نحوه صحيح استقرار تجهيزات کامپيوتري

امروزه استفاده از کامپيوتر بسيار همه گير شده است تا آنجا که کمتر خانه يي را مي توان يافت که در آن کامپيوتر موجود نباشد و اين نشان دهنده رسوخ تکنولوژي به زندگي فردي کاربران است. اما آنچنان که کامپيوتر مي تواند بسياري از امور را امکان پذير کند، بايد به اين نکته توجه داشت که استفاده نادرست از کامپيوتر مي تواند مشکلاتي را به همراه داشته باشد بنابراين براي استفاده از کامپيوتر بايد سعي شود نحوه صحيح استقرار تجهيزات کامپيوتري را فراهم آورد. اگر شما نيز علاقه مند به دانستن اين نکات هستيد، با اين مطلب همراه شويد.

اصل اول : ميز
 

يکي از شاخص هاي استقرار تجهيزات، ميز کار است. به همين دليل مي توان ميز کار را به سه قسمت تقسيم کرد.
1- ناحيه يي که به ندرت از آن استفاده مي شود (قسمت عقب سطح ميز کار)
2- ناحيه يي که گهگاه از آن استفاده مي شود (قسمت وسط سطح ميز کار )
3- ناحيه يي که همواره از آن استفاده مي شود (قسمت جلويي سطح ميز کار)
ناحيه اول يا قسمت اول که سطح انتهايي ميز کار است و به ندرت از آن استفاده مي شود، مکاني است که فقط جهت نمايش است. اشيايي همچون مانيتور، عکس، ساعت، گلدان، جاي مداد و خودکار، بلندگو يا اسپيکر در اين ناحيه قرار مي گيرند. ناحيه يا قسمت دوم، سطح مياني ميز کار است. در اين ناحيه، اشيايي قرار مي گيرند که گهگاه از آنها استفاده مي شود. لوازمي همچون تلفن، ماشين حساب و... در اين قسمت قرار مي گيرد اما ناحيه يا قسمت سوم، سطح آغازين يا جلويي ميز کار است و در اين منطقه لوازمي قرار مي گيرد که همواره کاربرد دارد. اين لوازم مي تواند کيبورد، موس، موس پد و... را شامل شود و البته در مورد ميزکار ذکر اين نکته ضروري است که ميزهايي که صفحات جداگانه يي براي صفحه کليد و موس دارند، به هيچ عنوان مناسب کار کاربران نيستند.

اصل دوم : مانيتور
 

يکي ديگر از قسمت هاي مهم مانيتور يا نمايشگر است. مانيتور بايد به صورتي استقرار يابد که اولاً در ناحيه اول باشد و درثاني دقيقاً روبه روي صورت باشد به گونه يي که هنگام کار با آن، بتوان بالاترين نقطه مانيتور را مشاهده کرد يا به عبارتي ديگر، چشم کاربر به موازات بالاترين قسمت مانيتور باشد و فاصله مانيتور از چشم کاربر نيز بين 40 و 70 سانتي متر باشد.

اصل سوم : کيبورد
 

کيبورد يا صفحه کليد، يکي از لوازم پرکار در کامپيوتر به حساب مي آيد و به جرات مي توان گفت بيشترين تماس بين کاربر و کامپيوتر را کيبورد به خود اختصاص داده است. ذکر اين نکته بسيار مهم است که صفحه کليد هرگز نبايد در ارتفاعي بالاتر يا پايين تر از سطح ميز کار باشد. به عبارت ديگر، صفحه کليد بايد دقيقاً روي ميز کار و در قسمت سوم و روبه روي مانيتور باشد. در اين حالت زاويه بين بازو و ساعد هنگام کار نبايد از 90 درجه تجاوز کند. نکته ديگر در مورد صفحه کليد، نحوه استقرار مچ دست ها روي آن است. خيلي مهم است که هر دو مچ کاملاً به موازات هم روي صفحه کليد به نحوي قرار بگيرند که هر يک سهمي از صفحه کليد را به گونه مساوي تقسيم کند. جمع شدن مچ دست به سمت داخل يا خارج، هرگز اصولي نيست. زاويه گرفتن کف دست از مچ نيز باعث آسيب خواهد شد. نکته بسيار مهم و قابل اشاره، اين است که ديده شده بسياري از کاربران، پايه هاي زير صفحه کليد را باز مي کنند تا به کيبورد زاويه بدهند. اين کار بدترين حالت براي مچ دست است و بهترين حالت براي کيبورد آن است که صفحه کليد، کمترين زاويه را داشته باشد.

اصل چهارم : موس
 

بعد از کيبورد بيشترين کاربرد را دارد. محل استقرار آن براي کاربران چپ دست، سمت چپ و براي کاربران راست دست، سمت راست و در ناحيه سوم است. ديده شده بسياري از کاربران، موس و موس پد را در ناحيه دوم ميز قرار مي دهند و اين باعث مي شود زاويه بين بازو و ساعد بيش از 90 درجه شود. در مورد مچ دست نيز بايد به اين نکته اشاره کرد که هنگام کار با موس، دست بايد با موس در يک امتداد باشد يعني خم شدن مچ به سمت چپ يا راست يا بالا و پايين صحيح نيست. محل استقرار انگشتان روي موس نيز به اين قرار است که سه انگشت وسطي روي موس و انگشت هاي شست و کوچک در دو طرف موس قرار مي گيرند.

اصل پنجم : صندلي
 

يکي از ارکان مهم کار با کامپيوتر، صندلي است که بسياري، از آن به سادگي مي گذرند. يک صندلي خوب بايد داراي اين مشخصات باشد.
-تکيه گاه يا پشتي آن، قابل تنظيم باشد.
- ارتفاع آن قابل تنظيم باشد.
- محل نشستن آن قابل تنظيم به جلو و عقب باشد.
- محل نشستن آن از جنسي باشد که قابل سر خوردن نباشد.
حداقل داراي پنج پايه باشد البته هر چه تعداد پايه بيشتر باشد، بهتر است و قابليت چرخش 360 درجه را نيز داشته باشد. نکته مهم آنکه صندلي هايي که داراي تکيه گاه براي دست ها هستند، مناسب نيستند. حال به چگونگي تنظيم صندلي مي پردازيم.
1- درست روبه روي صندلي بايستيد. در اين حالت زانوها بايد با محل نشستن در يک راستا باشند. به عبارتي، زانوها با محل نشستن تماس داشته باشد. در اين حالت محل نشستن تنظيم شده است.
2- روي صندلي بنشينيد. در اين حالت قسمت داخلي زانو با لبه صندلي بايد به اندازه يک مشت جمع شده کاربر فاصله داشته باشد. توجه داشته باشيد که زانو بايد زاويه يي حدوداً 90 درجه بين ساق و ران داشته باشد.
3- تکيه گاه يا پشتي بايد به نحوي تنظيم شود که دقيقاً قسمت انحنا يا تورفتگي کمر را پر کند.
در نظر داشته باشيد اگر اين سه مرحله تنظيم شود، به راحتي مي توانيد آن صندلي را براي نشستن انتخاب کنيد.

اصل ششم : نشستن
 

هنگام نشستن، کف پاها بايد به طور کامل روي سطح زمين قرار بگيرد. در اين حالت دست ها از دو طرف به سمت پايين نگه داشته شود، آرنج ها بايد با سطح ميز در يک امتداد باشد و حتي الامکان هيچ چيزي را زير پاها نبايد قرار داد اما اگر با توجه به موارد يادشده، اختلاف سطحي پيش آمد، مي توان از يک کتاب عريض يا يک سطح مسطح عريض براي زير پاها استفاده کرد که اين سطح عريض حتماً بايد از عرض هر دو پا بيشتر باشد (دو برابر سطح هر دو پا). لازم به توضيح است که سطح مسطح فوق، نبايد هيچ زاويه يي داشته باشد.

اصل هفتم : روشنايي
 

هرگز محل استقرار تجهيزات رايانه نبايد روبه رو يا پشت به پنجره باشد. بهتر است پنجره، سمت چپ يا راست تجهيزات باشد. منبع روشنايي نيز بهتر است بالاي سر باشد. اگر از کپي هولدر استفاده مي کند جا دارد از منابع روشنايي که روي ميز کار نصب مي شود، استفاده شود، به نحوي که نور به صورت مايل به کپي هولدر بتابد چرا که در اين حالت، بازتاب نور در چشم کاربر وجود نخواهد داشت. در پايان ذکر اين نکته ضروري است که بسياري از کاربران هنگام کار با کامپيوتر دچار سوزش چشم، کمردرد، پادرد، درد گردن، سندرم مچ دست و انگشتان و بسياري موارد مضر ديگر مي شوند که با رعايت اصول ذکر شده مي توان از بسياري از عوارض جلوگيري کرد البته در نظر داشته باشيد که هيچ گاه به طور مدام روي صندلي نمانيد و به مانيتور خيره نشويد و هرازگاهي چند قدم راه رفته و سعي کنيد پلک بزنيد و به دوردست خيره شويد. اين کار بسيار در آرامش چشم ها و رفع خستگي کمر تاثير دارد.
منبع: www.news.bitasoft.ir
/ن