اکنون زنان نیز شانه به شانه مردان، برای گذراندن بهتر زندگی و داشتن رفاه بیشتر برای خود و فرزندانشان، پای در عرصه فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی گذاشته‌اند، زنانی که گا‌ها پا را فراتر نهاده و توانستند مدیران مدبر و موفقی در بسیاری از حوزه‌ها باشند، اما در این بین جدای از تلاش‌های هر زن برای ارتقای خویش در عملکرد‌های شغلی و اجتماعی‌اش، مسئولیت بسیار خطیرتری نیز بردوش زنان شاغل سنگینی می‌کند و آن ایجاد تعادل بین شغل و خانواده است.

نکته های مدیریت زمان برای زنان شاغل

اولویت های خود را مشخص کنید

هیچ کس نمی تواند همه امکانات و همه افراد را در همه زمان ها در اختیار داشته باشد. اداره خانه، تربیت فرزندان، کمک به همسر و توجه به سایر خویشاوندان از جمله نقش های زنان است اما در حقیقت هیچ گاه نمی توان این نقش های متفاوت را به طور همزمان به خوبی ایفا کرد. پس باید اولویت بندی کنید و کارها را به ترتیب اولویتشان انجام دهید.

1- سه اولویت اول زندگی تان را تعیین کنید. آیا برنامه روزمره شما بازتاب دقیق این اولویت ها است؟
2- کمال طلبی را کنار بگذارید. اشکالی ندارد که خانه تان برق نزند ولی در عوض با همسرتان بیشتر صحبت کنید و یا وقت بیشتری به دخترتان اختصاص دهید. یادتان باشد که روابط از همه چیز مهمتر است.
3- این هفته با گفت و گو و مشورت خانوادگی کارهای خانه را تقسیم بندی کنید.

کارهای غیرضروری را کم یا حذف کنید

وقتی اولویت مشخص کردید، متوجه می‌شوید روی بعضی کارهایی که اولویت ندارند زیاد وقت صرف می‌کنید. مثلاً تشخیص می‌دهید که بهتر است تماشای تلویزیون را کمتر کنید.
شغلی را انتخاب کنید که در آن رضایت داشته باشید.

عواملی مانند ساعات طولانی کار، برنامه‌های پرکار شغلی و امکانات نامناسب کاری رضایت شغلی را کاهش داده و سطح تعارضات را در زنان شاغل افزایش می‌دهد. علاقه و انگیزه در کار باعث روحیه‌ی شاداب‌تر و خستگی کمتر می‌شود؛ و از طرفی انعطاف‌پذیری مدیر و محیط کار می‌تواند فضای رضایتمندتری ایجاد کند. ازاین‌رو می‌توان نتیجه گرفت این عوامل در توازن بین کار و زندگی مؤثر است.

هویتتان را فراموش نکنید

مادر بودن، همسر بودن و یک زن شاغل بودن نباید موجب شود که شما تبدیل به یک برده شوید. شما باید زنانگی خود را همیشه حفظ کنید. بسیاری از زنان عادت دارند خود را فراموش و فداکاری کنند تا دیگران در آسایش باشند؛ اما این کار اصلاً صحیح نیست. تفریحات زنانه را همیشه در خود زنده نگه دارید. هرچند وقت یک‌بار به آرایشگاه بروید و برای خودتان لباس‌های شیک بخرید. شما یک زن هستید و سعی کنید با غرور، یک زن باقی بمانید.

کارها را عادلانه تقسیم کنید

بیشتر زنان شاغل با فشار مضاعف مسوولیت های خانه و بچه هم روبرو هستند و این به طور بالقوه یکی از بزرگترین منابع استرس و خشم و آزردگی در خانواده هایی است که زن و شوهر هر دو بیرون خانه کار می کنند.

خوب است برخی از کارهای خانه بین همه تقسیم شود. حتی می توان قواعد اختیاری و سودمندی تعیین کرد که باعث شود تا همه بارها روی دوش یک نفر نباشد، مثلا:«کسی که غذا می پزد، مسوول شستن ظرف ها نیست.» یا اینکه کار نوبتی انجام شود.

1- از همه مسوولیت های خود و شریک زندگی تان فهرستی تهیه کنید.
2- اگر تا به حال این کار را نکرده اید، فکر کنید، خلاق باشید و به بچه ها هم کارهایی را که دوست دارند واگذار کنید.
3- با موافقت همسر و فرزندانتان بگذارید بعضی از کارهای خانه را به طور منظم آنها انجام بدهند. اشکالی ندارد اگر طبق روش شما انجام ندهند.

زمانی را به خودتان اختصاص دهید

در خانه و انجام انواع وظایف پرفشار، زمانی را به رفع نیازهای جسمی و روحی خودتان اختصاص دهید، ورزش کنید، پیاده روی کنید، مطالعه کنید یا فقط دراز بکشیدو هیچ کاری نکنید.

1- آخرین باری که اوقات فراغت خوب و مفید داشتید کجا بود؟
2- تا چه اندازه به بهداشت و سلامت فردی خود اهمیت می دهید؟ آیا ناهار را ایستاده یا پشت کامپیوتر می خورید؟
3- این هفته دست کم دو ساعت کامل را به خودتان اختصاص دهید. می توانید بروید استخر، یا در خانه فیلم مورد علاقه تان را ببینید یا غذایی را که خودتان بیشتر از همه دوست دارید بپزید و سر فرصت و بدون عجله برای انجام کار دیگری، آن را با لذت نوش جان کنید.

از دیگران کمک بگیرید

کمک گرفتن از افراد مورد اعتماد برای انجام دادن برخی کارها باعث کارآیی بیشتر شما می شود. شما می توانید برای انجام بعضی از کارهای خانه مثل نظافت کلی، رسیدگی به باغچه یا مواظبت از بچه به کسی پول بدهید تا آنها را انجام دهد. البته توان مالی این کار بیشتر به زنان شاغل در رده های بالایی مدیریت مربوط می شود.

پژوهش های به عمل آمده نشان می دهد که بیشتر مدیران مرد مجرد لباس های خودر ا به خشکشویی می برند، برای نظافت خانه کسی را می آورند و سه بار در هفته در رستوران غذا می خورند، در حالی که مدیران زن همه این کارها را خودشان انجام می دهند چون مثلا آوردن نظافتچی را نوعی پول دور ریختن می دانند یا فکر می کنند خودشان کارها را بهتر انجام می دهند، در حالی که اینطور نیست. شما با این کار وقت و تمرکز بیشتری برای انجام کارهای خودتان خواهید داشت.

1- آیا در ماه گذشته مجبور شدید محل کارتان را برای انجام کارهای مربوط به خانه ترک کنید؟
2- اگر برای انجام دادن بعضی کارها به کسی حق الزحمه می پرداختید چقدر در وقت تان صرفه جویی می شد؟
3- این هفته امتحان کنید و یکی از کارهای وقت گیر خانه را به عهده فرد واجد شرایطی بگذارید و به او حق الزحمه بدهید.

با تکیه بر نقاط قوتتان کار کنید

همان کاری را انجام دهید که به خوبی از عهده اش برمی آیید. کار کردن با توجه به توانایی ها و استعدادهای خود بهترین کار ممکن است. همه ما نقاط قوتی داریم که به آنها می بالیم و نقاط ضعفی داریم که دوست داریم هیچ کس به آنها پی نبرد. در دنیای کار، ما برخی کارها را به بهترین نحو انجام می دهیم. پس چرا روی آنها تمرکز نکنیم؟

1- آیا شغل فعلی شما نقاط قوتتان را به خدمت می گیرد یا نقاط ضعفتان را آشکار می کند؟
2- چگونه می توانید از نقاط قوتتان به بهترین نحو ممکن در محیط کارتان استفاده کنید؟
3- این هفته کاری را که بیش از همه دوست دارید و بیشترین نقاط قوت شما در آن است، انجام دهید. اگر محیط شغلی تان امکان چنین کاری را فراهم نمی کند چه چیزی مانع شماست تا به شغل دیگری بپردازید؟ در این باره فکر کرده و امکانات را بررسی کنید. قدم اول را بردارید.

یادگیری هرگز متوقف نمی شود

در هر زمینه ای که کار می کنید اجازه دهید که فاصله حرفه شما از سطح دانش و مهارتتان زیاد شود. یادتان باشد که یادگیری با فارغ التحصیلی متوقف نمی شود. همواره چیزهایی برای یاد گرفتن وجود دارد که به شما در شغلتان کمک می کند. به خصوص در دنیای پرشتاب امروزی با فناوری های جدیدی که از راه می رسد، آموزش مدام، شرط اصلی موفقیت حرفه ای است. آموزش مداوم و افزایش مهارت هایی که دارید در دراز مدت بسیار به سودتان خواهد بود. در حقیقت همگام شدن با تحولاتس ریع فناوری یک راه قطعی برای تضمین موفقیت شغلی است.

1- آخرین باری که نشریات تخصصی را واقعا مطالعه کردید، کجا بود؟
2- آیا سعی می کنید اطلاعات و مهارت های تان را به روز نگه دارید؟
3- این هفته یک قدم در راه افزایش دانش و مهارتتان بردارید.

مجله یا کتاب تخصصی بگیرید و خوب بخوانید، در کلاس کامپیوتر ثبت نام کنید، در سمینار آموزشی مربوط به شغلتان شرکت کنید، با کسی که می دانید اطلاعات بیشتری در حوزه کار شما دارد صحبت کنید. سپس قدم دیگری بردارید. این قدم ها را ادامه دهید و هرگز از یادگیری بیشتر دست نکشید.

خود را باور کنید

گام های خود را چنان کوچک بردارید که بتوانید با کمترین فشار و خستگی به اهدافتان دست یابید. به درازای راهی که باید طی شود فکر نکنید. بسیاری از زنان مهارت ها و قابلیت های حقیقی خود را نادیده می گیرند و به آنها کم بها می دهند. زنانی که استعدادهای شان را باور ندارند، مسوولیت کمتری قبول کرده و کمتر از فرصت ها استفاده می کنند.

موفقیت های خود را نادیده نگیرید. روی نقاط ضعفتان متمرکز نشوید. در یک کلام خودتان را باور کنید. شما کارهای بسیاری را به خوبی انجام داده اید و باز هم می توانید کارهای بیشتر و مهمتری را به همان خوبی انجام دهید. فقط باید خودتان را باور داشته باشید و هر روز یک گام کوچک در جهت بهتر شدن کارتان بردارید.

1- آیا احساس می کنید شایسته موقعیت کنونی تان هستید؟
2- فهرستی از تمام کارهایی که خوب انجام داده اید تهیه کنید.گاهی این فهرست را مرور کنید و از احساس خوبی که پیدا می کنید لذت ببرید.
3- این هفته مسوولیتی بزرگتر از کاری که به طور معمول انجام می دهید قبول کنید.
توانایی هایتان را محک بزنید و تمام تلاشتان را بکنید تا این مسوولیت را به بهترین نحو ممکن انجام دهید.

به خودتان جایزه بدهید

تایید خودتان و موقعیت هایتان، بهترین ضامن تداوم موفقیت هاست. برای کارهایی که انجام داده اید از خودتان قدردانی کنید. حتی برای کوچکترین کارها جایزه ای در نظر بگیرید.
ایمان خود را تقویت کنید.

ایمان یک فاکتور اساسی برای رویارویی با انواع استرس‌ها در طول زندگی روزانه است. ساعت‌هایی با خداوند خلوت کنید، از او کمک بخواهید و در مورد خواسته‌هایتان با او گفتگو کنید. با آرامشی که به دست می‌آورید، فرصت و آمادگی ذهنی بهتری برای دیدن راهکارها به دست می‌آورید و می‌توانید در حضور با خودتان، خانواده و کارتان موفق‌تر باشید.

کلام آخر

با توجه به مفاهیم فوق دریافتیم که ایجاد توازن بین کار و زندگی از ارزش بالایی برخوردار است. این توازن، توازنی پویاست که هر عنصر آن ضمن ارتباط و کنش متقابل با یکدیگر، نقش مکمل و حمایت‌کننده دارد و برای رسیدن به چنین توازنی لازم نیست یکی به نفع دیگری تضعیف یا کنار گذاشته شود؛ اما این توازن خودبه‌خود ایجاد نمی‌شود و با مدیریت آن، از آسیب‌ها در سطح فردی، سازمانی و جامعه جلوگیری می‌شود؛ و همچنین به بهره‌وری اجتماع و فرد کمک شایانی می‌کند.