آداب و رسوم رمضان در مازندران

یکی از بهترین ماه ها برای نزدیک شدن به خدا و عبادت ماه رمضان است که به ماه نزول قرآن و برکات آسمانی مشهور است و یکی از بهترین ماه ها برای ارتباط با خداوند می باشد که در این مقاله به آداب و رسوم مردم مازندران می پردازیم.
شنبه، 25 اسفند 1403
تخمین زمان مطالعه: 40 دقیقه
پدیدآورنده: لیلا معصومی
موارد بیشتر برای شما
آداب و رسوم رمضان در مازندران
رمضان نهمین ماه در تقویم اسلامی است. مسلمانان این ماه را ماه روزه داری نماز، مراقبه و حضور در جمع مؤمنان می‌دانند.مسلمانان معتقدند قرآن در این ماه بر محمد نازل شده‌است. در قرآن، مستقیماً به کسانی که ایمان آورده‌ اند دستور داده شده که در این ماه روزه بگیرند. هر سال ماه رمضان از رویت هلال ماه آغاز و تا رویت هلال ماه دیگر به مدت بیست و نه تا سی روز ادامه دارد. روزه گرفتن از اذان صبح تا اذان مغرب، بر هر مسلمان مکلف که توانایی روزه گرفتن دارد و مسافر نیست، واجب است.
به وعده غذایی که پیش از روزه در هنگام سحر می‌ خورند سحری و به وعده‌ ای که در هنگام غروب آفتاب روزه خود را با آن می‌ گشایند؛ افطار گفته می‌ شود.
در طول زمان روزه داری، مسلمانان غیر از خوردن و آشامیدن، از سیگار و قلیان کشیدن و انجام گناه نیز نهی شده و در عوض به نماز و قرآن خواندن و دعا کردن توصیه شده‌ اند.
عید فطر که پایان ماه رمضان و آغاز شوال، ماه قمری بعدی است، پس از رویت هلال ماه یا بعد از اتمام سی روز روزه در صورت عدم مشاهده ماه اعلام می‌ شود.
این ماه به عنوان خجسته‌ ترین و بهترین ماه در اسلام شناخته می‌ شود. مسلمانان از این ماه به عنوان ماه میهمانی خدا نیز نام می‌ برند.
رمضان یکی از چهار ماهی است که خداوند جنگ را در آن حرام کرده‌ است.
مسلمانان اعتقاد دارند در این ماه کتاب‌ های قرآن‏، انجیل، تورات، صحف و زبور نازل شده‌است.
مسلمانان شب قدر را مهمترین شب سال می‌ باشد، یکی از سوره‌ های قرآن بنام سوره قدر به توصیف این شب پرداخته‌ است ولی در قرآن به‌طور صریح به شماره شب آن در ماه رمضان اشاره نشده‌ است.
در شب نوزدهم این ماه حضرت علی علیه السلام به دست یکی از خوارج یعنی ابن ملجم مرادی زخمی شد و بعد از سه شب در بیست و یکم رمضان درگذشت.
 
آداب و رسوم مازندرانی ها در ماه مبارک رمضان
از روزهای گذشته تاکنون ماه رمضان در نزد مسلمانان و همچنین مردم مازندران دارای فضائل و جایگاه خاصی بوده است که سبب به وجود آمدن برخی آداب و رسوم مخصوص مازندرانی ها گردیده است که در ادامه به شرح برخی از آنها پرداخته ایم:
 
رسم سحرخوانی
سحرخوانی از سنت‌ های رایج ویژه ماه رمضان است که مردم روزه‌ دار مازندران بر حفظ و اجرای آن مبادرت می‌ ورزند. این سنت هنوز در مناطق کوهستانی استان مانند روستاهای سوادکوه، منطفه دو هزار تنکابن، منطقه بندپی بابل و به ویژه در چهاردادنگه و دودانگه ساری برگزار می‌ شود.
 
ختم کردن سوره انعام
ختم کردن سوره انعام هم از آیین‌ های ویژه مومنان این استان در این ماه است. این آیین بدین‌ گونه است که هرگاه افرادی حاجتی داشته باشند، برای برآورده‌ شدن آن نذر ختم انعام می‌ کنند و برای این کار از کسانی که در قرائت قرآن تبحر دارند دعوت می‌ کنند و به هنگام خواندن قرآن مقداری نمک، چند قرص نان و چند ظرف آب در سینی بزرگی می‌ گذارند و در مجلس قرار می‌ دهند.
 
حلوا پختن
پختن حلوا از دیگر آیین‌ های مردم این منطقه است که شب پانزدهم ماه مبارک رمضان همزمان با میلاد امام حسن مجتبی (علیه السلام) زنان به عنوان نذر، قند، چای، خرما و زغال به مسجد می‌ برند که این کار تا پایان ماه مبارک رمضان ادامه دارد.
 
بیدارکردن همسایگان
در قدیم ممکن بود عده‌ ای، سحر را خواب بمانند. به‌ همین دلیل برخی افراد ظرفی فلزی و چوبی بر می‌ داشتند و در کوچه‌ ها راه می‌ افتادند. آنها یکی، دو ساعت قبل از اذان صبح با چوب روی ظرف می‌ کوبیدند و با صدای بلند و رسا می‌ گفتند که سحر است برخیز! یا سحر برخیز که صبح صادق آمد، مردم را برای خوردن سحر و روزه گرفتن از خواب، بیدار می‌ کردند. همسایه‌ ها اگر می‌ دیدند چراغ خانه‌ ای خاموش است، در آن خانه را می‌ کوبیدند و آنها را برای خوردن سحری بیدار می‌ کردند.
 
رسم روزه‌ سری
روزه سری از رسم‌ های ویژه روزه اولی‌ ها در مازندران است. آنها وقتی بتوانند نخستین روزه خود را بگیرند، انتظار دارند والدینشان به آنها هدیه بدهند و تا زمانی که از جانب بزرگتر ها به عنوان روزه‌ سری هدیه‌ ای نگیرند، افطار نمی‌ کنند. معمولا این هدایا شامل چادر نماز و طلاجات برای دختران، پول و انواع نقره‌ جات قدیمی برای پسران است.
 
قرآن به سر گرفتن
قرآن به‌ سر اصطلاحی محلی است که مازندرانی‌ ها به آیین‌ های ویژه شب قدر می‌ گویند. آنها در این شب‌ ها به مساجد و تکایا می‌ روند و به خواندن قرآن و ادعیه می‌ پردازند. همچنین آنها در شب‌ های نوزدهم یعنی شب ضربت خوردن و شب بیست ویکم ماه رمضان یعنی شب شهادت حضرت علی (علیه السلام)  را به سوگواری می‌ نشینند.
 
غذاهای مخصوص ماه رمضان
سفره افطاری و سحری مازندرانی‌ ها متنوع و خوش‌ آب و رنگ است. شیرآش، راغون دشو، شکرپلا، اوحلوا، آش ساک، کوکو، شامی سبزی، تخم مرغ و برنج خوردنی‌ های این سفره‌ ها را تشکیل می‌ دهند. در قدیم نیز قرقناق که از غذاهای محلی مازندران است تهیه می‌ کردند و آن را هنگام سحری می‌ خوردند. اعتقاد داشتند خوردن این غذاها در طول روز مانع گرسنگی و ضعف می‌ شود.
مازندرانی‌ ها ترجیح می‌ دهند افطارشان را با خانواده و فامیل شریک شوند. بنابراین در خانواده‌ های گسترده مازنی، تقریبا هر شب مهمانی افطار برپاست.
بومیان ساکن مازندران می‌ دانستند با در نظر گرفتن شرایط آب و هوایی و با توجه به کار سخت کشاورزی، دامداری و طولانی بودن روز در زمان روزه داری از کدام مواد طبیعی با چه ترکیبی خوراک تهیه کنند تا تحمل این ایام برای آنان آسان شود.
اوحلوا غذایی بسیار کامل است که مخلوطی از آب، شکرقرمز و کمی شیره خرمالوی وحشی به دست می‌ آید. این غذا به خاطر داشتن مواد قندی طبیعی می‌ تواند برای افطار بسیار مناسب باشد.
بومیان ساکن مازندران مخلوطی از برنج را خیس کرده و آرد کمی درشت‌تر، تخم مرغ، ادویه، کنجد و شکر را به آن افزوده و مانند کتلت سرخ می‌ کنند. قماق غذایی بسیار مقوی است که مناسب سفره افطار است.
مازندرانی‌ ها برای سحر تابستان‌ های ماه مبارک رمضان نیز غذایی کامل و از نظر طبع غذایی سرد را در نظر می‌ گیرند. شکر پلا شامل مخلوطی از شکر قرمز و برنج است که میزبان روزه‌ داران می‌ شود.
طرز پخت ترش او بسیار ساده و سبک است. آرد، برنج نیمه و آرد را قوام آورده و کمی ادویه و سیر داغ با ترشی آلوچه جنگلی را به آن می‌ افزایند. این غذا به عنوان آش در افطار تناول می‌ شود.
راغون دشو غذایی است که برای کودکان بسیار مفید است. البته کسانی که در طول روز دچار تشنگی بسیار زیاد می‌ شوند، از همان شکرپلا برای سحر استفاده می‌ کنند. در این غذا کره محلی را آب کرده و شیره خرمالو به آن اضافه می‌ کنند و به عنوان خورشت روی برنج ریخته و در زمان سحر میل می‌ کنند.
شیرآش یا شیر برنج شامل مخلوطی از شیر، برنج و کمی نمک است که به عنوان افطار خورده می‌ شود. این غذا به دلیل ترکیب شیر، برنج و شکر و سادگی در پخت معمولاً در سفره‌ های افطار به وفور دیده می‌ شود.
آش دوغ محلی مازندرانی، جزو غذاهای بسیار مفید و کامل است که در تابستان بر سفره افطار دیده می‌ شود. این غذا از مخلوط دوغ، آب، برگ و ساقه چغندر سفید، باقلا خشک یا تازه، گشنیز و نعناع و برنج نیم دانه تهیه شده و در پایان به آن پیاز داغ، سیر و نمک و فلفل اضافه می‌ کنند.
 
وداع با ماه مبارک رمضان
مراسم وداع با ماه مبارک رمضان در مازندران از شب بیست و هفتم ماه مبارک برگزار می‌ شود. در این شب‌ ها مداحان و مبلغان دینی ندای‌ الوداع با رمضان، الوداع شهر نور القرآن را سر می‌ دهند و با خواندن سروده‌ های محلی با ماه رمضان وداع می‌ کنند و برای ورود به ماه شوال و بزرگترین عید اسلامی یعنی عید فطر آماده می‌ شوند.

از دیگر رسوم ماه مبارک رمضان در مازندران می توان به این موارد اشاره کرد
در این ماه فوت کردن به قند و بستن گره به نخ هنگام خواندن دعای جوشن کبیر و دادن آن به مریض برای شفا نیز رسم است.

مردم مازندران در شب ضربت خوردن حضرت علی (علیه السلام) خوردن شیرینی را حرام می دانند.
 

اعمال مشترک ماه رمضان در شهرهای مختلف

در ماه مبارک رمضان یک سری اعمال سفارش شده است که اعمال مشترک هستند و برای تمام روزهای ماه مبارک است و برخی اعمال مخصوص همان روز بخصوص ماه رمضان است.
 
اعمال مخصوص شب و روز ماه رمضان
سید بن طاوس از حضرت امام جعفر صادق و امام موسی کاظم ـ علیهم السلام ـ روایت کرده که فرمودند:پس از هر نماز در ماه رمضان دعای ذیل را بخوانید: 
اَللّـهُمَّ ارْزُقْنی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرامِ فِی عامی هذا وَفی کُلِّ عامٍ ما اَبْقَیْتَنی فی یُسْرٍ مِنْکَ وَعافِیَةٍ، وَسَعَةِ رِزْقٍ، وَلا تُخْلِنی مِنْ تِلْکَ الْمواقِفِ الْکَریمَةِ، وَالْمَشاهِدِ الشَّریفَةِ، وَزِیارَةِ قَبْرِ نَبِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَآلِهِ، وَفی جَمیعِ حَوائِجِ الدُّنْیا وَالاَْخِرَةِ فَکُنْ لی، اَللّـهُمَّ اِنّی اَساَلُکَ فیـما تَقْضی وَتُقَدِّرُ مِنَ الاََمْرِ الَْمحْتُومِ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، مِنَ الْقَضاءِ الَّذی لا یُرَدُّ وَلا یُبَدَّلُ، اَنْ تَکْتُبَنی مِنْ حُجّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ، الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ، الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ، واجْعَلْ فیـما تَقْضی وَتُقَدِّرُ، اَنْ تُطیلَ عُمْری، وَتُوَسِّعَ عَلَیَّ رِزْقی، وَتُؤدِّی عَنّی اَمانَتی وَدَیْنی آمینَ رَبَّ الْعالَمین. 
خدایا! در این سال و هر سال، تا زمانی که عمرم باقی است و در آسایش و گشایش روزی به سر می برم، زیارت خانه ات ـ بیت الحرام ـ را نصیبم گردان. و مرا از درک موقف های گرامی و دیدن مکان های شریف و زیارت قبر پیغمبرت ـ که درودت بر او و آلش باد ـ محروم مکن. 
و در برآوردن جمیع احتیاجات دنیا و آخرتم یاریام کن. ای خدا! از تو درخواست می کنم هر آنچه از قضا و قَدَرت را که در شب قدر حتمی قرار دادی و دیگر برگشت و تغییری نمی پذیرد، مرا از حجاج بیت الحرامت قرار دهی. حاجیانی که حجشان پسندیده، سعیشان پذیرفته، گناهانشان آمرزیده و اعمال بدشان بخشیده شده است. و عمر طولانی در راه بندگی ات و روزیام را فراوان قرار ده و امانت ها و قرضم را ادا فرما. 

هم چنین بعد از نمازها این دعا خوانده شود:
یا عَلِیُّ یا عَظیمُ، یا غَفُورُ یا رَحیمُ، اَنْتَ الرَّبُّ الْعَظیمُ الَّذی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیءٌ وَهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ، وَهذا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَکَرَّمْتَهْ، وَشَرَّفْتَهُ وَفَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُورِ، وَهُوَ الشَّهْرُ الَّذی فَرَضْتَ صِیامَهُ عَلَیَّ، وَهُوَ شَهْرُ رَمَضانَ، الَّذی اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ، هُدیً لِلنّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدی وَالْفُرْقانَ، وَجَعَلْتَ فیهِ لَیْلَةَ الْقَدْرِ، وَجَعَلْتَها خَیْراً مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ، فَیا ذَا الْمَنِّ وَلا یُمَنُّ عَلَیْکَ، مُنَّ عَلَیَّ بِفَکاکِ رَقَبَتی مِنَ النّارِ فیمَنْ تَمُنَّ عَلَیْهِ، وَاَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ .
 ای خدای بلند مقام, ای بزرگوار, ای آمرزنده,ای مهربان! تویی خدای بزرگ که هیچ مانندی ندارد و به گفتار و کردار خلق شنوا و بینا است. و این ماهی که مقامش را بلند گردانیدی و بر دیگر ماه ها کرامت و شرافت بخشیدی, و روزه اش را بر من واجب گردانیدی, ماه رمضان است. 
ماهی که در آن قرآن را برای راهنمایی مردم و نشان دادن راه هدایت و جدا نمودن حق از باطل فرو فرستادی و شب قدر را در این ماه مقرر داشتی و نیز آن شب را بر هزار ماه برتری دادی; پس ای خدای صاحب منت که هیچ کس بر تو منت ندارد, در میان آن همه بندگانت که منت گزارده ای بر من منت گزار و از آتش دوزخ نجات بخش و به بهشت همیشگی داخل گردان! به حق رحمت بی پایانت ای مهربان ترین مهربانان. 

شیخ کفعمی در مصباح و بلدالامین و شیخ شهید در مجموعه از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) نقل کرده اند که آن حضرت فرمود:هر که این دعا را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجبی بخواند، حق تعالی گناهان او را تا روز قیامت بیامرزد، و دعا این است: 
اَللّـهُمَّ اَدْخِلْ عَلی اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ اَللّـهُمَّ اَغْنِ کُلَّ فَقیرٍ، اَللّـهُمَّ اَشْبِعْ کُلَّ جائِعٍ، اَللّـهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیانٍ، اَللّـهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدینٍ، اَللّـهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ، اَللّـهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَریبٍ، اَللّـهُمَّ فُکَّ کُلَّ اَسیرٍ، اَللّـهُمَّ اَصْلِحْ کُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ، اَللّـهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَریضٍ، اللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناکَ، اَللّـهُمَّ غَیِّر سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِکَ، اَللّـهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَاَغْنِنا مِنَ الْفَقْرِ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ .
ای خدا تو بر اهل قبرها نشاط و شادمانی عطا کن؛ فقیران را بی نیاز گردان؛ خدایا گرسنگان را سیر گردان؛ برهنگان را لباس بپوشان؛ خدا بدهی برهکاران را ادا فرما؛ سوگواران را دل شاد ساز؛ خدایا هر غریبی را به وطن باز رسان؛ هر اسیری را آزادی بخش؛ خدایا فسادگران در کار مسلمانان را اصلاح فرما؛ بیماران را شفا عنایت کن؛ ای خدا به غنای خود جلو فقر ما را ببند؛ بدی های ما را به خوبی صفات خودت تغییر ده؛ خدایا دیَن ما را ادا فرما و ناداری ما را به دارایی و بی نیازی بدل گردان که تو بر هر چیز توانایی.
 
استغفار کردن و دعا و نیایش
ماه رمضان ماه دعا و استغفار است. از امام زین العابدین (علیه السلام) روایت شده است که در ماه رمضان جز به دعا و تسبیح و استغفار و تکبیر لب نمی گشود چرا که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: دعای روزه دار رد نمی شود. 
در رابطه با دعا کردن در ماه رمضان روایات بسیاری از ائمه علیهم السلام آمده است که به برخی از آنها اشاره می کنیم
1- از ابن عبّاس روایت کرده اند که حضرت رسول صلّی الله علیه و آله فضیلت بسیار از برای روزه هر روز ماه مبارک رمضان بیان فرمود و از برای هر روز دعای مخصوصی با فضیلت و ثواب بسیار از برای آن دعا ذکر کرده اند.

2- خواندن هر روز این دعا :
اللّٰهُمَّ هٰذَا شَهْرُ رَمَضانَ الَّذِى أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ هُدىً لِلنَّاسِ وَبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدىٰ وَالْفُرْقانِ، وَهٰذَا شَهْرُ الصِّیامِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْقِیامِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْإِنابَةِ، وَهٰذَا شَهْرُ التَّوْبَةِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْمَغْفِرَةِ وَالرَّحْمَةِ، وَهٰذَا شَهْرُ الْعِتْقِ مِنَ النَّارِ وَالْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ، وَهٰذَا شَهْرٌ فِیهِ لَیْلَةُ الْقَدْرِ الَّتِى هِىَ خَیْرٌ مِنَ أَلْفِ شَهْرٍ .
خدایا؛ این ماه رمضان است که قرآن را در آن فرو فرستادی، برای راهنمایی مردم و دلایلی روشن از هدایت و تشخیص بین حق و باطل و این است ماه روزه و این است ماه بپاداری نماز و این است ماه بازگشت و این است ماه توبه و این است ماه آمرزش و رحمت و این است ماه رهایی از آتش دوزخ و رسیدن به بهشت و این ماهی است که شب قدر در آن است؛ شبی که از هزار ماه بهتر است.

اللّٰهُمَّ فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعِنِّى عَلَىٰ صِیامِهِ وَقِیامِهِ، وَسَلِّمْهُ لِى وَسَلِّمْنِى فِیهِ، وَأَعِنِّى عَلَیْهِ بِأَفْضَلِ عَوْنِکَ، وَ وَفِّقْنِى فِیهِ لِطاعَتِکَ وَطاعَةِ رَسُولِکَ وَ أَوْلِیائِکَ صَلَّى اللّٰهُ عَلَیْهِمْ، وَفَرِّغْنِى فِیهِ لِعِبادَتِکَ وَدُعائِکَ وَتِلاوَةِ کِتابِکَ، وَأَعْظِمْ لِى فِیهِ الْبَرَکَةَ، وَأَحْسِنْ لِى فِیهِ الْعافِیَةَ ، وَأَصِحَّ فِیهِ بَدَنِى، وَأَوْسِعْ فِیهِ رِزْقِى، وَاکْفِنِى فِیهِ مَا أَهَمَّنِى، وَاسْتَجِبْ فِیهِ دُعائِى، وَبَلِّغْنِى فِیهِ رَجائِى؛
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا بر روزه و شب‌زنده‌داری در این ماه یاری فرما، آن را برایم سالم بدار و مرا بر آن سلامتی ده و مرا بر آن به بهترین یاری‌ات یاری ده و مرا در آن بر طاعتت و طاعت رسول و اولیایت که درود خدا بر آنان باد، توفیق ده و در آن برای بندگی‌ات و خواندن دعا و تلاوت قرآنت آسودگی‌ام بخش و در این ماه برکت را برایم بزرگ گردان و تندرستی‌ام را در آن نیکو بدار و تنم را در آن قرین سلامت فرما و روزی‌ام را در آن وسعت بخش و آنچه برایم در آن مهم است کفایت کن و دعایم را در آن اجابت فرما و به آرزویم برسان؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ‌مُحَمَّدٍ وَأَذْهِبْ عَنِّى فِیهِ النُّعاسَ وَالْکَسَلَ وَالسَّأْمَةَ وَالْفَتْرَةَ وَالْقَسْوَةَ وَالْغَفْلَةَ وَالْغِرَّةَ، وَجَنِّبْنِى فِیهِ الْعِلَلَ وَالْأَسْقامَ وَالْهُمُومَ وَالْأَحْزانَ وَالْأَعْراضَ وَالْأَمْراضَ وَالْخَطایا وَالذُّنُوبَ، وَاصْرِفْ عَنِّى فِیهِ السُّوءَ وَالْفَحْشاءَ وَالْجَهْدَ وَالْبَلاءَ وَالتَّعَبَ وَالْعَناءَ إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ .
خدایا؛ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و در این ماه این امور را از من برطرف کن، خواب‌آلودگی و کسالت و خستگی و سستی و قساوت و غفلت و غرور را و در این ماه برکنارم دار از دردها و بیماری‌ها و اندوه‌ها و غصّه‌ها و پیش‌آمدها و مریضی‌ها و خطاها و گناهان و در این ماه از من دور کن بدی و زشت‌کاری و رنج و بلا و زحمت و مشقت را، همانا تو شنوای دعایی.

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَعِذْنِى فِیهِ مِنَ الشَّیْطانِ الرَّجِیمِ وَهَمْزِهِ وَلَمْزِهِ وَنَفْثِهِ وَنَفْخِهِ وَوَسْوَسَتِهِ وَتَثْبِیطِهِ وَبَطْشِهِ وَکَیْدِهِ وَمَکْرِهِ وَحَبائِلِهِ وَخُدَعِهِ وَأَمانِیِّهِ وَغُرُورِهِ وَفِتْنَتِهِ وَشَرَکِهِ وَأَحْزابِهِ وَأَتْباعِهِ وَأَشْیاعِهِ وَأَوْلِیائِهِ وَشُرَکائِهِ وَجَمِیعِ مَکائِدِهِ .
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و پناهم ده در این ماه از شیطان رانده شده و طعنه‌زنی و عیب‌جویی و دمیدن زشت او باد انداختن در دماغ به وسیلۀ او و وسوسه‌انگیزی‌اش و بازداشتن و نیرنگش و مکرش و دام‌هایش و فریب‌هایش و آرزوهای بی‌جایش و گول زدن‌هایش و فتنه‌انگیزی‌هایش و دام‌گستری‌هایش و دارو دسته‌اش و پیروان و دنباله‌روهایش و دوستان و شریکانش و تمام حیله‌گری‌هایش؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنا قِیامَهُ وَصِیامَهُ وَبُلُوغَ الْأَمَلِ فِیهِ وَفِى قِیامِهِ وَاسْتِکْمالَ مَا یُرْضِیکَ عَنِّى صَبْراً وَاحْتِساباً وَإِیماناً وَیَقِیناً، ثُمَّ تَقَبَّلْ ذٰلِکَ مِنِّى بِالْأَضْعافِ الْکَثِیرَةِ، وَالْأَجْرِ الْعَظِیمِ، یَا رَبَّ الْعالَمِینَ؛
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و روزی ما کن شب‌زنده‌داری و روزه ماه رمضان را و رسیدن به آرزوهایمان را در این ماه و بپاداری نماز و کامل کردن آنچه تو را از من خشنود می‌سازد که آنها همانا صبر و خوش‌خویی و ایمان و باور است، سپس آن را از من بپذیر به چند برابر بیشتر و مزدی بزرگ، ای پروردگار جهانیان؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنِى الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ وَالْجِدَّ وَالاجْتِهادَ وَالْقُوَّةَ وَالنَّشاطَ وَالْإِنابَةَ وَالتَّوْبَةَ وَالتَّوْفِیقَ وَالْقُرْبَةَ وَالْخَیْرَ الْمَقْبُولَ وَالرَّغْبَةَ وَالرَّهْبَةَ وَالتَّضَرُّعَ وَالْخُشُوعَ وَالرِّقَّةَ وَالنِّیَّةَ الصّادِقَةَ، وَصِدْقَ اللِّسانِ، وَالْوَجَلَ مِنْکَ، وَالرَّجاءَ لَکَ، وَالتَّوَکُّلَ عَلَیْکَ، وَالثِّقَةَ بِکَ، وَالْوَرَعَ عَنْ مَحارِمِکَ مَعَ صالِحِ الْقَوْلِ، وَمَقْبُولِ السَّعْىِ، وَمَرْفُوعِ الْعَمَلِ، وَمُسْتَجابِ الدَّعْوَةِ،
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و روزی‌ام گردان حج و عمره و کوشش و نیرو و شادابی و بازگشت به‌سوی حق و توبه‌کردن و مقام قرب و خیر پذیرفته و شوق به بهشت و ترس از دوزخ و زاری و خشوع و پاک‌دلی و نیت صادقانه و راستی زبان و بیم از خودت و امید به حضرتت و اعتماد بر وجودت و اطمینان به جنابت و پرهیز از محرمات همراه با گفتار شایسته و سعی پذیرفته و عمل بالارفته و دعای اجابت شده

وَلَا تَحُلْ بَیْنِى وَبَیْنَ شَىْءٍ مِنْ ذٰلِکَ بِعَرَضٍ وَلَا مَرَضٍ وَلَا هَمٍّ وَلَا غَمٍّ وَلَا سُقْمٍ وَلَا غَفْلَةٍ وَلَا نِسْیانٍ، بَلْ بِالتَّعاهُدِ وَالتَّحَفُّظِ لَکَ وَفِیکَ وَالرِّعایَةِ لِحَقِّکَ وَالْوَفاءِ بِعَهْدِکَ وَوَعْدِکَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ؛
و میان من و این‌ها فاصله نگذار به حادثه‌ای و مرضی و نه اندوهی و غمی و دردی و غفلتی و فراموشی بلکه توجهی کن که با عهده‌پذیری و خویشتن‌داری برای تو و درباره تو و توجه به حق تو و وفاکردن به پیمان و وعده‌ات، به‌حق رحمتت ای مهربان‌ترین مهربانان؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاقْسِمْ لِى فِیهِ أَفْضَلَ مَا تَقْسِمُهُ لِعِبادِکَ الصَّالِحِینَ، وَأَعْطِنِى فِیهِ أَفْضَلَ مَا تُعْطِى أَوْلِیاءَکَ الْمُقَرَّبِینَ مِنَ الرَّحْمَةِ وَالْمَغْفِرَةِ وَالتَّحَنُّنِ وَالْإِجابَةِ وَالْعَفْوِ وَالْمَغْفِرَةِ الدَّائِمَةِ وَالْعافِیَةِ وَالْمُعافاةِ وَالْعِتْقِ مِنَ النَّارِ وَالْفَوْزِ بِالْجَنَّةِ وَخَیْرِ الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ .
خدایا؛ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و در این ماه روزی من گردان برترین چیزی که آن را نصیب بندگان شایسته‌ات می‌کنی و به من در آن عطا کن برترین چیزی را که عطا می‌کنی به اولیای مقرّبت از رحمت و آمرزش و مهربانی و اجابت دعا و گذشت و امرزش همیشگی و سلامتی کامل و تندرستی دنیا و آخرت و آزادی از آتش دوزخ و رسیدن به بهشت و خیر دنیا و آخرت.

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْ دُعائِى فِیهِ إِلَیْکَ واصِلاً، وَرَحْمَتَکَ وَخَیْرَکَ إِلَىَّ فِیهِ نازِلاً، وَعَمَلِى فِیهِ مَقْبُولاً، وَسَعْیِى فِیهِ مَشْکُوراً، وَذَنْبِى فِیهِ مَغْفُوراً، حَتّىٰ یَکُونَ نَصِیبِى فِیهِ الْأَکْثَ‍رُ، وَحَظِّى فِیهِ الْأَوْفَرُ؛
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و دعایم را در این ماه به پیشگاهت برسان و رحمت و خیرت را در این ماه بر من فرو فرست و عملم را در آن مقبول و سعی‌ام را پذیرفته و گناهم را آمرزیده قرار ده تا سهمم در این ماه بیشتر و بهره‌ام کامل‌تر گردد؛

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَوَفِّقْنِى فِیهِ لِلَیْلَةِ الْقَدْرِ عَلَىٰ أَفْضَلِ حالٍ تُحِبُّ أَنْ یَکُونَ عَلَیْها أَحَدٌ مِنْ أَوْ لِیائِکَ وَأَرْضاها لَکَ، ثُمَّ اجْعَلْها لِى خَیْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ، وَارْزُقْنِى فِیها أَفْضَلَ مَا رَزَقْتَ أَحَداً مِمَّنْ بَلَّغْتَهُ إِیَّاها وَأَکْرَمْتَهُ بِها، وَاجْعَلْنِى فِیها مِنْ عُتَقائِکَ مِنْ جَهَنَّمَ، وَطُلَقائِکَ مِنَ النَّارِ، وَسُعَداءِ خَلْقِکَ بِمَغْفِرَتِکَ وَرِضْوانِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ .
خدایا؛ بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در این ماه برای درک شب قدر توفیق ده، به برترین حالی که دوست داری یکی از اولیایت بر آن حال باشد و پسندیده‌ترین حال برای تو، سپس شب قدر را برای من بهتر از هزار شب قرار ده و در آن شب روزی من کن برترین چیزی که روزی کردی یکی از کسانی که او را به آن روزی رساندی و به آن گرامی‌اش داشتی و در آن شب قرارم ده از آزادشدگانت از دوزخ و رهاشدگانت از آتش و سعادتمندان از بندگانت به آمرزش و خوشنودی‌ات، ای مهربان‌ترین مهربانان.

اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنا فِى شَهْرِنا هٰذَا الْجِدَّ وَالاجْتِهادَ وَالْقُوَّةَ وَالنَّشاطَ وَمَا تُحِبُّ وَتَرْضىٰ . اللّٰهُمَّ رَبَّ الْفَجْرِ وَلَیالٍ عَشْرٍ وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ، وَرَبَّ شَهْرِ رَمَضانَ وَمَا أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ، وَرَبَّ جَبْرَئِیلَ وَمِیکائِیلَ وَ إِسْرافِیلَ وَعِزْرائِیلَ وَجَمِیعِ الْمَلائِکَةِ الْمُقَرَّبِینَ؛
خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و روزی ما کن در این ماه کوشش و تلاش و توانمندی و شادابی و آنچه دوست داری و می‌پسندی. خدایا ای پروردگار سپیده‌دم و شب‌های ده‌گانه و زوج و فرد و پروردگار ماه رمضان و آنچه از قرآن در آن نازل کردی و پروردگار جبرییل و میکائیل و اسرافیل و عزراییل و تمام فرشتگان مقرّب؛

وَرَبَّ إِبْراهِیمَ وَإِسْمٰعِیلَ وَإِسْحٰقَ وَیَعْقُوبَ، وَرَبَّ مُوسىٰ وَعِیسىٰ وَجَمِیعِ النَّبِیِّینَ وَالْمُرْسَلِینَ، وَرَبَّ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَّبِیِّینَ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ، وَأَسْأَلُکَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ وَبِحَقِّهِمْ عَلَیْکَ وَبِحَقِّکَ الْعَظِیمِ لَمَّا صَلَّیْتَ عَلَیْهِ وَآلِهِ وَعَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ، وَنَظَرْتَ إِلَىَّ نَظْرَةً رَحِیمَةً تَرْضىٰ بِها عَنِّى رِضىً لَاسَخَطَ عَلَىَّ بَعْدَهُ أَبَداً، وَأَعْطَیْتَنِى جَمِیعَ سُؤْلِى وَرَغْبَتِى وَأُمْنِیَتِى وَ إِرادَتِى، وَصَرَفْتَ عَنِّى مَا أَکْرَهُ وَأَحْذَرُ وَأَخافُ عَلَىٰ نَفْسِى وَمَا لَاأَخافُ وَعَنْ أَهْلِى وَمالِى وَإِخْوانِى وَذُرِّیَّتِى .
و پروردگار ابراهیم و اسماعیل و اسحاق و یعقوب و پروردگار موسی و عیسی و همه پیامبران و رسولان و پروردگار محمّد، خاتم پیامبران، درودهایت بر او و بر همه آنان باد و از تو درخواست می‌کنم به‌حقت بر ایشان و به‌حق ایشان بر تو و به‌حق بزرگت که درود فرستی بر او و خاندان او و بر همه آنان و نظر کنی بر من نظری از روی مهر که به آن نظر از من خشنود شوی، خشنودشدنی که هرگز پس از آن خشمی بر من نباشد و عطا کنی به من همه خواهش و خواسته و آرزو و درخواستم را و از من بگردانی آنچه را ناخوش دارم و از آن پرهیز می‌کنم و بر خود می‌ترسم و نمی‌ترسم و نیز همه آن‌ها را بگردانی از خانواده و مال و برادران و فرزندانم.

اللّٰهُمَّ إِلَیْکَ فَرَرْنا مِنْ ذُنُوبِنا فَآوِنا تائِبِینَ، وَتُبْ عَلَیْنا مُسْتَغْفِرِینَ، وَاغْفِرْ لَنا مُتَعَوِّذِینَ، وَأَعِذْنا مُسْتَجِیرِینَ، وَأَجِرْنا مُسْتَسْلِمِینَ، وَلَا تَخْذُلْنا راهِبِینَ، وَآمِنَّا راغِبِینَ، وَشَفِّعْنا سائِلِینَ، وَأَعْطِنا إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ قرِیبٌ مُجِیبٌ؛
خدایا از گناهانمان به‌ سوی تو گریختیم، ما را درحالی‌که توبه‌کننده‌ایم جای ده و توبه‌مان را درحالی‌که آمرزش می‌طلبیم بپذیر و درحالی‌که پناهنده‌ایم بیامرز و درحالی‌که پناه‌جوییم پناهمان ده و درحالی‌که تسلیمیم نجاتمان بخش و درحالی‌که هراسناکیم وامگذار و درحالی‌که مشتاقیم امانمان ده و درحالی‌که خواهنده‌ایم شفاعتمان را بپذیر و به ما عطا کن که تو شنوای دعایی و نزدیک و اجابت کننده‌ای؛

اللّٰهُمَّ أَنْتَ رَبِّى وَأَنَا عَبْدُکَ وَأَحَقُّ مَنْ سَأَلَ الْعَبْدُ رَبَّهُ وَلَمْ یَسْأَلِ الْعِبادُ مِثْلَکَ کَرَماً وَجُوداً، یَا مَوْضِعَ شَکْوَى السَّائِلِینَ، وَیَا مُنْتَهىٰ حاجَةِ الرَّاغِبِینَ، وَیَا غِیاثَ الْمُسْتَغِیثِینَ، وَیَا مُجِیبَ دَعْوَةِ الْمُضْطَرِّینَ، وَیَا مَلْجَأَ الْهارِبِینَ، وَیَا صَرِیخَ الْمُسْتَصْرِخِینَ، وَیَا رَبَّ الْمُسْتَضْعَفِینَ، وَیَا کاشِفَ کَرْبِ الْمَکْرُوبِینَ، وَیَا فارِجَ هَمِّ الْمَهْمُومِینَ، وَیَا کاشِفَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ،
خدایا؛ تویی پروردگارم و من بنده توأم و شایسته‌ترین کسی که بنده از او بخواهد پروردگار اوست، بندگان درخواست نکردند از کسی که در کرم و جود چون تو باشد، ای جایگاه شکایت درخواست کنندگان، ای نهایت حاجت مشتاقان، ای فریادرس فریادخواهان، ای اجابت کننده دعای بیچارگان، ای پناهگاه گریختگان، ای دادرس دادخواهان، ای پروردگار مستضعفان، ای برطرف کننده نگرانی غم‌زدگان، ای گشاینده اندوه اندوهندگان، ای برطرف کننده ناراحتی بزرگ،

یَا اللّٰهُ یَا رَحْمٰنُ یَا رَحِیمُ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاغْفِرْ لِى ذُنُوبِى وَعُیُوبِى وَإِساءَتِى وَ ظُلْمِى وَ جُرْمِى وَ إِسْرافِى عَلَىٰ نَفْسِى، وَارْزُقْنِى مِنْ فَضْلِکَ وَرَحْمَتِکَ فَإِنَّهُ لَایَمْلِکُها غَیْرُکَ، وَاعْفُ عَنِّى، وَاغْفِرْ لِى کُلَّ مَا سَلَفَ مِنْ ذُنُوبِى؛
ای خدا، ای بخشنده، ای مهربان، ای مهربان‌ترین مهربانان درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد و گناهان و عیب‌ها و بدرفتاری و ستم و جرم و زیاده‌روی مرا بر خودم بیامرز و از احسان و رحمتت روزی من کن که آن را کسی جز تو مالک نیست، از من درگذر و همه آنچه از گناهانم گذشته بیامرز؛

وَاعْصِمْنِى فِیما بَقِىَ مِنْ عُمْرِى، وَاسْتُرْ عَلَىَّ وَعَلَىٰ والِدَىَّ وَ وُ َلَدِى وَقَرابَتِى وَأَهْلِ حُزانَتِى وَمَنْ کانَ مِنِّى بِسَبِیلٍ مِنَ الْمُؤْمِنِینَ وَالْمُؤْمِناتِ فِى الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ، فَإِنَّ ذٰلِکَ کُلَّهُ بِیَدِکَ وَأَنْتَ واسِعُ الْمَغْفِرَةِ فَلا تُخَیِّبْنِى یَا سَیِّدِى، وَلَا تَرُدَّ دُعائِى وَلَا یَدِى إِلىٰ نَحْرِى حَتّىٰ تَفْعَلَ ذٰلِکَ بِى وَتَسْتَجِیبَ لِى جَمِیعَ مَا سَأَلْتُکَ وَتَزِیدَنِى مِنْ فَضْلِکَ، فَإِنَّکَ عَلَىٰ کُلِّ شَىْءٍ قَدِیرٌ، وَنَحْنُ إِلَیْکَ راغِبُونَ .
و در باقیمانده عمرم مرا حفظ کن و پرده‌پوشی کن بر من و پدر و مادر و فرزندان و نزدیکان و اهل و عیالم و هرکه به من نسبت داشته از مردان و زنان مؤمن در دنیا و آخرت پرده‌پوشی کن، زیرا همه این امور به دست توست و تو گسترنده آمرزشی‌ ای آقای من، مرا محروم مکن و دعایم را بدون پاسخ و دستم را خالی به‌سوی سینه‌ام بازنگردان تا آن‌که آنچه را خواستم در حقم انجام دهی و همه درخواست‌هایم را اجابت کنی و از احسانت بر من بیفزایی که تو به هر کاری توانایی، مشتاق به‌سوی توییم،

اللّٰهُمَّ لَکَ الْأَسْماءُ الْحُسْنىٰ ، وَالْأَمْثالُ الْعُلْیا، وَالْکِبْرِیَاءُ وَالْآلاءُ، أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ إِنْ کُنْتَ قَضَیْتَ فِى هٰذِهِ اللَّیْلَةِ تَنَزُّلَ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوحِ فِیها أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ، وَأَنْ تَجْعَلَ اسْمِى فِى السُّعَداءِ، وَرُوحِى مَعَ الشُّهَداءِ؛
خدایا نام‌های نیکو و نمونه‌های برتر و بزرگ‌منشی و نعمت‌ها برای توست، از تو درخواست می‌کنم به‌حق نامت «بسم الله الرّحمن الرّحیم» اگر در این شب فرود آمدن فرشتگان و روح را حتم کرده باشی، اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و قرار دهی نامم را در شمار خوشبختان و روحم را با شهیدان؛

وَإِحْسانِى فِى عِلِّیِّینَ، وَإِسَاءَتِى مَغْفُورَةً، وَأَنْ تَهَبَ لِى یَقِیناً تُباشِرُ بِهِ قَلْبِى، وَإِیماناً لَایَشُوبُهُ شَکٌّ، وَرِضىً بِما قَسَمْتَ لِى، وَآتِنِى فِى الدُّنْیا حَسَنَةً وَفِى الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنِى عَذابَ النّارِ، وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ قَضَیْتَ فِى هٰذِهِ اللَّیْلَةِ تَنَزُّلَ الْمَلائِکَةِ وَالرُّوْحِ فِیها فَأَخِّرْنِى إِلىٰ ذٰلِکَ، وَارْزُقْنِى فِیها ذِکْرَکَ وَشُکْرَکَ وَطاعَتَکَ وَحُسْنَ عِبادَتِکَ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ بِأَ فْضَلِ صَلَواتِکَ یَا أَرْحَمَ الرّاحِمِینَ،
و کار نیکم را در برترین جای بهشت و بدکاری‌ام را آمرزیده و به من عطا کنی باوری که دلم آن را لمس کند و ایمانی که به دودلی آمیخته نشود و خشنودی به آنچه نصیبم کردی و به من در دنیا نیکی و در آخرت نیکی عنایت کن و از شکنجه دوزخ حفظ فرما و اگر نزول فرشتگان و روح را در این شب حتم نکرده باشی، عمر مرا تا آن زمان که نازل شوند به تأخیر انداز و در آن شب ذکر و شکر و طاعت و نیکو بندگی کردنت را روزی من کن و بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست به برترین درودهایت ای مهربان‌ترین مهربانان،

یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا رَبَّ مُحَمَّدٍ اغْضَبِ الْیَوْمَ لِمُحَمَّدٍ وَلاِ َبْرارِ عِتْرَتِهِ، وَاقْتُلْ أَعْداءَهُمْ بَدَداً، وَأَحْصِهِمْ عَدَداً، وَلَا تَدَعْ عَلَىٰ ظَهْرِ الْأَرْضِ مِنْهُمْ أَحَداً، وَلَا تَغْفِرْ لَهُمْ أَبَداً، یَا حَسَنَ الصُّحْبَةِ، یَا خَلِیفَةَ النَّبِیِّینَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، الْبَدِىءُ الْبَدِیعُ الَّذِى لَیْسَ کَمِثْلِکَ شَىْءٌ وَالدَّائِمُ غَیْرُ الْغافِلِ، وَالْحَىُّ الَّذِى لَایَمُوتُ؛
ای یکتا، ای مقصود نیازمندان، ای پروردگار محمّد، امروز به خاطر محمّد و خوبان از عترتش خشم کن و دشمنانشان را در پریشانی و پراکندگانی به قتل برسان و آنان را یک‌به‌یک [برای عذاب شدن] برشمار و بر روی زمین احدی از آنان را باقی مگذار و آنان را هرگز نیامرز، ای نیکو هم‌نشین، ای جانشین پیامبران در کارهاشان، تو مهربان‌ترین مهربانانی، ای آغازگر آفرینش، ای آفریننده که چیزی مانند تو نیست و جاودان غیر غافل و زنده‌ای که هرگز نمی‌میرد؛

أَنْتَ کُلَّ یَوْمٍ فِى شَأْنٍ، أَنْتَ خَلِیفَةُ مُحَمَّدٍ، وَناصِرُ مُحمَّدٍ، وَمُفَضِّلُ مُحَمَّدٍ، أَسْأَلُکَ أَنْ تَنْصُرَ وَصِىَّ مُحَمَّدٍ وَخَلِیفَةَ مُحَمَّدٍ وَالْقائِمَ بِالْقِسْطِ مِنْ أَوْصِیاءِ مُحَمَّدٍ صَلَواتُکَ عَلَیْهِ وَعَلَیْهِمْ، اعْطِفْ عَلَیْهِمْ نَصْرَکَ، یَا لَا إِلٰهَ إِلّا أَنْتَ بِحَقِّ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاجْعَلْنِى مَعَهُمْ فِى الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ،
تو هر روز در کاری هستی، تو خلیفه محمّد و یاور محمّد و برتری‌دهنده محمّدی، از تو می‌خواهم که یاری رسانی بر وصی محمّد و جانشین محمّد و قیام کننده به عدالت از جانشینان محمّد، درودت بر او و بر ایشان، یاری‌ات را متوجّه ایشان کن، ای که معبودی جز تو نیست، به‌حق اینکه معبودی جز تو نیست، بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و مرا در دنیا و آخرت همراه ایشان قرار ده

وَاجْعَلْ عاقِبَةَ أَمْرِى إِلىٰ غُفْرانِکَ وَرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، وَکَذٰلِکَ نَسَبْتَ نَفْسَکَ یا سَیِّدِى بِاللَّطِیفِ، بَلَىٰ إِنَّکَ لَطِیفٌ فَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَالْطُفْ لِما تَشاءُ، اللّٰهُمَّ صَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَارْزُقْنِى الْحَجَّ وَالْعُمْرَةَ فِى عامِنا هٰذَا، وَتَطَوَّلْ عَلَىَّ بِجَمِیعِ حَوائِجِى لِلْآخِرَةِ وَالدُّنْیا؛
و پایان کارم را به آمرزش و رحمتت رسان. ای مهربان‌ترین مهربانان و همچنان‌که ای آقای من خود را به مهربانی و خوبی نسبت دادی، آری همانا مهربان و خوبی، پس بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و به هرچه خواهی بر من مهربانی و خوبی کن. خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست و در این سال، حج و عمره روزی من فرما و با برآوردن همه حاجات دنیوی و اخروی‌ام بر من منّت گذار؛

پس «سه مرتبه» بگوید:
أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ رَبِّى وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّى قَرِیبٌ مُجِیبٌ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ رَبِّى وَأَ تُوبُ إِلَیْهِ إِنَّ رَبِّى رَحِیمٌ وَدُودٌ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ رَبِّى وَأَتُوبُ إِلَیْهِ إِنَّهُ کانَ غَفَّاراً . اللّٰهُمَّ اغْفِرْ لِى إِنَّکَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ، رَبِّ إِنِّى عَمِلْتُ سُوءاً وَظَلَمْتُ نَفْسِى فَاغْفِرْ لِى إِنَّهُ لَایَغْفِرُ الذُّنُوبَ إِلّا أَنْتَ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ الَّذِى لَاإِلٰهَ إِلّا هُوَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ الْحَلِیمُ الْعَظِیمُ الْکَرِیمُ الْغَفَّارُ لِلذَّنْبِ الْعَظِیمِ وَأَتُوبُ إِلَیْهِ، أَسْتَغْفِرُ اللّٰهَ إِنَّ اللّٰهَ کانَ غَفُوراً رَحِیماً.
از خدای پروردگارم درخواست آمرزش می‌کنم و به‌سوی او باز می‌گردم که پروردگارم نزدیک و اجابت‌کننده است، از خداوند پروردگارم درخواست آمرزش می‌کنم و به‌سوی او باز می‌گردم که او مهربان و با محبّت است، از خدای پروردگارم درخواست آمرزش می‌کنم و به‌سوی او باز می‌گردم که بسیار آمرزنده است، خدایا مرا بیامرز که تو مهربان‌ترین مهربانانی، پروردگارا من بد کردم و به خود ستم نمودم پس مرا بیامرز که کسی جز تو گناهان را نیامرزد، از خدا درخواست آمرزش می‌کنم که معبودی جز او نیست زنده و به خود پاینده است، بردبار و بزرگ و مهمان‌نواز و آمرزنده گناهان بزرگ است و به‌سوی او باز می‌گردم، از خدا درخواست آمرزش می‌کنم که همانا او بسیار آمرزنده و مهربان است.

پس این دعا را بخواند:
اللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّىَ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَجْعَلَ فِیما تَقْضِى وَتُقَدِّرُ مِنَ الْأَمْرِ الْعَظِیمِ الْمَحْتُومِ فِى لَیْلَةِ الْقَدْرِ مِنَ الْقَضاءِ الَّذِى لَایُرَدُّ وَلَا یُبَدَّلُ أَنْ تَکْتُبَنِى مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرامِ الْمَبْرُورِ حَجُّهُمُ، الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمُ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمُ، الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ، وَأَنْ تَجْعَلَ فِیما تَقْضِى وَتُقَدِّرُ أَنْ تُطِیلَ عُمْرِى، وَتُوَسِّعَ رِزْقِى، وَتُؤَدِّىَ عَنِّى أَمانَتِى وَدَیْنِى، آمِینَ رَبَّ الْعالَمِینَ .
خدایا؛ از تو می‌خواهم بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و در آنچه حکم می‌کنی و مقدّر می‌نمایی از فرمان بزرگ حتمی در شب قدر، از حکمی که بازگشت و تغییری برای آن نیست، اینکه مرا از زیارت‌کنندگان خانه کعبه بنویسی، آنان‌که حجّشان پذیرفته و تلاششان قبول و گناهانشان آمرزیده و از بدی‌هایشان گذشت شده و در آنچه حکم می‌کنی و مقدّر فرمایی این که عمرم را طولانی کنی و در روزی‌ام وسعت بخشی و امانت و دینم را ادا کنی، آمین ای پروردگار جهانیان.

اللّٰهُمَّ اجْعَلْ لِى مِنْ أَمْرِىَ فَرَجاً وَمَخْرَجَاً، وَارْزُقْنِى مِنْ حَیْثُ أَحْتَسِبُ وَمِنْ حَیْثُ لَاأَحْتَسِبُ، وَاحْرُسْنِى مِنْ حَیْثُ أَحْتَرِسُ وَمِنْ حَیْثُ لَاأَحْتَرِسُ، وَصَلِّ عَلَىٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَسَلِّمْ کَثِیراً.
خدایا، در کارم گشایش و راه نجاتی قرار ده و از جایی که گمان می‌برم و از جایی که گمان نمی‌برم، مرا روزی بخش و از جایی که خود را حفظ می‌کنم و از جایی که خود را حفظ نمی‌کنم مرا محافظت کن، بر محمّد و خاندان محمّد درود و سلام بسیار فرست.

3- هر که این دعا را در هر روز ماه رمضان بخواند حق تعالی گناهان چهل ساله او را بیامرزد :
اللَّهُمَّ رَبَّ شَهْرِ رَمَضَانَ الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرآنَ وَ افْتَرَضْتَ عَلَی عِبَادِکَ فِیهِ الصِّیَامَ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ فِی هَذَا الْعَامِ وَ فِی کُلِّ عَامٍ وَ اغْفِرْ لِیَ الذُّنُوبَ الْعِظَامَ فَإِنَّهُ لَا یَغْفِرُهَا غَیْرُکَ یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَام.
 
غسل کردن 
غسل کردن در ماه مبارک رمضان ثواب بسیار دارد. 
 
افطار کردن
1- افطار مستحب است بعد از نماز, صورت گیرد; مگر آن که ضعف بر او غلبه کرده باشد یا جمعی منتظر باشند.
2- با مواد غذایی پاکیزه و حلال و به دور از شبهات افطار نماید بهتر آن است که با خرمای حلال افطار کند تا ثواب نمازش چهارصد برابر گردد. اگر با خرما، آب، رطب، شیر، حلوا ، نبات و با آب گرم، و یا هر کدام از این ها افطار کند، نیز خوب است.
3- هنگام افطار دعاهای وارده در این باره را بخواند؛ از جمله آن که بگوید:
اللهم لک صمت و علی رزقک افطرت و علیک توکلت(خدایا برای تو روزه گرفتم و با روزی تو افطار می کنم و بر تو توکل دارم.
تا خدا ثواب هر کسی را که در این روز روزه داشته است، به او عطا کند، و اگر دعای اللهم رب النور العظیم را که سید و کفعمی روایت کرده اند بخواند، فضیلت بسیار یابد.
روایت شده است که حضرت امیر المومنین علی (علیه السلام) هر گاه می خواست افطار کند می فرمود :
بسم الله; اللهم لک صمنا و علی رزقک افطرنا, فتقبل منا انک السمیع العلیم.
به نام خدا، خدایا برای تو روزه گرفتیم و به روزی تو افطار کردیم؛ پس از ما قبول کن، زیرا که تو شنوای دانایی.
4- هنگام لقمه اول بگوید:
بسم الله الرحمن الرحیم; یا واسع المغفرة اغفر لی
به نام خداوند بخشاینده مهربان؛ ای که آمرزش باو گسترده است, بیامرز مرا. تا خدا او را بیامرزد.
و در روایت آمده است که در آخر هر روز از روزهای ماه رمضان، خدا هزاران هزار نفر را از آتش جهنم آزاد می کند؛ پس از حق تعالی بخواه که تو را یکی از آن ها قرار دهد.
5-در وقت افطار سوره قدر بخواند.
6- در وقت افطار صدقه بدهد و سپس روزه داران را افطار دهد؛ اگر چه به چند دانه خرما یا شربتی آب باشد. و از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) روایت شده کسی که روزه داری را افطار دهد, مثل اجر آن روزه دار برای وی خواهد بود; بدون آن که چیزی از آن کم شود. و نیز از آن او خواهد بود ثواب کار نیکویی که به جا آورد. همچنین فرمود:مومنی که لقمه ای را در ماه رمضان به مومنی بدهد، حق تعالی برای او اجر کسی را می نویسد که سی بندهء مومن آزاد کرده باشد و نیز از آن او است نزد حق تعالی یک دعای پذیرفته شده.
7- در هر شب خواندن هزار مرتبه انا انزلناه آمده است.
ماه رمضان در وقت افطار سوره قدر بخواند
8- اگر ممکن باشد در هر شب صد مرتبه سوره حم دخان را بخواند.
9- در هر شب از ماه رمضان دعای افتتاح بخواند.
10- در روایت آمده که هر کس در هر شب از ماه رمضان سوره انا فتحنا را در نماز مستحبی بخواند آن سال حفاظت می گردد. و از اعمالی که مستحب است در شب های ماه رمضان به جا آورده شود، خواندن هزار رکعت نماز در سرتاسر این ماه است.
و این مطلب را عالمان بزرگ و فقیهان وارسته در کتاب های خود اشاره کرده و نوشته اند.
 
اعمال مربوط به سحرهای ماه مبارک رمضان
خوردن سحری، سحری را ترک نکند, اگر چه با یک دانه خرمای یا یک لیوان آب باشد. و بهترین سحری ها، سویق یعنی قاووت و خرما است. در روایات آمده است که حق تعالی و ملائکه صلوات می فرستند بر کسانی که در سحرها استغفار می کنند، و سحری می خورند.
2- سوره انا انزلناه، در وقت سحرها بخواند، که هر کس این سوره را در وقت افطار کردن و سحر بخواند گویی ثواب کسی را دارد که در راه خدا در خون خود بغلتد. 
3- خواندن نماز، خواندن نماز شب و نافله، دعا و استغفار و… از دیگر اعمال سحر است.
4- بخواند دعای شریفی را که از حضرت امام رضا (علیه السلام) نقل شده که فرموده اند:
این دعایی است که حضرت امام محمد باقر (علیه السلام) در سحرهای ماه رمضان (دعای سحر) می خواندند. 
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ مِنْ بَهَائِکَ بِأَبْهَاهُ وَ کُلُّ بَهَائِکَ بَهِیٌّ ... یَا اللَّهُ ؛ پس هر حاجت که داری از خدا بطلب که البتّه برآورده است. 
5- خواندن دعای ابو حمزه ثمالی، روایت شده از ابو حمزه ثمالی که حضرت امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان بیشتر شب را نماز می خواندند و چون سحر می شد این دعا می خواند :إِلَهِی لَا تُؤَدِّبْنِی بِعُقُوبَتِکَ وَ لَا تَمْکُرْ بِی فِی حِیلَتِکَ ... 
 
 اعتکاف در ماه رمضان
 پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می‌ فرمایند:
اعتکاف عشر فی شهر رمضان تعدل حجتین و عمرتین. اعتکاف در یک دهه از ماه مبارک رمضان برابر با ثواب دو حج و دو عمره است.
 
 افطاری و دادن صدقه در ماه رمضان
امام محمد باقر (علیه السلام) فرمودند:یا سدیر، هل تدری‌ای لیال هذه؟ فقال له نعم. جعلت فداک ان هذه لیالی شهر رمضان فما ذاک؟ فقال له اتقدر علی ان تعتق کل لیلة من هذه اللیالی عشر رقاب من ولد اسمعیل؟ فقال له سدیر بابی انت و امی لا یبلغ مالی ذاک، فما زال ینقص حتی بلغ به رقبة واحدة فی کل ذلک یقول: لا اقدر علیه فقال له:افما تقدر ان تفطر فی کل لیلة رجلا مسلما؟ 
فقال له:بلی و عشرة فقال له (علیه السلام):فذاک الذی اردت یا سدیر، ان افطارک اخاک المسلم یعدل عتق رقبة من ولد اسماعیل علیه السلام.‌ای سدیر! آیا می‏دانی چه شب‌هایی است این شبها؟ 
سدیر گفت: بلی فدایت گردم این شب‌ ها شب‌ های ماه رمضان است، مگر این شب‌ ها چگونه است؟
 امام باقر (علیه السلام) فرمودند: آیا قدرت داری هر شب از این شب‌ ها ده بنده از فرزندان اسماعیل (علیه السلام) را آزاد کنی؟
 پس سدیر عرض کرد: پدر و مادرم به فدایت، ثروتم کفاف نمی‏دهد، پس امام پیوسته تعداد بنده‏ها را کم کرد، تا رسید به یکی در تمام این ماه، سدیر گفت:قدرت ندارم.
 پس امام باقر (علیه السلام) به او فرمود: آیا قدرت نداری هر شب یک مسلمان روزه‏ داری را افطار دهی؟ سدیر عرض کرد: بلی تا ده نفر را هم می ‏توانم افطاری بدهم، پس امام به او فرمود: ای سدیر همان است که اراده کردی یعنی با افطاری دادن ده روزه‏ دار به ثواب عتق و آزاد کردن ده بنده از اولاد اسماعیل (علیه السلام) نایل می‏ گردی.
 امام حسین (علیه السلام) نیز می‌ فرمایند: 
من تصدق فی شهر رمضان بصدقة صرف الله عنه سبعین نوعا من البلاء. هر کس در ماه رمضان صدقه ای بدهد خداوند هفتاد نوع بلا را از او دور می ‏کند.
 
تلاوت قرآن
بهترین اعمال در شب‌ ها و روز‌های ماه مبارک رمضان، تلاوت قرآن است. اگر چه تلاوت قرآن در تمام اوقات ثواب دارد، ولی با توجه به اینکه قرآن در ماه رمضان نازل شده است، از اجر و ثواب ویژه‏ ای برخوردار است.با وجود اینکه خواندن قرآن در همه اوقات ثواب دارد اما ماه رمضان، بهار قرآن است و ثواب خواندن یک آیه از آن برابر است با ثواب تلاوت کل قرآن در سایر ماه های سال.
چنانچه امام باقر (علیه السلام) فرمودند:
لکل شی‏ء ربیع و ربیع القرآن شهر رمضان، برای هر چیزی بهاری است و بهار قرآن رمضان است.

پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) نیز می‌ فرمایند:
 من تلافیه آیة من القرآن کان له مثل اجر من ختم القرآن فی ... من الشهور، اگر کسی در این ماه یک آیه از قرآن تلاوت کند، ثوابش مثل کسی است که در غیر ماه رمضان یک ختم قرآن کرده است.

منبع: دین پژوهی راسخون


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط