آموزش و ترفندهای رایانه ای

فرمتي از پيش تعريف شده براي برقراري ارتباط بين دو كامپيوتر.بعبارت ديگر مجموعه اي از قوانين كه دو دستگاه براي انتقال موفق داده، از آنها پيروي مي كنند.
برخي از مواردي كه يك پروتوكل آنها را مشخص مي كند عبارتند از:
- نحوه تشخيص خطا و تصحيح خطاهاي احتمالي كه حين تبادل داده ممكن است اتفاق بيفتد.
- روش متراكم سازي داده ها - چگونگي اعلان پايان يك فريم داده توسط فرستنده - چگونگي اعلان دريافت يك فريم داده توسط گيرنده و نحوه ادامه ارسال داده در صورت عدم موفقيت گيرنده، در دريافت صحيح داده ها - طول هر فريم داده - و ....... تا كنون انواع مختلفي از پروتوكلها براي استفاده هاي مختلف طراحي شده اند و هر كدام داراي معايب و مزايايي هستند برخي از پروتوكلها ساده، برخي با قابليت اطمينان بيشتر و برخي داراي سرعت بالاتر هستند.

برخي از پروتوكلهاي متداول عبارتند از:
 

TCP/IP ، UDP ، FTP ، PPP و ... . توضيحات كامل در مورد عملكرد هر پروتوكل در متنهايي با نام RFC توسط IETF انتشار مي يابند ( مثلا RFC شماره 791 ، اطلاعات جامعي را در مورد پروتوكل IP ارائه مي كند) . IP :
مخفف Internet Protcol . اين پروتوكل فرمت بسته هاي داده (Ip Datagram) و نحوه آدرس دهي در آنها را مشخص مي كند.
اين پروتوكل بدليل نقايصي كه دارد با پروتوكل TCP همراه شده و ارسال و دريافت داده را ميسر مي سازد.
اين پروتوكل را مي توان شبيه سيستم پست معمولي دانست چون در آن بين فرستنده و گيرنده ارتباطي برقرار نمي شود و فرستنده اطلاعي از دريافت و يا عدم دريافت پيام توسط گيرنده ندارد و ديگر اينكه بسته هاي ارسالي الزاما با همان ترتيبي كه فرستاده شده اند توسط گيرنده دريافت نخواهند شد.
لذا براي رفع اين نواقص از پروتوكل TCP كمك گرفته مي شود كه باعث برقراري يك ارتباط مجازي بين فرستنده و گيرنده مي شود.
اين دو پروتوكل با يكديگر مدل TCP/IP را تشكيل مي دهند كه اساس كار اينترنت بر پايه اين مدل است. هم اكنون IPV4 (ورژن شماره 4 پروتوكل Ip) در اينترنت مورد استفاده قرار مي گيرد ولي با توجه به رشد سريع اينترنت و محدوديت آدرس دهي در اين ورژن ، IPV6 در آينده مورد استفاده قرار خواهد گرفت. TCP :
مخفف Transmission Control Protocol . در اين پروتوكل قبل از ارسال داده ها، بين فرستنده و گيرنده يك ارتباط مجازي ايجاد مي گردد.
TCP به هر بسته داده يك شماره سريال اختصاص مي دهد در مقصد اين شماره سريالها بررسي مي شود تا از دريافت تمامي بسته ها و ترتيب درست آنها اطمينان حاصل شود.
مقصد پس از دريافت هر بسته شماره بسته بعدي را به مبدا اعلام مي كند.
مبدا در صورتي كه پاسخ مناسبي از مقصد در مدت زمان معيني دريافت نكند، بسته قبلي را مجددا ارسال خواهد كرد.
بدين ترتيب بسته ها با اطمينان كامل (از دريافت در مقصد) در اينترنت منتقل مي شوند.

HTTP :
 

مخفف Hypertext Transfer Protocol . اين پروتوكل در وب مورد استفاده قرار مي گيرد.
در اين پروتوكل نحوه فرمت و چگونگي انتقال داده ها مشخص مي شود همچنين HTTP وظيفه وب سرور و مرورگر وب را در مواجهه با هر دستور مشخص مي كند.
مثلا وقتي شما آدرس يك سايت را در مرورگر وب خود وارد مي كنيد يك دستور HTTP به وب سروري كه صفحه مورد نظر شما در آن قرار دارد، فرستاده مي شود و باعث مي شود تا صفحه مورد نظر براي شما ارسال شود.
HTTP يك پروتوكل Stateless ناميده مي شود زيرا هر دستور در آن بطور مستقل و بدون توجه به دستورات قبل و بعد از آن اجرا مي شود.
به همين دليل است كه ايجاد وب سايتهايي كه متناسب با ورودي كاربر عكس العمل مناسب را انجام دهند، مشكل است. البته اين نقيصه HTTP توسط برخي تكنيكها نظير Activex , Java , JavaScript , Cookie برطرف شده است.

FTP :
 

مخفف File Transfer Protocol . از اين پروتوكل در اينترنت براي تبادل فايلها استفاده مي شود.
عملكرد FTP نظير عملكرد پروتوكل HTTP براي دريافت يك صفحه وب از يك سرور يا SMTP براي انتقال نامه هاي الكترونيكي در اينترنت است. اين سه پروتوكل از پروتوكلهاي تابعه TCP/IP بشمار مي آيند.
از FTP غالبا براي دريافت فايل از يك سرور و يا ارسال فايل به آن استفاده مي شود (مثل ارسال صفحات وب ساخته شده از كاربر به سرور).
منبع:iran4me.com
ارسالي از طرف کاربر محترم : omidayandh

/ج