ختمی چینی گلسرخی (خیری)
گلی مورد توجه عامه، از خانواده ی «پنیرکیان» یا (مالواسه)، گل ها درشت و قرمز و عمر آنها کوتاه است ولی با فراوانی و طول مدت باز شدن خود تلافی می نمایند. مانند کلیه گیاهان خانواده پنیرکیان پرچم ها تولید لوله ای نموده است که مادگی از وسط آن ها عبور می نماید، مادگی دراز و از جام گل بیرون زده و کاملاً آشکار است، دوران گلدهی از اواسط بهار تا اواسط پاییز است. برگ ها سبز براق و به صورت متناوب روی شاخه ها می رویند. در چین از گل های قرمز آن رنگ کفش و رنگ چشم می سازند.نگهداری از ختمی چینی گلسرخی
آبیاری:
زمانی گیاه را آبیاری کنید که سطح خاک تقریبا رطوبت خود را از دست داده باشد و این مسئله را بخصوص در طی زمستان رعایت کنید. بنابراین معمولا در طی تابستان هر هفته سه مرتبه و در طی زمستان هر هفته دو مرتبه به آبیاری کافی است اما بهتر است قبلا از آبیاری، رطوبت سطح خاک را نیز بررسی کنید. در شرایطی که دمای هوا افزایش می یابد به تامین رطوبت هوا نیز توجه کنید.می توانید گیاه را به شکل روزانه با آب ولرم و البته بدون املاح غبارپاشی کنید و یا آنکه یک زیر گلدانی بزرگ را تا لبه آن پر از سنگریزه کنید و سپس تا نیمه ارتفاع آن آب بریزید و سپس گلدان حاوی گیاه را بر روی سنگریزه ها قرار دهید به یاد داشته باشید که کف گلدان نباید با آب در تماس باشد. آب درون زیرگلدانی به تدریج تبخیر می شود و رطوبت مورد نیاز برگسار را تامین خواهد کرد. رطوبت کم محیط یکی از دلایل ریزش غنچه های گل و چروکیدگی برگها است. از طرفی به این گیاه نباید زیاد آب داد و خاک خیس و غرقابی شود زیر برگهای سبز پژمرده می شوند و می ریزند.
نور:
به مکانی پر نور و روشن به همراه نور مستقیم آفتاب نیاز دارد. اما به یاد داشته باشید که نور مستقیم آب در ظهر و بخصوص بعد ازظهر روزهای گرم تابستان می تواند به برگسار آسیب وارد آورد. نور کم نیز موجب کم رنگ شدن برگها، بلند و علفی شدن آنان و عدم شکل گیری غنچه های گل و یا ریزش آنان خواهد شد.دما:
در طی فصل رشد بهترین دما بین 18 الی 25 درجه سانتیگراد است. البته گیاه تا 27 درجه سانتگراد نیز مشکلی نخواهد داشت و به شرط آبیاری مناسب و تامین رطوبت هوا(عدم خشک نبودن هوا)تا 30 درجه را نیز تحمل خواهد کرد اما گرمای بیشتر هوا موجب کاهش گلدهی آن خواهد شد.در چنین شرایط گیاه را به مکانی منتقل کنید که بخصوص در عصر کمی سایه باشد تا دمای اطراف آن تاحدودی کاهش یابد اگرچه در زمستان دما را تا 13 درجه سانتیگراد تحمل می کنند اما توصیه شده است که دما در طی زمستان به زیر 16 نزول نکند دمای سرد یکی از دلایل زرد و یا سیاه رنگ شدن برگهای گیاه و ریزش آنان است.
خاک:
خاکی نسبتا سبک با زهکش مناسب باید بکار برد مثلا می توان از مخلوط خاک معمولی باغچه به همراه پیت موس استفاده کرد. از آنجایی که اگر خاک تا حدودی اسیدی باشد به رشد این گیاه کمک می شود بنابراین وجود پیت موس در مخلوط خاک استفاده شود بهتر است. در صورت کمبود مواد غذایی برگهای گیاه ریز و رنگ پریده می شوند و گلها یا شکل نمی گیرند و یا تعداد آنان کاهش می یابد و احتمال ریزش غنچه های گل نیز وجود دارد.برای کوددهی گیاه می توان از کودهایی همانند 10-10-10 در طی فصل رشد یعنی بهار و تابستان از کودهای مخصوص گیاهان آپارتمانی هر دو هتفه یکبار استفاده شود. توجه کنید که بکارگیری از کودهایی با نیتروژن زیاد یکی از دلایل رشد رویشی فراوان این گیاه و عدم گلدهی آن می باشد. در صورت انجام هرس و کنترل رشد گیاه، تقریبا هر 3-2 سال یکبار نیاز است تا گلدان این گیاه با گلدانی بزرگتر عوض شود و بهترین زمان تعویض گلدان در اواخر فصل زمستان است.
تکثیر
یکی از راه های تکثیر این گیاه ریشه دار کردن قلمه‌های آن است. در فصلهای مختلف می توان قلمه تهیه کرد. در اواسط بهار تا اوایل تابستان قلمه سبز، در اواسط تابستان تا اوایل پاییز قلمه نیمه چوبی و در طی پاییز و زمستان قلمه چوبی را می توان تهیه کرد فقط توجه داشته باشید هر مقدار که قلمه چوبی تر باشد بهتر است که طویل تر نیز باشد. مثلا قلمه نیمه چوبی به طول 15-10 سانتیمتر و قلمه چوبی را حتی به طول 30 سانتیمتر می توان استفاده کرد و از همه کوتاه تر قلمه سبز است که طول حدود 7 سانتیمتر نیز برای آن قابل استفاده است.بعد از تهیه قلمه ها آنان را در محیطی مرطوب همانند پرلایت و یا شن و دمای محیط حدود 21 درجه سانتیگراد قرار می دهند تا ریشه دار شوند که حدود 6-4 هفته طول می کشد. توجه داشته باشید که قلمه سبز در مقایسه با قلمه چوبی به مراقبت بیشتری بخصوص میزان بیشتری رطوبت هوا نیاز دارد زیرا این نوع از قلمه ها آب را سریعتر از دست می دهند و احتمال خشک شدن آنان بیشتر است.
از بذرهای این گیاه که به رنگ قهوه ای تیره و یا سیاه رنگ هستند می توان استفاده کرد. به گفته برخی از پرورش دهندگان اگر بعد از تهیه بذر از گیاه مادری به مدت 3-2 ماه در یخچال نگهداری شوند درصد جوانه زنی آنان افزایش می یابد. بهترین زمان کاشت بذر در بهار است و دمای مناسب برای جوانه زنی 25 درجه سانتیگراد با رطوبت محیط بالا می باشد. بستر کاشت را مرطوب نگهدارید و گلدان محتوی بذرها را در مکانی روشن اما به دور از نور مستقیم آفتاب قرار دهید.
بذرها معمولا سریع و در طی 4-1 هفته جوانه می زنند و بعد از اینکه گیاهچه ها در حدود 4 یا 6 جفت برگ داشتند می توان آنان را به گلدالهایی جداگانه منتقل کرد. خوابانیدن ساقه راه دیگر تکثیر این گیاه است در انی روش ساقه را همانطور که به گیاه مادری وصل است طوری خم می کنیم که بتوان قسمتی از آن را در زیر خاک کاشت. آن قسمت از ساقه که در زیر خاک قرار می گیرد ریشه خواهد داد و بعد از شکل گیری ریشه می توان این شاخه را از گیاه مادری جدا کرد و به شکل گیاهی مستقل در گلدانی جداگانه کاشت کرد.
آفات و بیماری
از آفات گیاه می توان به شته ، حشرات سپردار، شپشک آرد آلود، کنه تار عنکبوتی و مگس سفید اشاره کرد.سفیدک پودری از جمله بیماریهای قارچی این گیاه محسوب می شود که در طی آن نواحی سفید رنگ که با پوششی نرم پوشانده شده اند بر روی برگها ظاهر می شود. برگهای آلوده بعد از مدتی زرد شده و می ریزند. در بیماری لکه برگی باکتریایی لکه هایی آبدار بر روی برگها ایجاد می شود که حاشیه هایی سیاه رنگ و مرکزی زرد دارد.برگهای آلوده زرد می شوند و می ریزند. قانقاریا بیماری دیگری است که بر روی پوسته گیاه نقاط قرمز رنگی را بوجود می آورد و در نهایت موجب از بین رفتن شاخه و در نهایت تمامی گیاه خواهد شد. استفاده از مواد و بستر کاشت سالم و عاری از عامل بیماریزا، عدم خیس ماندن برگسار گیاه به مدت طولانی بعد از ابیاری، تهویه مناسب بستر کاشت از جمله موارد جلوگیری از شیوع بیماریها این گیاه است.
منابع
https://www.beytoote.com
https://parsgarden.blogfa.com
https://nargil.ir
