ببرد از من قرار و طاقت و هوش
شاعر : حافظ
بت سنگين دل سيمين بناگوش |
|
ببرد از من قرار و طاقت و هوش |
ظريفي مه وشي ترکي قباپوش |
|
نگاري چابکي شنگي کلهدار |
به سان ديگ دايم ميزنم جوش |
|
ز تاب آتش سوداي عشقش |
گرش همچون قبا گيرم در آغوش |
|
چو پيراهن شوم آسوده خاطر |
نگردد مهرت از جانم فراموش |
|
اگر پوسيده گردد استخوانم |
بر و دوشش بر و دوشش بر و دوش |
|
دل و دينم دل و دينم ببردهست |
لب نوشش لب نوشش لب نوش |
|
دواي تو دواي توست حافظ |
|