اگر شراب خوري جرعهاي فشان بر خاک
شاعر : حافظ
از آن گناه که نفعي رسد به غير چه باک |
|
اگر شراب خوري جرعهاي فشان بر خاک |
که بيدريغ زند روزگار تيغ هلاک |
|
برو به هر چه تو داري بخور دريغ مخور |
که روز واقعه پا وامگيرم از سر خاک |
|
به خاک پاي تو اي سرو نازپرور من |
به مذهب همه کفر طريقت است امساک |
|
چه دوزخي چه بهشتي چه آدمي چه پري |
چنان ببست که ره نيست زير دير مغاک |
|
مهندس فلکي راه دير شش جهتي |
مباد تا به قيامت خراب طارم تاک |
|
فريب دختر رز طرفه ميزند ره عقل |
دعاي اهل دلت باد مونس دل پاک |
|
به راه ميکده حافظ خوش از جهان رفتي |
|