شراب و عيش نهان چيست کار بيبنياد
شاعر : حافظ
زديم بر صف رندان و هر چه بادا باد |
|
شراب و عيش نهان چيست کار بيبنياد |
که فکر هيچ مهندس چنين گره نگشاد |
|
گره ز دل بگشا و از سپهر ياد مکن |
از اين فسانه هزاران هزار دارد ياد |
|
ز انقلاب زمانه عجب مدار که چرخ |
ز کاسه سر جمشيد و بهمن است و قباد |
|
قدح به شرط ادب گير زان که ترکيبش |
که واقف است که چون رفت تخت جم بر باد |
|
که آگه است که کاووس و کي کجا رفتند |
که لاله ميدمد از خون ديده فرهاد |
|
ز حسرت لب شيرين هنوز ميبينم |
که تا بزاد و بشد جام مي ز کف ننهاد |
|
مگر که لاله بدانست بيوفايي دهر |
مگر رسيم به گنجي در اين خراب آباد |
|
بيا بيا که زماني ز مي خراب شويم |
نسيم باد مصلا و آب رکن آباد |
|
نميدهند اجازت مرا به سير و سفر |
که بستهاند بر ابريشم طرب دل شاد |
|
قدح مگير چو حافظ مگر به ناله چنگ |
|