دکتر فريبا عربگل، روان‌پزشک کودک و نوجوان درباره اينکه چه سني براي تنها گذاشتن بچه‌ها در خانه مناسب‌تر است مي‌گويد:«آمادگي کودک براي تنها ماندن چندان وابسته به سن نيست. براي مثال، بعضي بچه‌ها به خصوص آنها که از تنهايي و تاريکي و موجودات خيالي و چيزهاي ديگر هراس دارند، شايد به سختي آمادگي تنها ماندن در خانه را
چه سني براي تنها گذاشتن بچه‌ها در خانه مناسب‌تر است؟
دکتر فريبا عربگل، روان‌پزشک کودک و نوجوان درباره اينکه چه سني براي تنها گذاشتن بچه‌ها در خانه مناسب‌تر است مي‌گويد:«آمادگي کودک براي تنها ماندن چندان وابسته به سن نيست. براي مثال، بعضي بچه‌ها به خصوص آنها که از تنهايي و تاريکي و موجودات خيالي و چيزهاي ديگر هراس دارند، شايد به سختي آمادگي تنها ماندن در خانه را پيدا کنند. بعضي از بچه‌ها هم کمي زمان لازم دارند تا به تنها ماندن در خانه عادت کنند.» توصيه دکتر عربگل اين است که «براي اين بچه‌ها زمان تنهايي بايد در ابتدا کوتاه‌تر باشد و سپس به تدريج مي‌توانيد اين زمان را افزايش دهيد.»
بچه‌هاي قابل اعتماد
اما گروه ديگري از بچه‌ها هستند که به راحتي مي‌توانند در خانه تنها بمانند و شما مي‌توانيد با خيال راحت به آنها اعتماد کنيد. اگر کودک شما خصوصيات زير را داشته باشد، جزو والدين خوش اقبالي هستيد که مي‌توانيد مطمئن باشيد فرزندتان براي چند ساعت تنها ماندن در خانه، از پس خودش بر مي‌آيد: اعتماد به نفس دارد و ترسو نيست. به راحتي درباره احساسات و افکارش با شما صحبت مي‌کند. مسووليت‌پذير است و وقتي اشتباه مي‌کند، آن را مي‌پذيرد؛ حتي اگر مورد سرزنش و بازخواست قرار بگيرد. با هم‌سن و سال‌هايش رابطه دوستانه و سالمي دارد. مهارت‌هاي زندگي را در حد سن و سالش خوب ياد گرفته و براي انجام کارها داوطلب مي‌شود.
چند پرسش ضروري
پيش از تنها گذاشتن بچه در خانه، بايد اين سوال‌ها را از خودتان بپرسيد: آيا او تا به حال تنهايي را هرچند به مدت کوتاه تجربه کرده است؟ آيا پس از مدرسه مستقيم به خانه مي‌آيد؟ آيا توانايي بازکردن و بستن قفل‌ها را دارد؟ آيا از پس کارهاي ساده‌اي مانند جواب دادن به تلفن برمي‌آيد؟ آيا مي‌تواند هنگام پيش آمدن يک حادثه غيرمنتظره واکنش مناسبي نشان دهد؟ آيا مي‌داند کي و چه‌طور از بيرون خانه کمک بگيرد؟ براي شروع بهتر است با خود کودک صحبت کنيد و احساس او را درباره تنها ماندن در خانه بپرسيد تا بفهميد بچه از اين موضوع نگران است يا مي‌تواند با تنهايي راحت کنار بيايد. به گفته دکتر عربگل، اين نکته بسيار مهمي است که بچه هنگام تنهايي احساس اضطراب نکند و حالت هيجاني نداشته باشد. بهترين حالت آن است که بچه در تنهايي کاملا خونسرد وعادي رفتار کند.
مهارت‌هاي آموختني
در ضمن لازم است کودک مهارت‌هاي خاصي را بداند. دکتر عربگل درباره مهارت‌هايي که لازم است بچه‌ها پيش از تنها ماندن در خانه بلد باشند، مي‌گويد: «براي مثال، بايد بتواند در مواقع لزوم شماره پليس يا اورژانس را بگيرد و اطلاعات مناسب بدهد. آدرس و شماره تلفن خانه و محل کار والدين خود را بلد باشد. اگر زمان تنها ماندن طولاني باشد بتواند از يخچال مواد خوراکي بردارد و يک غذاي مختصر آماده کند، اگر کسي زنگ خانه را بزند، بداند چه‌طور رفتار کند و درباره باز کردن در به روي افراد محتاط باشد و به طور کلي، موارد مشکوک و خطرناک را بشناسد.»
نکات ايمني
علاوه بر اين، آموزش بعضي نکات ايمني هم به بچه‌ها ضروري است. براي مثال، در قالب يک بازي سرگرم کننده محل چراغ قوه را براي استفاده موقع قطعي برق به کودک نشان بدهيد. محل جعبه کمک‌هاي اوليه و طرز استفاده از آن را به او ياد بدهيد. به او بگوييد که شير گاز را چه‌طور باز و بسته کند و کاربرد صحيح وسايل برقي را به او آموزش بدهيد. اگر بيشتر از يک بچه را در خانه تنها مي‌گذاريد، مراقب باشيد به وسايل خطرناک دست نزنند. مي‌توانيد براي اطمينان بيشتر، کليد خانه را به خويشاوند يا همسايه قابل اعتمادي بسپاريد تا در صورت لزوم به بچه‌ها سربزند. منبع: http://www.salamat.com
ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
