تعزیه مسلم بن عقیل
تعزیه مسلم بن عقیل از تعزیه‌های مرتبط با واقعه عاشورا که شیعیان غالبا آن را در ماه محرم اجرا می‌کنند. این تعزیه در بسیاری از مناطق ایران در روز اول محرم و در بعضی مناطق در سالروز شهادت حضرت مسلم(علیه السلام) در روز عرفه برگزار می‌گردد.
آغاز تعزیه
در آغاز تعزیه، قاصدی نامه‌های کوفیان را به امام حسین(علیه السلام) می‌رساند. امام حسین(علیه السلام) با بیان بی‌وفایی کوفیان در جریان خلافت امام علی(علیه السلام) و صلح امام حسن(علیه السلام) به وی جواب رد می‌دهد ولی با اصرار قاصد، پسرعموی خود مسلم را به عنوان نماینده به سوی کوفه اعزام می‌کند.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۳۰۴)
اعزام حضرت مسلم به کوفه
مسلم برای خداحافظی به سوی همسر و فرزندان می‌رود، اما دو طفل وی به نام‌های محمد و ابراهیم با پافشاری زیاد و گریه تقاضای همراهی در این سفر را دارند که موفق شده و با مسلم به سوی کوفه رهسپار می‌شوند. صیادی در بین راه صیدی را به زمین می‌زند. مسلم با دیدن این جریان شگون بد زده و به نزد امام حسین(علیه السلام) باز می‌گردد، امام دوباره وی را به کوفه اعزام می‌کند.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۳۰۴-۳۰۵)
ورود حضرت مسلم به کوفه
مسلم پس از رسیدن به کوفه بر منبر رفته و گروه زیادی از جمله هانی بن عروه، مختار و محمد بن اشعث با او بیعت می‌کنند با این تفاوت که هانی و مختار در هیبت موافق خوان و محمد بن اشعث در هیبت مخالف خوان هستند.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۳۰۹)
شهادت هانی
هانی ابتدا از رفتن اکراه دارد که با واسطه گری محمد بن اشعث و امان وی نزد ابن زیاد می‌رود. پس از مکالمه تندی که بین هانی و ابن زیاد رخ می‌دهد، هانی با شمشیر به ابن زیاد حمله کرده که محافظان مانع شده و به دستور ابن زیاد هانی توسط محمد بن اشعث به شهادت می‌رسد.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ۳۱۰-۳۱۲)
تنهایی حضرت مسلم
مسلم پس از شنیدن خبر شهادت هانی، با طرفدارانش به دارالعماره حمله کرده ولی هنگام نماز همه طرفداران مسلم بغیر از طفلان او را رها می‌کنند چرا که محمد بن اشعث بانگ می‌دهد لشکری از شام به زودی به کوفه می‌رسد و همه شما را تار و مار می‌کند.
مسلم آوای غریبی می‌خواند و بی‌وفایی کوفیان را با طفلان زمزمه می‌کند، وی به درب خانه شریح قاضی رفته و کودکان را به او می‌سپارد، لحظه جدا شدن مسلم از کودکان در این مجلس بسیار غم انگیز است و اشعاری که طرفین هنگام جدایی می‌خوانند باعث گریه حضار می‌شود.
مسلم تنها در کوچه‌های کوفه سرگردان است که زنی به نام طوعه وی را در خانه جای می‌دهد، اما پسر طوعه به نزد ابن زیاد رفته و با گرفتن انعامی ابن زیاد را از محل اختفای مسلم خبر می‌کند.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۳۱۲-۳۱۵)
شهادت حضرت مسلم
سپاه زیادی به فرماندهی محمد بن اشعث رهسپار خانه طوعه می‌شوند که مکرر از مسلم شکست می‌خورده و از ابن زیاد تقاضای نیروی کمکی می‌کنند، محمد اشعث با خواندن اشعاری نزد ابن زیاد از شجاعت مسلم و فرار لشکر سخن می‌گوید. سرانجام با حیله ابن زیاد در مسیر مسلم چاهی حفر می‌شود و مسلم به درون چاه سقوط می‌کند. سپاه پس از زدن ضربات کاری بر وی او را با طناب بسته و به دارالعماره کوفه می‌برند.
مکالمه تندی بین مسلم و ابن زیاد رخ می‌دهد و مسلم چند بار به ابن زیاد حمله می‌کند که محافظان بازو‌های وی را محکم گرفته و مانع نزدیک شدن وی به امیرشان می‌شوند.
نهایت به دستور ابن زیاد مسلم را به بلندی برده و به شهادت می‌رسانند. مسلم هنگام شهادت از بام به امام حسین(علیه السلام) سلام می‌داده و امام نیز پاسخ وی را می‌دهد اشعاری که بین امام و مسلم رد و بدل می‌شود مصرع به مصرع است.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ص۳۱۵-۳۲۲)
شخصیتهای تعزیه مسلم
موافق خوان
امام حسین(علیه السلام): امام حسین(علیه السلام) در ابتدای این مجلس هنگام اعزام مسلم و نیز در هنگام شهادت مسلم و جواب سلام وی نقش ایفا می‌کند
حضرت مسلم(علیه السلام): شاه نخسه یا نقش اول این مجلس است که از ابتدای تعزیه تا آخر آن حضور دارد.
طفلان مسلم(علیه السلام): دو کودک که همراه مسلم از مدینه به کوفه سفر می‌کنند، این دو نیز نقش فعالی را ایفا می‌کنند
هانی: نقش هانی از نقش‌های فرعی محسوب می‌شود چرا که اول تعزیه حضور و در همان اوایل به شهادت می‌رسد.
مختار: بسیار کم رنگ و تنها در هنگام بیعت با مسلم نقش ایفا می‌کند.
طوعه: در اواخر تعزیه حضور می‌یابد و تا هنگام شهادت حضرت مسلم(علیه السلام) و آب رساندن به ایشان در حین جنگ حضور دارد.
قاصد: در ابتدای تعزیه به صحنه می‌آید و زود نقشش تمام می‌شود.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ۳۰۳-۳۲۲)
مخالف خوان در تعزیه مسلم
ابن زیاد: پس از ورود به کوفه تا آخر تعزیه حضور دارد.
محمد بن اشعث: فعالترین نقش را بین مخالف خوانان اجرا می‌کند.
صیاد: در همان اوایل تعزیه نقش بسیار کمرنگی به وی تعلق دارد.
پسر طوعه: در اواخر تعزیه نقش بسیار کمرنگی به وی تعلق دارد.
شریح: هنگام تنهایی مسلم به پیشنهاد وی مسئولیت سرپرستی از طفلان را به عهده می‌گیرد، نقش وی کم رنگ است.(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ۳۰۳-۳۲۲)
نمونه‌ای از اشعار در تعزیه مسلم
مسلم چه سازد این ماجرا را
برکه سپارد این طفل‌ها
خورجین اسبم پر نامه باشد
باید زد آتش این نامه‌ها
الحق نمودید مهمان نوازی
کردید حسین را از خویش راضی
از کشتن خود خوفی ندارم
از بهر طفلان من اشکبارم
آقا حسین جان بنگر به حالم
از دست کوفه دل پر ملالم(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ۳۲۱)
گفتگوی محمد بن اشعث با ابن زیاد
آمد برون ز خانه ولی با هزار قهر
زد دامن قباش در آن لحظه بر کمر
چون سیل سینه کرد سپه را به کوچه‌ها
سرجای پا نگون شده و پا به جای سر
لشکر زپیش جمله گریزان چو گوسفند
می‌کشت تا که کشت هزار دو صد نفر
بعضی فرار کرده از آن قوم بدسیر
بعضی نهان شده به طویله چو گاو و خر
سوراخ موش را خودم ار یافتم، یقین
می‌دادم از بهاش دو صد بدره سیم و زر
من زنده‌ام اگر که تو بود به جای من
می شد ز ترس جان تو از پشت سر بدر
زاینها گذشته دیدم از او یک عجایبی
ابن‌زیاد: بود آن‌چه‌ای محمد اشعث بده خبر
ابن‌اشعث: یک تن رسید پشت یکی در که بسته بود
ابن‌زیاد: چگونه بود؟ در بسته بود؟
ابن‌اشعث: بله بسته بود در
ابن‌زیاد: مسلم به او رسید
ابن‌اشعث: در چنگ خود گرفت ورا از قفا کمر
ابن‌زیاد: زد بر زمین ورا؟
ابن‌اشعث: با زور و خشم و قهر بگرداند دور سر
انداخت روی بام ورا همچو شیر نر(صالحی راد، مجالس تعزیه، ۱۳۸۹ش، ج۱، ۳۲۱)
© کلیه حقوق متعلق به پرتال فرهنگی راسخون است. استفاده از مطالب و آثار فقط با ذکر منبع بلامانع است.
.jpg)
.jpg)
