خواب کودکان، دردسر والدين
مشکلات خواب کودکان مانند بدخوابي، کم‌خوابي، جدا خوابيدن از والدين و... از جمله مسايلي است که ممکن است روي خانواده تاثيرات منفي زيادي بگذارد و خانواده را دچار استرس و ناتواني بکند، در نتيجه آگاهي والدين از روند خواب طبيعي و مشکلات آن در بچه‌ها مي‌تواند نسبت کفايت آنها را در مديريت مساله بيشتر کند.
پس از تولد بيشتر اوقات شبانه‌‌روز نوزاد در خواب مي‌گذرد و آرام‌آرام که سن کودک افزايش مي‌يابد، خواب شبانه او بيشتر و خواب روزانه کمتر مي‌شود تا اينکه الگوي منظمي در برنامه خواب و بيداري شيرخوار حاصل شود. مسايلي چون خواب، غذا خوردن، تحرک و آرام بودن کودک خيلي وابسته به سرشت و ذات اوست و ممکن است زياد به عوامل محيطي بستگي نداشته باشد ولي عوامل محيطي مي‌تواند مشکلي را شديدتر و يا متعادل‌تر کند. بعضي از کودکان از نظر سرشتي کودکان سخت و دشواري هستند. بد غذا مي‌خورند، خواب کم و ناآرامي دارند، ناآرام و بي‌قرارند، دردهاي کوليکي دارند و مادر، خود را در مديريت مسايل چنين کودکي مستأصل مي‌بيند. اين کودکان با کوچک‌ترين سر و صدا در محيط از خواب بيدار مي‌شوند و مادر ساعات زيادي را صرف مي‌کند تا او دوباره به خواب رود. اين مشکل ممکن است به قدري شديد باشد که خانواده را دچار فشار رواني کند چون با خواب کافي والدين و سرحال بودن آنها طي روز و محيط کار مغايرت دارد.
نوپاي يکي دو ساله ممکن است براي خواب رفتن و جدا از مادر خوابيدن مقاومت کند يا ممکن است خواب منقطع و ناآرامي داشته باشد. بچه‌هاي چهار، پنج ساله به طور معمول دوست دارند در تمام مراسم شبانه خانواده شرکت کنند. پا به پاي والدين بيدار بمانند و آخرين سريال‌هاي تلويزيون را تماشا کنند و مدام اصرار دارند زمان خواب به تعويق بيفتد و التماس مي‌کنند فقط پنج دقيقه ديگر. در اين سن ممکن است يکي ديگر از مشکلات خواب کودکان ديدن روياهاي وحشتناک با موضوع جدايي، دزدي، حمله حيوانات و... باشد که با يک خواب آرام در کودک مغايرت دارد. و اما برخي توصيه‌ها که به شما کمک مي‌کند: سعي کنيد الگوي منظمي را براي ساعات خواب و بيداري کودک اجرا کنيد، محرک‌هاي هيجان‌آور را در ساعات نزديک به خواب محدود کنيد (مانند تماشاي برنامه‌هاي مهيج تلويزيون، بازي‌‌هاي پر سر و صدا با کودک و...)، فاصله زماني ميان شام و ساعت خواب کودک در نظر بگيريد، سعي کنيد دماي هواي اتاق کودک متعادل باشد، نه سرد و نه گرم، کودک را براي جدا خوابيدن تشويق کنيد و سعي کنيد، براي شيرخواري که از نظر سرشتي، کودکي سخت و دشوار است محيطي آرام را براي خواب وي انتخاب کنيد. در صورت وجود مشکلات زير موضوع را با روان‌پزشک کودک در ميان بگذاريد: روياهاي ترسناک و وحشتناک، کودکي که براي جدا خوابيدن از والدين مقاومت مي‌کند و دچار اضطراب مي‌شود و کم‌خوابي‌هايي که با ساير مشکلات رفتاري و هيجان کودک همراه است.
منبع: http://www.salamat.com
پس از تولد بيشتر اوقات شبانه‌‌روز نوزاد در خواب مي‌گذرد و آرام‌آرام که سن کودک افزايش مي‌يابد، خواب شبانه او بيشتر و خواب روزانه کمتر مي‌شود تا اينکه الگوي منظمي در برنامه خواب و بيداري شيرخوار حاصل شود. مسايلي چون خواب، غذا خوردن، تحرک و آرام بودن کودک خيلي وابسته به سرشت و ذات اوست و ممکن است زياد به عوامل محيطي بستگي نداشته باشد ولي عوامل محيطي مي‌تواند مشکلي را شديدتر و يا متعادل‌تر کند. بعضي از کودکان از نظر سرشتي کودکان سخت و دشواري هستند. بد غذا مي‌خورند، خواب کم و ناآرامي دارند، ناآرام و بي‌قرارند، دردهاي کوليکي دارند و مادر، خود را در مديريت مسايل چنين کودکي مستأصل مي‌بيند. اين کودکان با کوچک‌ترين سر و صدا در محيط از خواب بيدار مي‌شوند و مادر ساعات زيادي را صرف مي‌کند تا او دوباره به خواب رود. اين مشکل ممکن است به قدري شديد باشد که خانواده را دچار فشار رواني کند چون با خواب کافي والدين و سرحال بودن آنها طي روز و محيط کار مغايرت دارد.
نوپاي يکي دو ساله ممکن است براي خواب رفتن و جدا از مادر خوابيدن مقاومت کند يا ممکن است خواب منقطع و ناآرامي داشته باشد. بچه‌هاي چهار، پنج ساله به طور معمول دوست دارند در تمام مراسم شبانه خانواده شرکت کنند. پا به پاي والدين بيدار بمانند و آخرين سريال‌هاي تلويزيون را تماشا کنند و مدام اصرار دارند زمان خواب به تعويق بيفتد و التماس مي‌کنند فقط پنج دقيقه ديگر. در اين سن ممکن است يکي ديگر از مشکلات خواب کودکان ديدن روياهاي وحشتناک با موضوع جدايي، دزدي، حمله حيوانات و... باشد که با يک خواب آرام در کودک مغايرت دارد. و اما برخي توصيه‌ها که به شما کمک مي‌کند: سعي کنيد الگوي منظمي را براي ساعات خواب و بيداري کودک اجرا کنيد، محرک‌هاي هيجان‌آور را در ساعات نزديک به خواب محدود کنيد (مانند تماشاي برنامه‌هاي مهيج تلويزيون، بازي‌‌هاي پر سر و صدا با کودک و...)، فاصله زماني ميان شام و ساعت خواب کودک در نظر بگيريد، سعي کنيد دماي هواي اتاق کودک متعادل باشد، نه سرد و نه گرم، کودک را براي جدا خوابيدن تشويق کنيد و سعي کنيد، براي شيرخواري که از نظر سرشتي، کودکي سخت و دشوار است محيطي آرام را براي خواب وي انتخاب کنيد. در صورت وجود مشکلات زير موضوع را با روان‌پزشک کودک در ميان بگذاريد: روياهاي ترسناک و وحشتناک، کودکي که براي جدا خوابيدن از والدين مقاومت مي‌کند و دچار اضطراب مي‌شود و کم‌خوابي‌هايي که با ساير مشکلات رفتاري و هيجان کودک همراه است.
منبع: http://www.salamat.com
