کي بچه‌دار شويم، کي بچه‌دار نشويم؟

 

بهترين فاصله بين دو بارداري
 

خيلي اوقات مادراني را مي‌بينيم که در حالي که هنوز آثار خستگي جسمي و روحي ناشي از زايمان و مراقبت از فرزند اول در چهره‌شان نمايان است، فرزند دوم را باردار مي‌شوند. وقتي فاصله سني بچه‌ها از يکديگر کم است، والدين توان لازم را براي پرورش کودکان نخواهند داشت. در واقع روش‌هاي پيشرفته تنظيم خانواده اين اجازه را مي‌دهد که پدر و مادر زمان تولد فرزند دوم را به خوبي برنامه‌ريزي کنند.
با تولد فرزند اول، خوشحالي‌هاي فراوني به جمع خانواده وارد مي‌شود و همه از شنيدن خبر تولد نوزاد جديد شاد مي‌شوند. اين کودک تا ماه‌ها والدين را سرگرم مي‌کند به طوري که همه شرايط خانه و خانواده با نيازهاي کودک تنظيم مي‌شود اما پس از مدتي مادر و پدر بايد تصميم بگيرند که چه موقع فرزند دوم را به دنيا بياورند و چه زماني بهترين وقت براي بارداري دوباره است به طوري که هم والدين شرايط مناسب را داشته باشند و هم آرامش کودک اول حفظ شود و علاوه بر اين نيازهاي او اعم از عاطفي و جسماني به خوبي برآورده شود.
در واقع بايد ديد که چه زماني والدين، به خصوص مادر از همه نظر آماده پذيرايي از يک نوزاد ديگر با همان نيازهاي کودک اول است؟
خيلي اوقات فاصله زياد ميان فرزندان هم مشکل‌ساز است. تحقيقات نشان مي‌دهد که فاصله زياد يا کم ميان زايمان‌ها موجب بروز خطراتي هم براي مادر و هم براي فرزندان مي‌شود.

فاصله نه کم، نه زياد
 

جديدترين مطالعات نشان داده‌اند که فاصله خيلي کم و يا خيلي زياد ميان بچه‌ها موجب بروز مشکلاتي در دومين کودک شده مي‌شود.
اين مطالعه که در مجله انجمن پزشکي آمريکا به چاپ رسيده، از سوي محققان دانشگاه کلمبيا انجام شده است. آنها معتقدند که اگر فاصله ميان بچه‌ها کمتر از 18 ماه و يا بيشتر از 59 ماه باشد، امکان بروز مشکلات متعدد براي فرزند دوم افزايش پيدا مي‌کند.

اگر فاصله دو بارداري، کمتر از 18 ماه باشد
 

محققان بر اين باورند که اگر فاصله بارداري‌ها کمتر از 18 ماه باشد، 40 درصد خطر تولد نوزاد نارس بيشتر شده، امکان کم‌بودن وزن نوزاد حين تولد 61 درصد افزايش پيدا کرده و سن تولد نوزاد هم در 26 درصد موارد کمتر از يک نوزاد طبيعي مي‌شود.
اگر فاصله ميان بارداري‌ها کمتر از 18 ماه باشد، به ازاي هر يک ماهي که اين فاصله کوتاه‌تر مي‌شود، بايد منتظر اين اتفاقات باشيم: خطر تولد نوزاد نارس تا دو درصد و خطر تولد نوزاد با وزن کم تا 3/3 درصد بيشتر مي‌شود.
اگر دو فاصله بارداري بيش از

5 سال باشد
 

از طرف ديگر، اگر فاصله بارداري‌ها بيش از 59 ماه (يا 5 سال) باشد، خطر تولد نوزاد نارس تا 6/0 درصد و نوزاد با وزن کم تا 9/0 درصد بيشتر مي‌شود. شايد به همين دلايل باشد که متخصصان زنان و زايمان معتقدند که براي فاصله‌گذاري ميان بچه‌ها بايد عاقلانه تصميم گرفت. از طرفي اعضاي خانواده بايد از نظر جسمي، روحي و مالي به وضعيت مناسب‌تري برسند و وقت کافي براي هر بچه بگذارند، از سوي ديگر، اگر اين فاصله بسيار زياد باشد، علاوه بر بروز خطرات جسمي، مادر دچار سالخوردگي و بي‌حوصلگي شده و امکان رشد و پرورش مناسب فرزند جديد را ندارند، ضمن اينکه خطرات ژنتيکي هم براي کودک دوم مطرح است.
با تدبير عمل کنيد
تحقيقات و بررسي‌هاي متعدد فوايد فاصله‌گذاري مناسب ميان بچه‌ها را کاملا روشن کرده است، چون در اين ميان نه تنها سلامت جسمي و ذهني کودک وضع بهتري پيدا مي‌کند بلکه والدين هم فرصت رسيدگي به بچه‌ها را پيدا کرده و کيفيت زندگي و تکامل کودکان بسيار بهتر و بيشتر مي‌شود.
در بيشتر بررسي‌ها مشخص شده است که وقتي فاصله ميان کودکان کمتر از دو سال باشد، احتمال کاهش بهره‌ هوشي در کودک بيشتر از خانواده‌هايي است که فاصله ميان بچه‌هايشان بيشتر از دو سال است.
در ضمن وقتي فاصله سني بچه‌ها از هم بسيار زياد باشد، امکان برقراري ارتباط و بازي با هم در آنها کم مي‌شود. البته در بعضي موارد اين فاصله‌گذاري‌ها به دليل بي‌دقتي نيست.
گاهي بارداري ناخواسته اتفاق مي‌افتد و گاهي مادر به دليل نازايي به وسيله روش‌هاي گوناگون درمان شده است و مي‌ترسد که با افزايش سن امکان بارداري دوباره در او بسيار کمتر شود، در نتيجه به فاصله کمي بچه دوم را به دنيا مي‌آورد.

3 سوال قبل از اقدام براي بارداري مجدد
 

1 براي فرزند دوم آمادگي داريد؟
 

بهتر است 18 تا 23 ماه پس از زايمان اول صبر کنيد. مي‌شود گفت که بهترين زمان براي تصميم‌ به بارداري مجدد، 18 تا 23 ماه بعد از زايمان اول است. فاصله کمتر از 17 ماه خطر تولد فرزند با وزن کم را افزايش مي‌دهد و شايد يکي از دلايل آن، ضعف بدني مادر و خستگي جسماني ناشي از زايمان اول باشد. مادر براي بهبود از استرس زايمان اول نياز به زمان دارد تا دوباره آمادگي و توان خود را به دست بياورد. مواد غذايي کافي بايد به بدن مادر برسد و آنچه از دست داده بايد جبران شود، چرا که در زايمان و بارداري اول مواد مغذي و ويتامين‌ها و املاح مهمي مانند آهن و کلسيم براي پرورش کودک از بدن مادر کاسته شده است.
همچنين زماني که اولين فرزند شما زير يک سال يا بالاي چهار سال است، زمان مناسبي است که رابطه کودکان با پدر و مادر و اعتماد به نفس در آنها شکل بگيرد.

2 آيا زندگي‌تان به خوبي پيش مي‌رود؟
 

به اين فکر کنيد که با وجود فرزند خيلي کوچک آيا قادر هستيد با بارداري دوباره کارهاي روزمره‌تان را به خوبي انجام بدهيد؟ آيا مي‌توانيد به خوبي از فرزند اول مراقبت کنيد و نيازهاي جسمي و روحي او را برطرف کنيد؟ حوصله بازي‌کردن با او را داريد؟ با وجود اين فرزند، شب‌ها خواب راحتي داريد؟ با همسر خود چگونه رابطه‌اي داريد؟ آيا همانند گذشته با هم صحبت مي‌کنيد؟ تفريح مي‌کنيد يا حتي وقت نداريد از يکديگر احوال‌پرسي کنيد؟ اگر قصد داريد دوباره بچه‌دار شويد، به اين توجه داشته باشيد که يک نوزاد همه زندگي شما را تحت تاثير قرار مي‌دهد. توجه کنيد که براي رفع نيازهاي دو فرزند که فاصله سني مناسبي ندارند بايد زمان و انرژي زيادي داشته باشيد.
اين نکته را فراموش نکنيد که فرزند اول هم بايد به سني رسيده باشد که بتواند حضور يک تازه وارد را به جمع خانواده بپذيرد.

3 حال جيبتان خوب است؟
 

همه مي‌دانيم که پول همه چيز نيست اما براي رفع نيازهايمان به پول احتياج داريم. وقتي که کودکي به دنيا مي‌آيد، هزينه ديگري به هزينه‌هاي خانواده اضافه مي‌شود و والدين مجبورند براي رفع نيازهاي کودک، خريد وسايل ضروري، اسباب‌بازي، تغذيه و وسايل بهداشتي هزينه کنند.
بنابراين اگر ناخواسته يا خواسته پيش از دو سالگي کودک، نوزاد تازه‌اي متولد شود، آيا کودک به آنچه براي رشد و تکامل و پرورش خلاقيت لازم دارد خواهد رسيد؟ مادر امکانات کافي براي آموزش و خريد لوازم ضروري آموزشي خواهد داشت؟ توجه کنيد که با ورود يک نوزاد والدين مجبورند ساعات بيشتري کار کنند يا بيشتر پس‌انداز کنند.
توجه کنيد که يک نوزاد در امر تربيت و مراقبت، به هزينه نياز دارد و در صورتي که فرزند ديگري پيش از دو سالگي فرزند قبلي به دنيا بيايد، والدين مجبورند که ساعات بيشتري کار کنند و اين به خستگي آنها مي‌افزايد.

 

منبع:www.salamat.com
/م