مشخصات
| کشور | ایران |
| استان | مرکزی |
| شهرستان | زرندیه |
| بخش | بخش خرقان |
| دهستان | دوزج |
| روستا | چناقچی |
| جمعیت | ۱۷۸ نفر |
| مذهب | شیعه و مسیحی |
| زبان گفتار | زبان ترکی، فارسی و ارمنی |
| ارتفاع از سطح دریا | ۲۴۰۰ متر |
| شرایط آب و هوا | کوهستانی و معتدل |
| ره آورد | غلات، سیب‌زمینی، گندم، گردو، بادام، انگور، قالی بافی، گلیم بافی، خشکبار و نان فطیر |
روستای چناقچی علیا در دهستان دوزج از توابع بخش خرقان شهرستان زرندیه واقع شده‌است. این روستا در ۴۵ کیلومتری شمال‌غرب شهر ساوه و ۱۴۰ کیلومتری تهران قرار دارد. این روستا از سطح دریا ۲۴۰۰ متر ارتفاع و اقلیمی گرم و خشک دارد و قدمت آن به دوره صفویه برمی‌گردد. براساس سرشماری مرکز آمار ایران در سال 1395 ، جمعیت آن ۱۷۸ نفر است. روستای چاناقچی در گذشته‌ای نه چندان دور تا اواسط دهه ۱۳۸۰ خورشیدی، ساکنانی به دو کیش مسلمان و مسیحی داشت که اکنون مسیحیان این منطقه جهت گذراندن اوقات فراغت یا برگزاری مراسم مذهبی همچون عید تبرک انگور در روستا و منطقه حاضر می‌شوند. شغل اصلی ساکنان کشاورزی و دامپروری است و محصولاتی چون غلات، سیب‌زمینی، گندم، گردو، بادام، انگور تولید می‌شود و صنایع دستی چون قالی بافی، گلیم بافی نیز به چشم می‌خورد. برای رفتن به این روستا در ۲۰ کیلومتری اتوبان تهران-ساوه باید، وارد اتوبان ساوه-همدان شوید و کمی جلوتر به سمت بوئین‌زهرا به حرکت خود ادامه دهید. از ابتدای اتوبان ساوه-همدان تا ابتدای جاده فرعی رازقان ۳۰ دقیقه راه در پیش دارید. به یک سه‌راهی می‌رسید که یکی به مامونیه می‌رود و دیگری به رازقان و تا رازقان نیز ۲۹ کیلومتر فاصله دارید. برای رفتن به سمت روستای چناقچی ادامه مسیر بدهید و درست ۱۵ دقیقه طول می‌کشد تا به دوزج برسید از آنجا تا تیره ۲۰ کیلومتر راه در پیش دارید و سمت چپ دوراهی علیشار، چناقچی است که در مسیر از دو روستای مصرقان و لار می‌گذرید، همه این روستاها با فاصله ۱۰ دقیقه‌ای از هم قرار دارند. روستای چناقچی علیا در دیواره‌های کوهستان واقع شده است و خانه‌های مردمان آن، چسبیده به هم زنجیروار ساخته شده‌اند. این سبک از خانه‌سازی ظاهری ساده و در عین حال زیبا به روستا بخشیده است و صمیمیت زندگی روستایی را نشان می‌دهد. متراژ هر خانه با دیگری متفاوت است و نظم خاصی ندارد. خانه‌های قدیمی با سقفی مسطح و دیوارهایی تقریبا پهن، از چوب، گل، خشت و کاهگل ساخته شده‌اند و خانه‌های تازه بنا شده سراغ آجر، سیمان، تیرآهن و گچ نیز رفته‌اند. هرچند سبک خانه‌سازی عوض شده و مصالح امروزی جای کاهگل و خشت را گرفته‌اند، اما باوجوداین خانه‌های امروزی، هنوز زیبایی خانه‌های کاهگلی قدیمی از بین نرفته است و بافت روستایی هنوز با این نوع خانه‌سازی معنا پیدا می‌کند. روستای چناقچی علیا جغرافیایی کوهستانی دارد و آب‌وهوای خنک آن سبب شده تا سفر در بهار و تابستان رونق بسیاری داشته باشد. در بهار این منطقه معمولا بارانی است و خنکای آن به استخوان می‌نشیند. بنابراین اگر بهار راهی روستا شدید، حتما لباس گرم همراه خود داشته باشید. پاییز نیز در این روستا رنگ‌ولعاب زیبایی دارد، اما سرمای هوا مانعی برای سفر محسوب می‌شود و اذیت کننده است. در زمستان نیز این روستا سرد و سخت می‌شود و سفر در این فصل به‌هیچ‌وجه مناسب نیست. تنوع اقلیت و مذاهب روستای چناقچی علیا از شگفتی‌های این روستا است که بسیاری به آن لقب ایران کوچک را داده‌اند. اقوام ترک و فارس در اینجا زندگی می‌کنند که ساکنان به دو دسته مسلمان و مسیحی تقسیم می‌شوند. از نکات تحسین‌برانگیز آن است که با وجود کوچک‌بودن مکان، هیچ اختلاف قومی و مذهبی بین ساکنان روستای چناقچی علیا وجود ندارد و مردمان اینجا فارغ از تنوع قومی، در کمال آرامش و وحدت در کنار یکدیگر زندگی می‌کنند. همچنین هر اقلیت مراسم‌های مذهبی خود را بدون هیچ مشکلی برگزار می‌کند. به طور مثال، عید تبریک انگور هرساله توسط ارامنه روستا برپا می‌شود و مسیحیان زیادی نیز در مراسم حضور پیدا می‌کنند.
