و ناشناس و کمتر از يک سوم افراد تمايل داشته‌اند با افراد آشنا چت کنند. همچنين 9/98 درصد تمايل دارند با افراد غير همجنس چت کنند. بنابراين مي‌توانيم بگوييم که فضاي غالب در محيط چت روم‌ها گفتگوهاي دوستانه جوانان غيرهم‌جنس است که با نيت ارضاي کنجکاوي، آشنايي، سرگرمي و تفريح و ماجراجويي انجام مي‌گيرد.
آيا گفتگو درباره مسايل جنسي در فضاي اينترنت مي‌تواند آسيب‌رسان باشد؟
وقتي محتواي چت به مسايل جنسي کشيده مي‌شود، پيامدهاي منفي بسياري را به دنبال خود مي‌آورد. نمونه‌اي از اين پيامدها که تقريبا از طرف بيشتر کاربران تجربه شده است، عبارت است از روحيه‌اي خسته و خرد شده، احساس پوچي و ناکامي، شکسته شدن حريم‌هاي اخلاقي، فحشا و سوءاستفاده جنسي، اختلالات رفتاري از قبيل خودارضايي ، بي‌اعتمادي به جنس مخالف، ترويج خشونت، بي‌بندوباري، تلف شدن وقت و پول.
پس اين فضاها مي‌تواند محيطي کاملا غيراخلاقي و بي‌بند و بار را هم فراهم بياورد؟
بله، اين امر اتاق‌هاي گفتگوي اينترنتي را به شکل محيطي که امکان استفاده پورنوگرافيک يا هرزه‌نگاري از آن وجود دارد، درمي‌آورد. اعتياد اينترنتي در سه مرحله اتفاق مي‌افتد. تداوم استفاده، زياد شدن ساعات مصرف و مرحله اعتياد واقعي.
آيا خطري هم اين افراد را تهديد مي‌کند؟
در صورت بي‌توجهي مي‌تواند بسيار خطرناک شود. اختلالات خواب و کم‌خوابي، افت تحصيلي شديد، کاهش وزن به علت اختلالات سيستم تغذيه‌اي بدن، بالا رفتن دامنه تنش‌هاي عصبي، کاهش فعاليت‌هاي اجتماعي، قانون‌گريزي، فقدان مسووليت‌پذيري در خانه، خشونت بيش از حد، پرخاشگري، تغيير عادت‌هاي رفتاري و ابتلا به سردردهاي عصبي را مي‌توان از جمله عوارض اعتياد به اينترنت برشمرد. توجه داشته باشيد که افراد معتاد به اينترنت صرفنظر از جنسيت، سن و مقطع تحصيلي بدون هيچ منظور و هدفي، تنها براي يافتن چيزهاي جديد و مهيج در اين شبکه پرسه مي‌زنند که معضلات اقتصادي، بيکاري و نبود امنيت شغلي آن را تشديد مي‌کند.
چه مشکلاتي در تعاملات خانوادگي و اجتماعي اين افراد ايجاد مي‌شود؟
براي افرادي که اسير اينترنت شده‌اند، دنياي مجازي چت روم‌ها به راحتي جايگزين افراد فاميل، دوستان، تحصيل، اشتغال و خواب مي‌شود، به طوري که بعضي از جوانان از ساعت 10 شب تا 4 صبح وقت خود را صرف اينترنت مي‌کنند و به طور هفتگي 40 تا 50 ساعت را در دنياي مجازي مي‌گذرانند و از دنياي واقعي که در آن زندگي مي‌کنند، فاصله مي‌گيرند. در بسياري از موارد آشنايي‌هاي اينترنتي منجر به بروز اختلافات شديد خانوادگي و گاه متارکه و طلاق مي‌شود.
چه راه‌حلي براي ترک اين اعتياد تجويز مي‌کنيد؟
مهم‌ترين راه چاره ترک اعتياد اينترنتي، کنترل کميت و کيفيت اتصال به اينترنت است. همچنين مقيد کردن فرد به برنامه زمان‌بندي شده براي اتصال به اينترنت و بيرون زدن از محيط مذکور، برنامه‌ريزي مرتب براي گذراندن وقت به روش‌هاي جايگزين مانند پرداختن به فعاليت‌هاي ورزشي، هنري و غيره از روش‌هاي ترک اعتياد اينترنتي است.
اگر فاصله ميان اين دنياي مجازي و دنياي واقعي زياد شود، چه مشکلاتي را ايجاد خواهد کرد؟
هر قدر فاصله ميان دنياي واقعي و تخيلي افراد بيشتر شود، احتمال بروز افسردگي و اختلالات روان‌شناختي در افراد نيز بيشتر مي‌شود. نکته جالب اينجا است که اين عوارض بيشتر شامل آن دسته از اشخاصي مي‌شود که از اعتماد به نفس پايين‌تري برخوردارند. اين افراد ممکن است احساس کنند که تنها در شبکه اينترنت و ارتباطات مجازي مي‌توانند موفق باشند و مکانيزيم‌هاي سازگاري آنان در رويارويي با مسايل و مشکلات روزمره و استرس‌هاي معمول زندگي ديگر کارآيي لازم را نداشته باشد، به همين دليل پس از بازگشت به واقعيت دچار ياس دايمي و يا افسردگي مي‌شوند.
ولي هنوز خيلي‌ها ترجيح مي‌دهند به جاي ارتباط در فضاي واقعي جامعه، به فضاي مجازي چت روي بياورند؟
واقعيت اين است که خارج از فضاي مجازي، امکان بحث و گفتگو درباره مسايل ارتباطي ميان دختران و پسران خيلي محدود است و به طور معمول، خانواده‌ها اجازه چنين کاري را به فرزندان خود نمي‌دهند. اين در حالي است که در اينترنت به چند دليل فضاي مناسبي براي گفتگو فراهم است. يکي از اين دلايل اين است که ناشناخته ماندن مراجعان در اينترنت به نوعي رفتار غيرمسوولانه را در فرد شکل مي‌دهد و مرتب تقويت مي‌شود در نتيجه فرد بدون هيچ دردسري مي‌تواند با مفاهيم جديدي در هر زمينه‌اي آشنا شود.
منبع:www.salamat.com/ن
