درمان دارویی عفونت قارچی واژن

برای درمان عفونت قارچی واژن، یکی از موارد زیر استفاده می‌شود:

* کرم واژینال کلوتریمازول یا قرص واژینال کلوتریمازول
* کرم میکونازول واژینال
* قرص واژینال نیستاتین
* کپسول فلوکونازول ۱۵۰ میلی‌گرم

کسانی که تمایل به استفاده از کرم ندارند، می‌توانند از قرص‌های واژینال استفاده کنند

کلوتریمازول و میکونازول در درمان اثر یکسانی دارند، ولی احتمال ایجاد حساسیت میکونازول بیشتر از کلوتریمازول است و به همین خاطر بیشتر پزشکان کلوتریمازول را تجویز می‌کنند. اثر نیستاتین از کلوتریمازول و میکونازول ضعیف‌تر است.

در مواردی که واژینیت قارچی خیلی شدید باشد و التهاب و خارش واژن وجود داشته باشد، ممکن است از کورتون‌های موضعی نظیر تریامسینولون یا فلوسینولون برای کاهش التهاب و خارش استفاده شود.

نکته‌های تکمیلی در مورد درمان واژینیت قارچی
* در واژینیت قارچی نیاز به درمان همسر نیست.
* در خانم‌های باردار استفاده از فلوکونازول ممنوع است.
* اگر به اشتباه در زمان بارداری خود از فلوکونازول استفاده کردید، بهتر است برای کاهش خطرات استفاده از این دارو با با یک پزشک متخصص زنان و زایمان مشورت کنید.

درمان‌های خوراکی

قرص تجویزی به نام فلوکونازول گزینه‌ی دیگری برای درمان عفونت‌های واژن است. بیشتر خانم ها تنها به یک دوز از این دارو نیاز دارند. هرچند خانم های مبتلا به عفونت‌های پیچیده (مانند کسانی که با مشکلات پزشکی زمینه‌ای، عفونت‌های قارچی مکرر یا علائم و نشانه‌های شدید درگیر هستند) ممکن است نیاز به دوز دوم در ۷۲ ساعت (سه روز) پس از مصرف دوز اول پیدا کنند.

عوارض جانبی فلوکونازول خفیف و نادر است که ممکن است شامل ناراحتی معده، سردرد و بثورات پوستی باشد.فلوکونازول با تعدادی از داروها تداخل دارد. اگر نگرانی دارید، از پزشک یا داروساز خود بپرسید. فلوکونازول در دوران بارداری توصیه نمی شود، زیرا خطر آسیب به جنین در حال رشد وجود دارد.

چه زمانی احساس بهتری خواهیم داشت.

بیشتر عفونت‌های قارچی طی چند روز پس از شروع درمان، از بین می‌روند. با این‌وجود، حتی ممکن است بعد از آن، همچنان احساس خارش و تحریک داشته باشید. طبق تحقیقات انجام شده اگر چند روز پس از اتمام درمان علائم باقی‌ماندند، برای مشاوره با پزشک یا پرستار خود تماس بگیرید.

شایع‌ترین علائم عفونت قارچی واژن شامل موارد زیر است.

* خارش و سوزش واژن
* احساس درد در هنگام دفع ادرار
* احساس درد و ناراحتی در وُلوا
* احساس درد در هنگام رابطه‌ی جنسی
* قرمزی و تورم بافت وُلوا و واژن

برخی زنان ترشحات غیرطبیعی ندارند، اما در برخی موارد با ترشحات سفیدرنگ غلیظ (پنیری شکل) یا رقیق همراه است.

اما علائم عفونت قارچی واژینال ممکن است به موارد دیگری همچون واژینوز باکتریایی (عفونت باکتریایی واژن)، تریکومونیازیس (یک بیماری مقاربتی) و درماتیت ( تحریک پوست) مشابه باشد و اغلب نمی‌توان تشخیص داد خارش ناشی از قارچ است یا خیر.

عامل عفونت قارچی واژن قارچی به نام کاندیدا است که در دستگاه گوارش و گاهی واژن زندگی می‌کند. به‌طورمعمول، کاندیدا هیچ نشانه‌ای ندارد. بااین‌حال، هنگامی‌که تغییراتی در محیط دستگاه گوارش و واژن (که می‌تواند ناشی از دارو، آسیب، یا استرس و فشار به سیستم ایمنی بدن باشد) ایجاد شود، کاندیدا می‌تواند بیش‌ازحد رشد کند و علائم توضیح داده‌شده را ایجاد کند.

درمان خانگی عفونت قارچی واژن

گاهی ممکن است توسط پزشک توصیه شود که فرد مبتلا مقدار کمی جوش شیرین در لگن پر از آب بریزد و در آن بنشیند. این کار سبب می‌شود محیط واژن قلیایی شده و از تکثیر قارچ جلوگیری شود. همچنین ممکن است پزشک همین کار را به جای جوش شیرین با سرکه سیب به شما پیشنهاد دهد.

درمان واژینیت قارچی راجعه

واژینیت قارچی راجعه به حالتی گفته می‌شود که خانم، بیشتر از ۴ بار در سال دچار این واژینیت شود. در این صورت درمان آن متفاوت خواهد بود و تقریباً درمان حدود ۶ ماه طول خواهد کشید.

درمان واژینیت باکتریایی

در عفونت باکتریایی واژن درمان با یکی از موارد زیر صورت می‌گیرد:

* ژل مترونیدازول یا قرص مترونیدازول
* کرم واژینال کلیندامایسین
* کرم واژینال تریپل سولفا

نکته‌های تکمیلی در مورد درمان واژینیت باکتریایی
* در این نوع از عفونت واژن نیاز به درمان همزمان همسر نیست.

* حدود ۲۰ تا ۴۰ درصد از موارد، احتمال برگشت عفونت، پس از یک ماه وجود دارد. در این حالت به مدت ۶ ماه هفته‌ای ۲ بار یک اپلیکاتور ژل مترونیدازول می‌تواند از عود بیماری جلوگیری کند.

* استفاده از پروبیوتیک‌هایی مثل لاکتوفم و لاکتوواژ به مدت ۷ روز مانع از ورود مجدد عفونت باکتریایی می‌شود. این محصولات پروبیوتیک به تولید باکتری‌های مفید واژن کمک می‌کند.

قرص مترونیدازول چگونه عمل می کند؟

* مترونیدازول با وارد کردن سلول های باکتری و پروتئوزایی و دخالت در مواد ژنتیکی (DNA) کار می کند.

* قرص به DNA آسیب می زند و باعث می شود باکتری ها و پروتئوزا DNA جدید ایجاد نکنند. این در نهایت منجر به کشتن میکروارگانیسم های مترونیدازول می شود که عفونت را پاک می کند.

* برای اطمینان از اینکه میکروارگانیسم های حساس به عفونت نسبت به مترونیدازول واکنش می دهند، پزشک نمونه ای از بافت شما را برای مثال یک نمونه خون یا سواب از منطقه آلوده می گیرد.

* مترونیدازول به عنوان بخشی از درمان سه گانه برای از بین بردن یک نوع از باکتری های هلیکوباکتر پیلوری از روده استفاده می شود.

* وجود این باکتری ها در روده با زخم معده و دوازدهه (منطقه روده به طور مستقیم بعد از معده) مرتبط است.

* از بین بردن پیلوری H از روده اجازه می دهد تا زخم ها بهبود یابد و همچنین از تکرار آنها جلوگیری می کند.

* مترونیدازول در ترکیب با یک مهارکننده پمپ پروتون مانند لانزوپرازول یا اومپرازول و آنتی بیوتیک کلاریترومایسین یا آموکسی سیلین برای این منظور استفاده می شود.

* مهار کننده های پروتون پمپ تولید اسید را در معده کاهش می دهند و به ایجاد محیطی در معده کمک می کنند که در آن آنتی بیوتیک ها می توانند به طور موثرتری در مقابل باکتری ها کار کنند.

* آنها همچنین به بهبود زخم کمک می کنند.

درمان عفونت تریکومونایی واژن

در عفونت واژن از نوع تریکوموناس درمان با مترونیدازول به مدت یک هفته صورت می‌گیرد. در این نوع از عفونت لازم است علاوه بر خانم، شریک جنسی همزمان با وی، با مترونیدازول درمان شود. سه ماه بعد فرد از نظر علائم و چکاپ باید به پزشک مراجعه کند.

نکته‌های تکمیلی در مورد درمان واژینیت باکتریایی
* دوش واژینال بتادین فقط در مورد واژینیت تریکومونایی کاربرد دارد.
* استفاده از ژل واژینال مترونیدازول در این مورد کاربردی ندارد.
* اگر خانمی در دوره شیردهی است، به دلیل استفاده از مترونیدازول باید شیردهی را قطع کند و تا ۲۴ ساعت پس از مصرف آخرین قرص مترونیدازول شیردهی را انجام ندهد.

تداخل دارویی مترونیدازول با سایر قرص ها

مترونیدازول ممکن است اثر ضد انعقاد خون از داروهای ضد انعقادی مانند وارفارین و nicoumalone را افزایش دهد و این ممکن است خطر خونریزی را افزایش دهد. در صورت استفاده از داروی ضد انعقاد، زمان لخته شدن خون باید در طول دوره درمان مترونیدازول بررسی شود و ممکن است پزشک شما دوز ضد انعقادی را کاهش دهد.

مترونیدازول ممکن است سطح خون داروهای زیر را افزایش دهد:

* بوسولفان

* سیکلوسپورین (افرادی که سیکلوسپورین مصرف می کنند ممکن است نیاز به میزان سیکلوسپورین خون خود داشته باشند و در طول دوره مصرف مترونیدازول، عملکرد کلیه بررسی شود)

* فلوروکورازیل (همچنین به عنوان 5-FU شناخته شده است، این یک دارو ضد سرطان است؛ اثرات جانبی آن با مصرف مترونیدازول افزایش می یابد، اما اثر ضد سرطان آن افزایش نمی یابد)

* لیتیوم (افرادی که لیتیوم مصرف می کنند باید سطح لیتیوم خون خود را بدانند و عملکرد کلیوی هنگام مصرف دوره مترونیدازول کنترل شود)

* فنیتوئین

* باربیتورات ها، مانند داروهای ضد صرع فنوباربیتال و پریمیدون، سطح خون مترونیدازول را کاهش می دهند و ممکن است در درمان عفونت کمتر عمل کنند. در صورت مصرف یک باربیتورات، پزشک شما ممکن است دوز بزرگتر از مترونیدازول معمولی را تجویز کند.

* اگر مترونیدازول توسط افرادی که دیسولفیرام مصرف می کنند، مصرف شود خطر سرگیجه و نشانه های روان پریشی مانند پارانوایی و توهم ها ایجاد می شود.

واکسن تیفوئید نباید حداقل تا سه روز پس از پایان دوره مترونیدازول مصرف شود، زیرا آنتی بیوتیک می تواند این واکسن را کمتر موثر کند.

* این آنتی بیوتیک روی قرص ضد بارداری تأثیری ندارد. در حالیکه دوره ای از آنتی بیوتیک ها را مصرف می کنید، دیگر نیازی به استفاده از یک روش اضافی ضد بارداری با قرص، پچ یا واژن نخواهید داشت.

این به این دلیل است که تا به امروز شواهدی وجود ندارد که اثبات شود که آنتی بیوتیکها (به غیر از ریفامپیسین یا ریفابوتین) روی این داروها تاثیر می گذارد.

* با این حال، اگر قرص ضد بارداری مصرف کرده و استفراغ یا اسهال را در نتیجه درمان با این آنتی بیوتیک تجربه کنید، باید از دستورالعمل های استفراغ و اسهال پیروی کنید.

منبع: سایت دکتردکتر
سایت لافارر
سایت نی نی بان