چرا تخم پرندگان خال دارد؟
ترجمه : سيد مرتضي مير سراجي
انگل ها شانس بقا را در جوجه هاي پرندگان كاهش مي دهند. اگر والدين آنها بتوانند نشانه هاي سرايت عفونت و بيماري را خيلي زود تشخيص دهند ، در اين صورت از آمار تلفات و مرگ و مير آنها كاسته خواهد شد. بنابراين آنها براي سلامتي و جوجه كشي در آينده ، انرژي خود را ذخيره مي كنند. تحقيقات و مطالعات جديد بيانگر اين مطلب است كه "آزمايش والديني" (در مورد داشتن يا نداشتن انگل )حتي قبل از خوابيدن روي تخم ها آغاز مي شود.
تخم هاي بدون نقطه و خال نوعي "سار" به نام Sturnus Unicolor اغلب مورد هجوم حشره اي خون آشام به نام Carnus hemapterus قرار مي گيرد. مدفوع اين خشره باعث مي شود كه تخم سارها به رنگ هاي آبي ـ سبز يا نقطه ها و خال هاي قهوه اي تبديل شود. در صورتي كه نقطه ها بسيار زياد و بزرگ باشند، احتمال اين كه جوجه هاي پرندگان بعد از اين كه به دنيا بيابند مبتلا به انگل شوند ، بسيار زياد است .
با اين حساب ، پدر و مادر جوجه سارها يك معيار مشخص براي وجود و ظرفيت انگل در آينده در دست دارند ، آن هم از طريق تعداد نقطه ها و خال هايي كه روي تخم ها قرار دارد.
"جسوس ميگوئل آويلس" اكنون در يك موسسه پژوهشي در اسپانيا ، روي اين موضوع كار مي كند.
او روي مجموعه زاد و ولد در آشيانه هاي جعبه اي مطالعاتي انجام داد. ابتدا او به همراهي سه تن از همكارانش ثابت كرد كه ميزان افزايش جمعيت حشرات در لانه ها، يك پيشگويي موثق و معتبر درباره كاهش بقاي جوجه هاي پرنده در آينده محسوب مي شود ، لذا آنها با استفاده از يك پارچه پنبه اي خيس و مرطوب ، نقطه ها و خال هايي كه روي تخم پرنده ها در آشيانه هاي ساختگي آنها قرار داشت ، پاك كردند در مورد تخم هاي موجود در جعبه و آشيانه ديگر اين كار را انجام ندادند.
آن گاه پرنده ها روي تخم ها خوابيدند . دانشمندان در آن وقت بوده دريافتند جوجه هايي كه از طريق آزمايش "پاك كردن نقطه از روي تخم" به دنيا آمده اند ، بيشتر از آنهايي كه از تخم هايي با نقطه ها و خال هاي طبيعي سر برآورده اند ، مورد توجه و معاينه پدر و مادر هايشان هستند.
شايد توجه والدين جوجه ها به نقطه ها و خال هاي موجود بر تخم ها [كم يا زياد] باعث مي شود كه پرندگان با بيشترين اميد به زاد و ولد در آشيانه هايشان بپردازند.
منبع:دانشمند شماره 566
/ع
تخم هاي بدون نقطه و خال نوعي "سار" به نام Sturnus Unicolor اغلب مورد هجوم حشره اي خون آشام به نام Carnus hemapterus قرار مي گيرد. مدفوع اين خشره باعث مي شود كه تخم سارها به رنگ هاي آبي ـ سبز يا نقطه ها و خال هاي قهوه اي تبديل شود. در صورتي كه نقطه ها بسيار زياد و بزرگ باشند، احتمال اين كه جوجه هاي پرندگان بعد از اين كه به دنيا بيابند مبتلا به انگل شوند ، بسيار زياد است .
با اين حساب ، پدر و مادر جوجه سارها يك معيار مشخص براي وجود و ظرفيت انگل در آينده در دست دارند ، آن هم از طريق تعداد نقطه ها و خال هايي كه روي تخم ها قرار دارد.
"جسوس ميگوئل آويلس" اكنون در يك موسسه پژوهشي در اسپانيا ، روي اين موضوع كار مي كند.
او روي مجموعه زاد و ولد در آشيانه هاي جعبه اي مطالعاتي انجام داد. ابتدا او به همراهي سه تن از همكارانش ثابت كرد كه ميزان افزايش جمعيت حشرات در لانه ها، يك پيشگويي موثق و معتبر درباره كاهش بقاي جوجه هاي پرنده در آينده محسوب مي شود ، لذا آنها با استفاده از يك پارچه پنبه اي خيس و مرطوب ، نقطه ها و خال هايي كه روي تخم پرنده ها در آشيانه هاي ساختگي آنها قرار داشت ، پاك كردند در مورد تخم هاي موجود در جعبه و آشيانه ديگر اين كار را انجام ندادند.
آن گاه پرنده ها روي تخم ها خوابيدند . دانشمندان در آن وقت بوده دريافتند جوجه هايي كه از طريق آزمايش "پاك كردن نقطه از روي تخم" به دنيا آمده اند ، بيشتر از آنهايي كه از تخم هايي با نقطه ها و خال هاي طبيعي سر برآورده اند ، مورد توجه و معاينه پدر و مادر هايشان هستند.
شايد توجه والدين جوجه ها به نقطه ها و خال هاي موجود بر تخم ها [كم يا زياد] باعث مي شود كه پرندگان با بيشترين اميد به زاد و ولد در آشيانه هايشان بپردازند.
منبع:دانشمند شماره 566
/ع
