چو آفتاب مي از مشرق پياله برآيد
شاعر : حافظ
ز باغ عارض ساقي هزار لاله برآيد |
|
چو آفتاب مي از مشرق پياله برآيد |
چو از ميان چمن بوي آن کلاله برآيد |
|
نسيم در سر گل بشکند کلاله سنبل |
که شمهاي ز بيانش به صد رساله برآيد |
|
حکايت شب هجران نه آن حکايت حاليست |
که بي ملالت صد غصه يک نواله برآيد |
|
ز گرد خوان نگون فلک طمع نتوان داشت |
خيال باشد کاين کار بي حواله برآيد |
|
به سعي خود نتوان برد پي به گوهر مقصود |
بلا بگردد و کام هزارساله برآيد |
|
گرت چو نوح نبي صبر هست در غم طوفان |
ز خاک کالبدش صد هزار لاله برآيد |
|
نسيم زلف تو چون بگذرد به تربت حافظ |
|