پرسش و پاسخ هاي مهدوي
*آيا امام زمان(ع) از زمان ظهور خود مطلع اند؟ در اين صورت، دعاي مردم براي تعجيل در ظهور ايشان، براي چيست؟
پاسخ آيت الله العظمي مکارم شيرازي دامت برکاته: مطابق منابع مشهور امام زمان(ع) ،از زمان ظهورشان به طور دقيق با خبر نيستند. زمان ظهور ايشان مانند زمان برپايي قيامت بر همه جز خداوند، مستور وپنهان است. اما اين که سؤال کرديد: «چرا ما براي تعجيل در ظهور ايشان دعا مي کنيم؟ »بايد گفت:«اين دعا، در واقع در ما يک نوع«سازندگي»به وجود مي آورد.»يعني ما که براي تعجيل در ظهور ايشان دعا مي کنيم، مفهومش اين است که خود را آماده ي ظهور آن حضرت مي کنيم و خودمان را در صف کساني که صفاتي براي يک انقلاب جهاني مقدس دارند، قرار مي دهيم .خود اين سازندگي ما، در پرتو اين دعا، سبب مي شود تا ظهور امام زمان(ع) نزديک تر شود؛ چرا که يکي از شرايط ظهور ايشان آن است که ياران موصوف به صفات خداپسندانه پرورش پيدا کنند؛ پرورش ياراني که ايشان را در آن مسير ياري دهند.اين دعاها سبب مي شود تا افراد ساخته شوند و آن شرايطي که براي ظهور امام زمان(ع) لازم است، از راه اين دعا تحقق يابد.
خداوند، بسياري از نعمت هايي را که به ما مي دهد، به دعاها، توجهات و ساخته شدن ما موکول کرده است که اگر دعا بکنيم، آن نعمت سريع تر داده مي شود و اگر دعا نکنيم، آن نعمت عقب تر مي افتد. در «قرآن کريم»آمده است:
«ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم»؛
يعني :«خداوند، وضع هيچ قومي را تغيير نمي دهد، مگر اين که آنان عوض شوند».
فيض خداوند نامحدود است؛ولي محل لايق و شايسته لازم دارد. بنابراين، اگر ما در پرتو دعا ساخته شويم، آماده ي فيض و نعمت هاي خدا مي شويم ومصداق همين آيه ي شريفه خواهيم بود.
*در زمان آن حضرت، عدالت اجتماعي چگونه تحقق مي يابد؟
حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته) در پاسخ اين پرسش مي فرمايند: در روايات،تغييرات متعددي وجود دارد که هر يک ازآن ها يک زاويه را بيان مي کند. مثلاً در مورد«عدالت اقتصادي» گفته مي شود که :«حضرت، سرمايه ها و اموال را چنان تقسيم مي کند که همه ي مردم از زندگي و ضرورت هاي زندگي برخوردارمي شوند».
و باز در روايات داريم:«آن چنان مردم تربيت مي شوند که يک روح غنايي بر همه ي مردم حاکم خواهد بود».در پرتو اين روح غنا است که گاهي اموال زيادي به محضر امام زمان(ع) مي آورند وامام مي فرمايند:«هر کس نياز دارد، بردارد».
همه مي گويند:«ما به مقدارکافي داريم».
از اين تعبير معلوم مي شود که حرص و طمع و دنيا پرستي- که از عوامل عدم عدالت اجتماعي اند- از بين مي رود. يعني وقتي اين روحيات اصلاح بشود، منابع موجود بر روي زمين هم به طور صحيح تقسيم مي شود . همه از عدالت اقتصادي برخوردار خواهند بود.
در مورد «عدالت قضايي»در روايات داريم:«هنگامي که امام زمان(ع) ظهور مي کند، ايشان نيازي به شاهد و مدرک براي قضاوت در مورد اشخاص ندارد».شايد وسايل پيشرفته اي پيدا مي شود که کارهاي هر کس را بازگو مي کند و شايد از طريق ما فوق طبيعي ،امام درباره ي افراد قضاوت مي کند و حتي در و ديوار شهادت مي دهند؛به طوري که حق هيچ کس، در زمان امام ضايع نمي شود .هم چنين عدالت در زمينه هاي ديگر طبق روايت چنان برقرار مي شود که حکومت در سرتاسر جهان،حکومتي توأم با صلح وصفا،آرامش و غناي روحي، مادي و فرهنگي خواهد بود.
*آيا در زمان امام زمان(ع) مسئله ي فقير و غني وجود نخواهد داشت و همه از نظر مالي در يک سطح خواهند بود؟
حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(مد ظله العالي) در پاسخ مي گويند :مردم در يک سطح نيستند، ولي همه بي نيازند؛ يعني طوري مي شود که مي گويند:«اموالي موجود است. چه کسي مي خواهد؟»و همه اظهار بي نيازي مي کنند؛ يعني افراد به قدر کافي دارند.
منبع:ويژه نامه آسمان مهر
پاسخ آيت الله العظمي مکارم شيرازي دامت برکاته: مطابق منابع مشهور امام زمان(ع) ،از زمان ظهورشان به طور دقيق با خبر نيستند. زمان ظهور ايشان مانند زمان برپايي قيامت بر همه جز خداوند، مستور وپنهان است. اما اين که سؤال کرديد: «چرا ما براي تعجيل در ظهور ايشان دعا مي کنيم؟ »بايد گفت:«اين دعا، در واقع در ما يک نوع«سازندگي»به وجود مي آورد.»يعني ما که براي تعجيل در ظهور ايشان دعا مي کنيم، مفهومش اين است که خود را آماده ي ظهور آن حضرت مي کنيم و خودمان را در صف کساني که صفاتي براي يک انقلاب جهاني مقدس دارند، قرار مي دهيم .خود اين سازندگي ما، در پرتو اين دعا، سبب مي شود تا ظهور امام زمان(ع) نزديک تر شود؛ چرا که يکي از شرايط ظهور ايشان آن است که ياران موصوف به صفات خداپسندانه پرورش پيدا کنند؛ پرورش ياراني که ايشان را در آن مسير ياري دهند.اين دعاها سبب مي شود تا افراد ساخته شوند و آن شرايطي که براي ظهور امام زمان(ع) لازم است، از راه اين دعا تحقق يابد.
خداوند، بسياري از نعمت هايي را که به ما مي دهد، به دعاها، توجهات و ساخته شدن ما موکول کرده است که اگر دعا بکنيم، آن نعمت سريع تر داده مي شود و اگر دعا نکنيم، آن نعمت عقب تر مي افتد. در «قرآن کريم»آمده است:
«ان الله لا يغير ما بقوم حتي يغيروا ما بانفسهم»؛
يعني :«خداوند، وضع هيچ قومي را تغيير نمي دهد، مگر اين که آنان عوض شوند».
فيض خداوند نامحدود است؛ولي محل لايق و شايسته لازم دارد. بنابراين، اگر ما در پرتو دعا ساخته شويم، آماده ي فيض و نعمت هاي خدا مي شويم ومصداق همين آيه ي شريفه خواهيم بود.
*در زمان آن حضرت، عدالت اجتماعي چگونه تحقق مي يابد؟
حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(دامت برکاته) در پاسخ اين پرسش مي فرمايند: در روايات،تغييرات متعددي وجود دارد که هر يک ازآن ها يک زاويه را بيان مي کند. مثلاً در مورد«عدالت اقتصادي» گفته مي شود که :«حضرت، سرمايه ها و اموال را چنان تقسيم مي کند که همه ي مردم از زندگي و ضرورت هاي زندگي برخوردارمي شوند».
و باز در روايات داريم:«آن چنان مردم تربيت مي شوند که يک روح غنايي بر همه ي مردم حاکم خواهد بود».در پرتو اين روح غنا است که گاهي اموال زيادي به محضر امام زمان(ع) مي آورند وامام مي فرمايند:«هر کس نياز دارد، بردارد».
همه مي گويند:«ما به مقدارکافي داريم».
از اين تعبير معلوم مي شود که حرص و طمع و دنيا پرستي- که از عوامل عدم عدالت اجتماعي اند- از بين مي رود. يعني وقتي اين روحيات اصلاح بشود، منابع موجود بر روي زمين هم به طور صحيح تقسيم مي شود . همه از عدالت اقتصادي برخوردار خواهند بود.
در مورد «عدالت قضايي»در روايات داريم:«هنگامي که امام زمان(ع) ظهور مي کند، ايشان نيازي به شاهد و مدرک براي قضاوت در مورد اشخاص ندارد».شايد وسايل پيشرفته اي پيدا مي شود که کارهاي هر کس را بازگو مي کند و شايد از طريق ما فوق طبيعي ،امام درباره ي افراد قضاوت مي کند و حتي در و ديوار شهادت مي دهند؛به طوري که حق هيچ کس، در زمان امام ضايع نمي شود .هم چنين عدالت در زمينه هاي ديگر طبق روايت چنان برقرار مي شود که حکومت در سرتاسر جهان،حکومتي توأم با صلح وصفا،آرامش و غناي روحي، مادي و فرهنگي خواهد بود.
*آيا در زمان امام زمان(ع) مسئله ي فقير و غني وجود نخواهد داشت و همه از نظر مالي در يک سطح خواهند بود؟
حضرت آيت الله العظمي مکارم شيرازي(مد ظله العالي) در پاسخ مي گويند :مردم در يک سطح نيستند، ولي همه بي نيازند؛ يعني طوري مي شود که مي گويند:«اموالي موجود است. چه کسي مي خواهد؟»و همه اظهار بي نيازي مي کنند؛ يعني افراد به قدر کافي دارند.
منبع:ويژه نامه آسمان مهر
