محبت به اهل بيت (ع) در روايات

 

1. محبت به اهل بيت (عليه السلام)، وسيله نجات
 

محبت به هل بيت (عليه السلام) وسيله تقرب به خدا
پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مي فرمايد:
براي هر چيزي سروري است و محبت من و محبت علي (عليه السلام) سرامد آن چيزهايي است كه جويندگان تقرب، به وسيله آنها مقرب مي شوند و آن عبارت است از : اطاعت از پروردگارشان.(1)
محبت علي (عليه السلام)، سوزاننده گناهان
حضرت محمد (ص) فرموده است: «محبت حضرت علي بن ابي طالب (عليه السلام)، گناهان را مي سوزاند، همان گونه كه آتش، هيزم را مي سوزاند.»(2)
محبت اهل بيت (عليه السلام)، كفاره گناهان
امام رضا(عليه السلام) مي فرمايد:«محبت ما اهل بيت، كفاره گناهان است و حسنات را چند برابر مي كند.»(3)

پيام ها:
 

ـ محبت ورزي و دوستي با اهل بيت و خاندان وحي (عليه السلام) آلودگي هاي افراد را پاك و خوبي ها و ويژگي هاي ارزنده در آنان ايجاد مي كند.
ـ محبت علي (عليه السلام) نه تنها آثار گناهان گذشته را از بين مي برد، همچون سدي محكم و استوار، از مرتكب شدن به گناهان بعدي مانع مي شود . با محبت به اهل بيت (عليه السلام) مي توان خود را از انجام گناه بيمه كرد.
ـ در صورتي كه با محبت و اشتياق اهل بيت (عليه السلام)جان به جانان بسپاريم، هنگام مرگ، آثار محبت و عظمت آن را به روشني و گرمي درك خواهيم كرد.
ـ محبت، اكسير است و آثار گناهان را درهم مي كشند و آنها را به حسنه تبديل مي سازد. محبت اهل بيت (عليه السلام) شفابخش دل ها و زندگي قلب هاي مرده است.
ـ‌در قلبي كه سرشار از محبت علي (عليه السلام) و خاندان پاك وحي است، جايي براي گناه نيست.
ـ محبت و شوق شديد، مانند مغناطيس است و تا وقتي وجود دارد، محب را به سوي محبوب مي كشد و آنگاه كه مجذوب محبوب شد، با او سنخيت مي يابد و آثار و صفات محبوب در محب تجلي مي كند.

 

خواهي كه ز دوزخ برهاني دل و تن
اثني عشري شو و گزين مذهب من

ايشان سه محمدند و چارست علي
با موسي جعفر و حسين و دو حسن

 

2. موجودات آسماني و محبت خاندان وحي
 

پيامبر اكرم (ص) مي فرمايد: «آيا شرافت و ملائكه، جز به سبب محبتي است كه آنها به محمد و علي (عليه السلام) و پذيرش ولايت آن دو دارند؟»(4)

پيام ها:
 

ـ شرافت ملائكه از آن روست كه به پيامبر اكرم(ص) و علي (عليه السلام) علاقه و ارادت دارند.
ـ در بخشي از زيارت جامعه مي خوانيم:«اهل اسمان به وسيله محبت شما [خاندان رسول اكرم] و دوري جستن از دشمنان شما به خدا تقرب مي جويند».(5)
ـ از صفات اهل بيت عصمت (عليه السلام)، قرب آنان به خداوند است . از اين رو، موجودات آسماني هم با علاقه و محبت ورزيدن به آن بزرگواران، به خداوند تقرب مي جويند.
ـ اهل آسمان ها اعم از ملائكه و جز آن، از دوستداران خاندان وحي هستند.

3. دوستي اهل بيت (عليه السلام) با دوستان خود
 

به جاي دادن دوستي و محبت اهل بيت (عليه السلام) در دل خود، محبت ودوستي خود را نيز در قلب آن بزرگواران قرار مي دهيم. به ديگر سخن، آنان كه دوستدار و شيفته خاندان وحي هستند ؛ محبوب آن بزرگواران نيز مي شوند.
«شخصي خدمت علي (عليه السلام) رسيد و عرض كرد: اي اميرمؤمنان! شب را چگونه صبح كرديد؟ فرمود: شب را به پايان رساندم، در حالي كه دوستدار دوستانمان و دشمن دشمنانمان بودم.»(6)
همچنين آن گاه كه محبت انسان در قلب اهل بيت (عليه السلام) قرار گيرد، محبوب خداوند مي شود و محبت خداوند در قلب او جاي مي گيرد.
اهل بيت (عليه السلام)، پدران حقيقي امت
رسول خدا (ص) خطاب به اميرمؤمنان علي (عليه السلام) مي فرمايد:
اي علي ! من و تو پدران اين امت هستيم و از حقوق پدران و مادران بر فرزندان، اين است كه در وقت هاي مقتضي، بر پدر و مادرشان رحمت آورد تا حقوقشان را ادا كنند.(7)
از امام حسن عسكري (عليه السلام) نقل كرده اند:
بالاترين پدران شما و سزاوارترين آنها به سپاس و شكر، حضرت محمد (ص) و علي (عليه السلام) هستند و علي بن ابي طالب (عليه السلام) فرمود: شنيدم رسول خدا (ص) مي فرمود: من و علي، دو پدر اين امتيم و البته كه حق ما بر آنها برتر و عظيم تر از حق پدر و مادرشان است؛ زيرا چنانچه از ما فرمان برند، آنان را از آتش خواهيم رهاند و در خانه جاويدان بهشت مستقر خواهيم كرد.(8)

پيام:
 

ـ رابطه ما با اهل بيت (عليه السلام)، بسيار نزديك تر و قوي تر از پيوند پدر و مادري است. والدين ما اصل و ريشه جسماني و بعد مادي و دنيايي ما هستند، در حالي كه اهل بيت (عليه السلام) اصل و حقيقت روح ما و ريشه بعد الهي و ابدي ما هستند.
ـ پس از خداوند متعال، هيچ كس به اندازه اهل بيت (عليه السلام) در حق ما رئوف و مهربان نيست .
- پدران حقيقي بشر کساني هستند که او را از طبيعت و تاريکي هاي آن نجات دهند و به وطن حقيقي و ابدي جايگاه اصلي برسانند . بدون چنين پدراني، آدمي هرگز رنگ سعادت را نخواهد ديد.
اهل بيت (عليه السلام) بزرگ ترين خويشاوندان انسان
در اسلام صله ارحام و پيوند با خويشاوندان، از واجبات الهي و ترك آن، از گناهان كبيره است . خداوند در قرآن كريم، آِيه 21 سروه رعد با اشاره به همين مضمون مي فرمايد:
وَ الَّذينَ يَصِلُونَ ما أَمَرَ اللّهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ... .
كساني كه با آنچه خداوند به پيوستن با آن امر كرده، پيوند برقرار مي كنند.
امام صادق (عليه السلام) اين آيه را چنين تفسير مي كند:«يكي از نمونه هاي پيوند آدميان، صله رحم است و غايت تأويل آيه، پيوند تو با ما [اهل بيت (عليه السلام)] است.»(9)

پيام:
 

ـ اهل بيت (عليه السلام) برترين خويشاوندان ما هستند و بر ما واجب است كه با آنها پيوند داشته باشيم.
ـ ما كسي را نزديك تر، بالاتر و مهربان تر از اهل بيت (عليه السلام)، در دنيا و آخرت نداريم.

پی نوشت ها :
 

1.بحارالانوار، ج27، ص129.
2. همان، ج39، ص266.
3. همان، ج68، ص100.
4. همان، ج20، ص227.
5. مفاتيح الجنان، زيارت جامعه كبيره.
6. بحارالانوار، ج27، ص53.
7. بحارالانوار، ج36، ص11.
8. همان، ص9.
9- ميرزا حسين نوري، مستدرک الوسائل، ج15، ص236
 

 

منبع: گلبرگ 115