مجله الکترونیکی روزانه ش 336

يک سيستم تلفن معمولي شامل يک جفت سيم مسي ساده هست که توسط شرکت مخابرات محلي در خانه هر مشترک نصب شده است، اين خطوط مسي از نظر پهناي باند، ظرفيت بالايي علاوه بر ظرفيت مورد نياز براي انتقال صوت (مکالمه تلفني) را دارا هستند.
سيگنال هاي صوتي همواره بخش ناچيزي از اين ظرفيت را اشغال مي نمايند، فناوري DSL (1) از ظرفيت باقيمانده اين خطوط براي انتقال اطلاعات بدون اختلال و آسيب رساندن به مکالمات صوتي و حتي به صورت همزمان استفاده مي نمايد.
محدوده سيگنال هاي بسامدي صوت انسان در هنگام مکالمه بين 400 تا 3400 هرتز است، اين در حالي است که سيم هاي مسي توانايي بالقوه ارسال چندين ميليون هرتز را نيز دارند، پس عملاً حجم زيادي از ظرفيت اين سيم ها بدون استفاده باقي خواهد ماند. فناوري DSL براي استفاده از اين ظرفيت از دو بخش تجهيزاتي بهره مي گيرد، يکي در طرف مشتري (مشترک خدمات) و ديگري در طرف فراهم آورنده خدمات.