رابرت دنيرو بزرگ 66 ساله شد
«رابرت دنيرو»، بازيگر و كارگردان سرشناس سينماي جهان و برنده دو جايزه اسكار 66 ساله شد.
«رابرت دنيرو» متولد 17 اوت 1943 در نيويورك، از پدر و مادري هنرمند با نژاد ايتاليايي است.
وي يكي از بزرگترين و تأثيرگذارترين بازيگران تاريخ سينماي جهان است كه معمولاً در نقش‌هاي دشوار و سخت ظاهر مي‌شود و روش بازيگري خاص خود را دارد.
«رابرت دنيرو» سابقه طولاني در بازي در فيلم‌هاي «مارتين اسكورسيزي» دارد و در سال 2008 جايزه‌ي «دوربين طلايي» برلين را به پاس يك عمر حضور جاودانه در سينماي جهان از دستان «اسكورسيزي» دريافت كرد.
«دنيرو» براي اولين بار در سال 1963 در سن 20 سالگي با فيلم «جشن عروسي» به كارگرداني «برايان دي پالما» وارد دنياي سينما شد.
وي كه بيشتر سال‌هاي دهه 60 را در كارگاه‌هاي تئاتر گذراند، در سال 1965 در فيلم فرانسوي «سه اتاق در منهتن» بازي كرد و در دومين همكاري‌اش با «دي‌پالما» در سال 1968 در فيلم «تبريكات» حضور يافت و در سال 1970 در فيلم «سلام مادر» را بازي كرد.
«دنيرو» در سال 1973 با بازي در نقش يك بازيكن بيسبال در حال مرگ در فيلم «طبل را آهسته بزن»، توجه اهالي سينما را به خود جلب كرد و در همان سال اولين همكاري او با «اسكورسيزي» با فيلم «خيابان‌هاي پايين شهر» رقم خورد كه بسيار خوش درخشيد.
وي يك سال بعد نقش ماندگار «ويتو كورلئونه» را در فيلم «پدر خوانده 2» به كارگرداني «فرانسيس فورد كوپولا» بازي كرد و اولين جايزه اسكار نقش مكمل را به دست آورد، هر چند در مراسم دريافت جوايز حضور نيافت و «كوپولا» از طرف او اين جايزه را گرفت.
«دنيرو» اولين بازيگر سينما نام گرفت كه با فيلمي كه اكثر ديالوگ‌هاي غيرانگليسي داشت، موفق به كسب اسكار مي‌شد. او به همراه «مارلون براندو» كه نقش «دون ويتو پير» را در «پدرخوانده» بازي كرد، تنها بازيگران سينما هستند كه براي بازي در نقش يك شخصيت، جايزه اسكار گرفته‌اند.
پس از فيلم «خيابان‌هاي پايين شهر»، «دنيرو» همكاري‌اش را با «اسكورسيزي» در فيلم‌هاي موفقي چون:
«راننده ناكسي» (1976)، «نيويورك، نيويورك»(1977)، «گاو خشمگين»(1980)، «سلطان كمدي»(1983)، «رفقاي خوب»(1990)، «كازينو»(1991) و «تنگه وحشت» ادامه داد.
«دنيرو» بزرگترين افتخارات سينمايي‌اش را مرهون بازي در فيلم‌هاي «اسكورسيزي» است. وي براي فيلم «راننده تاكسي» نامزد اسكار شد و دومين جايزه اسكار خود را با فيلم «گاو خشمگين» به دست آورد و در سال 1992 با فيلم «تنگه وحشت» براي ششمين بار نامزدي اسكار را تجربه كرد.
وي به خاطر تعهدي كه به نقش‌هايش داشت، در فيلم‌ها تن به هر مشقتي مي‌داد. براي فيلم «گاو خشمگين» 27 كيلو به وزن خود اضافه كرد، براي «تنگه وحشت» با ارتودنسي دندان‌هايش را به هم ريخت، در «پدر خوانده 2» سه ماه در منطقه جنايت‌آميز سيسيل ايتاليا زندگي كرد و براي «نيويورك، نيويورك» نواختن ساكسوفون را به سختي آموخت.
در اواسط دهه 80 بود كه «دنيرو» براي تكراري نشدن نقش‌هاي منفي به عنوان اراذل و اوباش، به فيلم‌هاي كمدي رو آورد كه از سرشناس‌ترين آن‌ها مي‌توان به «برزيل» (1985)، «گريز نيمه شب»(1988)، «اين را تحليل كن»(1999)، «ملاقات با والدين» (2000) و «ملاقات با فاكرها» (2004) اشاره كرد.
«دنيرو» در بسياري از ژانرهاي سينمايي نقش‌آفريني داشته است؛ براي مثال در سينماي وحشت آثاري چون «فرانكشتاين» (1994) و «موهبت الهي»(2004) را دارد، در سينماي كمدي شاهكاري چون «سلطان كمدي» را دارد كه نقش مقابل «جري لوئيس»، كمدين بزرگ تاريخ سينما را بازي كرد، در ژانر ورزشي در فيلم ماندگار «گاو خشمگين» بازي كرد كه به عقيده برخي منتقدين بهترين فيلم ورزشي تاريخ سينما است و در ژانر گنگستري هم فيلم «رفقاي خوب» و «تسخيرناپذيران» را بازي كرده است.
«رابرت دنيرو» 66 ساله تاكنون در 80 فيلم سينمايي بازي كرده و افتخارات فراواني به دست آورده است. وي در سال 1981 براي فيلم «گاو خشمگين» بهترين بازيگر مرد جوايز گلدان گلوب شد، در سال 1993 شير طلاي افتخاري جشنواره ونيز را گرفت، در سال 2000 جايزه يك عمر دستاورد سينمايي سن‌سباستين را گرفت و در سال 2008 جايزه مشاركت چشم‌گير در صنعت سينما را از كارلووي‌واري دريافت كرد.
«دنيرو» در سال 1993 وارد دنياي كارگرداني شد و اولين تجربه فيلمسازي اش را با «يك داستان برانكسي» به دست آورد. دومين فيلم او در سال 2006 با نام «چوپان خوب» بود كه «آنجلينا جولي» و «مت ديمون» در آن ايفاي نقش داشتند.
آخرين نقش‌آفريني «دنيرو» در سينما بازي در فيلم «قتل عادلانه» در سال 2008 بود كه نقش مقابل «آل پاچينو» را بازي كرد.
منبع:جوانان امروز- ش2085
/ن
«رابرت دنيرو» متولد 17 اوت 1943 در نيويورك، از پدر و مادري هنرمند با نژاد ايتاليايي است.
وي يكي از بزرگترين و تأثيرگذارترين بازيگران تاريخ سينماي جهان است كه معمولاً در نقش‌هاي دشوار و سخت ظاهر مي‌شود و روش بازيگري خاص خود را دارد.
«رابرت دنيرو» سابقه طولاني در بازي در فيلم‌هاي «مارتين اسكورسيزي» دارد و در سال 2008 جايزه‌ي «دوربين طلايي» برلين را به پاس يك عمر حضور جاودانه در سينماي جهان از دستان «اسكورسيزي» دريافت كرد.
«دنيرو» براي اولين بار در سال 1963 در سن 20 سالگي با فيلم «جشن عروسي» به كارگرداني «برايان دي پالما» وارد دنياي سينما شد.
وي كه بيشتر سال‌هاي دهه 60 را در كارگاه‌هاي تئاتر گذراند، در سال 1965 در فيلم فرانسوي «سه اتاق در منهتن» بازي كرد و در دومين همكاري‌اش با «دي‌پالما» در سال 1968 در فيلم «تبريكات» حضور يافت و در سال 1970 در فيلم «سلام مادر» را بازي كرد.
«دنيرو» در سال 1973 با بازي در نقش يك بازيكن بيسبال در حال مرگ در فيلم «طبل را آهسته بزن»، توجه اهالي سينما را به خود جلب كرد و در همان سال اولين همكاري او با «اسكورسيزي» با فيلم «خيابان‌هاي پايين شهر» رقم خورد كه بسيار خوش درخشيد.
وي يك سال بعد نقش ماندگار «ويتو كورلئونه» را در فيلم «پدر خوانده 2» به كارگرداني «فرانسيس فورد كوپولا» بازي كرد و اولين جايزه اسكار نقش مكمل را به دست آورد، هر چند در مراسم دريافت جوايز حضور نيافت و «كوپولا» از طرف او اين جايزه را گرفت.
«دنيرو» اولين بازيگر سينما نام گرفت كه با فيلمي كه اكثر ديالوگ‌هاي غيرانگليسي داشت، موفق به كسب اسكار مي‌شد. او به همراه «مارلون براندو» كه نقش «دون ويتو پير» را در «پدرخوانده» بازي كرد، تنها بازيگران سينما هستند كه براي بازي در نقش يك شخصيت، جايزه اسكار گرفته‌اند.
پس از فيلم «خيابان‌هاي پايين شهر»، «دنيرو» همكاري‌اش را با «اسكورسيزي» در فيلم‌هاي موفقي چون:
«راننده ناكسي» (1976)، «نيويورك، نيويورك»(1977)، «گاو خشمگين»(1980)، «سلطان كمدي»(1983)، «رفقاي خوب»(1990)، «كازينو»(1991) و «تنگه وحشت» ادامه داد.
«دنيرو» بزرگترين افتخارات سينمايي‌اش را مرهون بازي در فيلم‌هاي «اسكورسيزي» است. وي براي فيلم «راننده تاكسي» نامزد اسكار شد و دومين جايزه اسكار خود را با فيلم «گاو خشمگين» به دست آورد و در سال 1992 با فيلم «تنگه وحشت» براي ششمين بار نامزدي اسكار را تجربه كرد.
وي به خاطر تعهدي كه به نقش‌هايش داشت، در فيلم‌ها تن به هر مشقتي مي‌داد. براي فيلم «گاو خشمگين» 27 كيلو به وزن خود اضافه كرد، براي «تنگه وحشت» با ارتودنسي دندان‌هايش را به هم ريخت، در «پدر خوانده 2» سه ماه در منطقه جنايت‌آميز سيسيل ايتاليا زندگي كرد و براي «نيويورك، نيويورك» نواختن ساكسوفون را به سختي آموخت.
در اواسط دهه 80 بود كه «دنيرو» براي تكراري نشدن نقش‌هاي منفي به عنوان اراذل و اوباش، به فيلم‌هاي كمدي رو آورد كه از سرشناس‌ترين آن‌ها مي‌توان به «برزيل» (1985)، «گريز نيمه شب»(1988)، «اين را تحليل كن»(1999)، «ملاقات با والدين» (2000) و «ملاقات با فاكرها» (2004) اشاره كرد.
«دنيرو» در بسياري از ژانرهاي سينمايي نقش‌آفريني داشته است؛ براي مثال در سينماي وحشت آثاري چون «فرانكشتاين» (1994) و «موهبت الهي»(2004) را دارد، در سينماي كمدي شاهكاري چون «سلطان كمدي» را دارد كه نقش مقابل «جري لوئيس»، كمدين بزرگ تاريخ سينما را بازي كرد، در ژانر ورزشي در فيلم ماندگار «گاو خشمگين» بازي كرد كه به عقيده برخي منتقدين بهترين فيلم ورزشي تاريخ سينما است و در ژانر گنگستري هم فيلم «رفقاي خوب» و «تسخيرناپذيران» را بازي كرده است.
«رابرت دنيرو» 66 ساله تاكنون در 80 فيلم سينمايي بازي كرده و افتخارات فراواني به دست آورده است. وي در سال 1981 براي فيلم «گاو خشمگين» بهترين بازيگر مرد جوايز گلدان گلوب شد، در سال 1993 شير طلاي افتخاري جشنواره ونيز را گرفت، در سال 2000 جايزه يك عمر دستاورد سينمايي سن‌سباستين را گرفت و در سال 2008 جايزه مشاركت چشم‌گير در صنعت سينما را از كارلووي‌واري دريافت كرد.
«دنيرو» در سال 1993 وارد دنياي كارگرداني شد و اولين تجربه فيلمسازي اش را با «يك داستان برانكسي» به دست آورد. دومين فيلم او در سال 2006 با نام «چوپان خوب» بود كه «آنجلينا جولي» و «مت ديمون» در آن ايفاي نقش داشتند.
آخرين نقش‌آفريني «دنيرو» در سينما بازي در فيلم «قتل عادلانه» در سال 2008 بود كه نقش مقابل «آل پاچينو» را بازي كرد.
منبع:جوانان امروز- ش2085
/ن
.jpg "معنی اسم دلارام و نام های هم آوا با آن + میزان فراوانی در ثبت احوال")