آشنايي با تاريخچه جام‌جهاني فوتبال (1930)
جام جهانی فوتبال كه مهم‌ترين رويداد ورزشي جهان به حساب مي‌آيد، از سال 1930 و هر 4 سال يک بار برگزار می‌شود.
با آنکه فدراسيون جهانی فوتبال- فيفا- در سال 1904 تاسيس شد اما نخستين جام جهانی 26 سال بعد برگزار شد. فيفا در 28 مه سال 1928 در نشست سالانه خود در آمستردام خبر از برگزاری تورنمنتی داد که تيم فوتبال تمام اعضای اين فدراسيون می‌توانستند در آن شرکت كنند.
برگزاری جام جهانی طرحی بود که ژول ريمه فرانسوی- سومين رئيس فيفا- سال‌ها در ذهن خود می‌پروراند. پيش از آن، مسابقات بين‌المللی فوتبال فقط بهالمپيک محدود می‌شد که عموما فوتبال زير سايه ورزش‌های ديگر قرارمی‌گرفت.
در سال 1929 فيفا برای برگزاری نخستين دوره جام جهانی و تعيين محل برگزاری بازيها در نشستی در بارسلون اعضای خود را گرد هم آورد. در اين کنگره، تصميم بر آن شد که اوروگوئهقهرمان فوتبال المپيک 1924، در سال بعد به مناسبت صدمين سالگرد استقلال خود، ميزبان نخستين دوره جام جهاني فوتبال باشد.
اين مسابقات از آن سال به بعد هر 4 سال یک‌بار - با 2 استثنا در سال‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ به علت جنگ جهانی دوم- برگزار شده‌‌است. در سال ۱۹۹۱ فیفا برگزاری جام جهانی زنان را نیز آغاز کرد.
در بازي نيمه نهايي آرژانتين مقابل آمريکا قرارگرفت و اروگوئه به ديدار يوگسلاوی رفت که تيم‌هاي آمريکای‌جنوبی با نتيجه مشابه 6 بر 1 حريفان خود را شكست دادند و به فينال رسيدند.
در فينال اوروگوئه 4 بر 2 آرژانتين را شکست داد و به عنوان نخستين قهرمان جام جهانی شناخته شد.
تعداد تيم های شرکت‌کننده در اين دوره 16 تيم بود که از ميان 32 تيم حاضر در مرحله مقدماتی به بازيها راه يافتند. با وجود تعداد بيشتر تيم‌ها نسبت به دوره قبل، اما مسابقات تماشاچي کمتری داشت.
جام ژول ريمه که نامش را از بنيانگذار جام‌جهانی گرفته تا سال 1970 تنديس جام جهانی بود و از آن پس شکل و نامش تغيير كرد.
برخلاف دوره گذشته که اكثر تيم‌ها از آمريکای جنوبی بودند، در اين دوره اكثريت با اروپايی‌ها بود. به‌جز 12 تيم اروپايی، برزيل و آرژانتين از آمريکای جنوبی و ايالات‌متحده از آمريکای شمالی و مرکزی از تيم‌های حاضر در اين رقابت‌ها بودند. تيم مصر، نخستين تيمي بود که از خارج از اين 2 قاره به جام جهانی راه می‌يافت.
با حذف تيم‌های برزيل، آرژانتين، آمريکا و مصر در دور نخست که به صورت 1 حذفی برگزار شد، 8 تيم راهيافته به مرحله يک چهارم اروپايی بودند.
2 تيم ايتاليا و چکسلواکی در فينال مقابل هم قرارگرفتند که نتيجه در پايان وقت قانونی 1 بر 1 شد و در وقت اضافه ايتاليا با 1 گل، اولين فاتح اروپايی جام جهانی شد.
در آن دوره كشورهاي اوروگوئه و آرژانتين به نشانه اعتراض به ميزبانی مجدد اروپا، از حضور در اين بازی‌ها انصراف دادند و از قاره آمريکا كشورهاي برزيل و کوبا حضور داشتند که برزيل تا نيمه نهايی صعود کرد و در آن مرحله مغلوب ايتاليا شد.
برای نخستين بار در تاريخ جام جهانی، قهرمان دوره گذشته و ميزبان بازيها بدون انجام بازي‌هاي مقدماتی به مرحله نهايی راه‌يافتند.
ايتاليا و مجارستان در فينال مقابل هم قرار گرفتند که در اين مسابقه ايتاليا 4 بر 2 پيروز شد و براي نخستين‌بار اين تيم توانست 2 بار جام را به خانه ببرد. با شروع جنگ جهانی، 2 دوره جام جهانی برگزار نشد.
در اين دوره 4 تيم سوئد، اوروگوئه، اسپانيا و برزيل در فينال در يک گروه قرارگرفتند که اوروگوئه با به دست آوردن بيشترين امتياز از مجموع 3 بازی در صدر گروه قرارگرفت و به عنوان قهرمان اين دوره شناخته شد و تيم‌های برزيل، سوئد و اسپانيا به ترتيب دوم تا چهارم شدند.
تماشاچيان اين دوره در تاريخ جام جهانی از رقم 1 ميليون نفر گذشت. برای اين بازيها بزرگترين ورزشگاه جهان با ظرفيت 220 هزار نفر در ريودوژانيرو ساخته شد.
آلمان‌غربی پس از مجارستان به عنوان تيم دوم به يک چهارم نهايی رسيد. اين 2 تيم در فينال مقابل هم قرارگرفتند و با اينکه مجارستان در دور مقدماتی 8 بر3 آلمان‌غربی را شکست داده بود، در فينال با نتيجه 3 بر 2 مغلوب شد. آلمان‌غربی در نخستين حضورش در جام جهانی قهرمان شد.
اين آخرين دوره مسابقات جام‌جهاني بود که ژول ريمه، بنيانگذار جام‌جهانی در آن حضور داشت. وي 33 سال رياست فيفا را برعهده داشت و در سال 1956 و در سن 83 سالگی درگذشت.
اين دوره ميدان درخشش ستارگانی چون ژوست فانتن، بابی چارلتون و گارينشا بود. اما در اين دوره نام پله بيش از همه به ذهن خطور می‌کند.
در بين 16 تيم راه يافته، تيم‌های ايرلندشمالی، ولز و اتحاد جماهير شوروی نخستين حضور را تجربه مي‌كردند.
4 تيم برزيل، آلمان‌غربی، فرانسه و سوئد با شکست حريفان به مرحله نيمه نهايی صعود كردند. در فينال برزيل با ستارگانش مقابل سوئد قرارگرفت و با نتيجه 5 بر2 پيروز شد و براي اولين بار جام را به خانه برد.
از 16 تيم راهيافته به مرحله نهايی، 6 تيم از آمريکای‌جنوبی و 10 تيم اروپايی بودند. تيم‌های ايتاليا، آرژانتين و اوروگوئه در دور مقدماتی حذف شدند و تيم‌هاي يوگسلاوی، چکسلواکی، برزيل و شيلی به مرحله نيمه نهايی راه‌يافتند.
چکسلواکی با نتيجه 3 بر1 يوگسلاوی را شکست داد و برزيل 4 بر2 شيلی را مغلوب خود كرد. در بازی فينال برزيل با نتيجه 3 بر1چکسلواکی را شکست داد و برای دومين دوره پياپی قهرمان جهان شد.
74 تيم در مرحله انتخابی شركت كردند كه 10 تيم از اروپا، 5 تيم ار آمريکای‌جنوبی و 1 تيم از آسيا به مسابقات نهايي راه‌يافتند.
2 تيم تازه وارد پرتغال و کره‌شمالی شگفتی‌سازان اين دوره بودند. بازی اين 2 تيم از مشهورترين بازي‌های تاريخ جام‌جهانی است. کره‌شمالی در آن بازی در 25 دقيقه نخست 3 بر صفر از پرتغال جلو افتاد. اما پرتغال با 4 گل پی در پی اوزه بيو و تک گل ژوزه آگوستو بازي را برد.
4 تيم انگلستان، آلمان‌غربی، پرتغال و اتحاد جماهيرشوروی به مرحله نيمه نهايی راه‌يافتند و آلمان‌غربی و انگلستان با نتيجه مشابه 2 بر1 حريفان را از پيش رو برداشتند.
در بازی فينال 2 تيم در پايان وقت قانونی 2 بر 2 مساوی شدند، اما در وقت اضافی، جف‌هرست که در وقت قانونی يکی از گل‌های انگلستان را به ثمر رسانده بود، با وارد کردن 2 گل ديگر نتيجه را به 4 بر 2 تغيير داد و انگلستان برای نخستين بار به جام جهانی دست‌يافت.
برزيل با ماريو زاگالو و بازيكنان مطرح خود چون پله، ريوه لينو، کارلوس آلبرتو پريرا، توستائو و جرزينيو به مکزيک آمده بود تا شکست سخت دوره پيش را جبران کند. ايتاليا نيز برای رسيدن به فينال، مکزيک و آلمان‌غربی را شکست داد.
ايتاليا و برزيل در نيمه اول بازی فينال با نتيجه 1 بر 1 مساوي شدند اما در نيمه دوم برزيل در 20 دقيقه 3 گل به ثمر رساند و براي سومين‌بار قهرمان جام‌جهانی شد و جام ژول‌ريمه را برای هميشه به خانه برد.
سيستم برگزاری بازيها بار ديگر در اين جام تغيير کرد. بدين شکل که 16 تيم در 4 گروه 4 تيمی بازی کردند که تيم‌های اول و دوم هر گروه به دور بعد راه يافتند و دوباره به 2 گروه 4 تيمی تقسيم شدند که 2 تيم اول مستقيما به فينال و 2 تيم دوم به بازی رده‌بندی راه‌يافتند.
آلمان‌غربی، ميزبان مسابقات و هلند به فينال رفتند و برزيل و لهستان برای بازی رده‌بندی مقابل هم قرارگرفتند.
بازی فينال با حضور بيش از 75 هزار نفر در استاديوم المپيک مونيخ برگزار شد. آلمان‌غربی با بهترين بازيکنان تاريخ فوتبال خود چون سپ ماير، فرانتس بکن باوئر، برتی فوگتس، پل برايتنر، گرد مولر، ولفگانگ اورات، راينر بونهوف و اولی هوينس در مقابل هلندی قرارگرفت که از مثلث طلايی يوهان کرايف و ران رينسن برينک و جانی رپ بهره‌می‌برد.
در ثانيه‌های نخست بازی فينال يک پنالتی به سود هلند گرفته شد که يوهان نيسکنس آن را به گل تبديل کرد و يکی از سريعترين گل‌های تاريخ جام‌جهانی را رقم زد اما آلمان با 2 گل برايتنر و گرد مولر از هلند پيش افتاد و برای دومين‌بار به جام‌جهانی دست‌يافت.
ايران که در دور نخست مرحله انتخابی سوريه و عربستان‌سعودی را شکست داده بود، در دور دوم با هنگ‌کنگ، کره جنوبی و استراليا هم گروه شد که به عنوان تيم اول به جام جهانی راه‌يافت.
2 شکست مقابل هلند و پرو و يک تساوی با اسکاتلند، 2 گل زده (ايرج دانايی‌فر و حسن روشن)، 8 گل خورده و 1 امتياز نتيجه سفر ايران به آرژانتين بود.
در اين دوره تيم‌های آرژانتين و هلند به عنوان سرگروه به فينال رسيدند و برزيل و ايتاليا بازی رده‌بندی را برگزار کردند. در فينال هلند كه براي بار دوم به فينال رسيده بود با تيم جوان و ناشناخته آرژانتين با بازيکنانی چون دانيل پاسارلا، دانيل برتونی، ماريو کمپس و اسوالدو آرديلس تقابل سختي داشت و در پايان وقت قانوني 1 بر 1 مساوي شدند. اما آرژانتين با زدن 2 گل در وقت اضافی، پس از اوروگوئه و برزيل، سومين کشور آمريکای لاتين بود که به جام‌جهانی دست می‌يافت.
در اين جام سهميه آفريقا به 2 تيم افزايش يافت و از هر 2 منطقه آسيا و اقيانوسيه 1 تيم به جام جهانی راه يافت. تيم‌های حاضر، به 6 گروه 4 تيمی تقسيم شدند و 2 تيم اول هر گروه صعود کردند. در مرحله نيمه‌نهايی تيم‌های فرانسه و آلمان‌غربی و در بازی ديگر ايتاليا و لهستان مقابل هم قرارگرفتند.
بازی دو تيم فرانسه و آلمان‌غربی پس از 120 دقيقه با نتيجه 3 بر 3 به تساوی رسيد که آلمان‌غربی موفق شد فرانسه را در ضربات پنالتی شکست دهد و به فينال برود. ايتاليا با 2 گل پائولو روسی لهستان را شكست داد و راهي فينال شد.
در فينال ايتاليا با 3 گل پائولو روسی، مارکو تاردلی و الساندرو آلتوبلی در مقابل تك گل آلمان‌غربی براي سومين‌بار قهرمان جهان شد.
121 کشور عضو فيفا برای ورود به جام سيزدهم در دور مقدماتی به رقابت پرداختند که 24 تيم موفق به سفر به مکزيک شدند. عراق، کانادا و دانمارک برای نخستين بار به جام جهانی راه يافتند.
در مرحله يک هشتم نهايی تيم‌های برزيل، آرژانتين، آلمان‌غربی، مکزيک، اسپانيا، انگلستان، فرانسه، بلژيک با شکست دادن حريفان به يک چهارم نهايی رسيدند.
فرانسه و برزيل در يکی از مهيج‌ترين بازي‌های تاريخ فوتبال جهان مقابل هم قرارگرفتند. بازی در 90 دقيقه قانونی با گل‌های کاره‌کا و پلاتينی 1 بر 1 تمام شد و پس از 30 دقيقه وقت اضافی بدون گل به ضربات پنالتی رسيد. فرانسه نهايتا در اين بازی پيروز شد و به نيمه‌نهايی رفت.
در اين مرحله آرژانتين و انگلستان نيز مقابل هم قرارگرفتند و با 2 گل مارادونا (دو گلی که هرکدام در نوع خود پديده‌ای در جام جهانی محسوب می‌شود) آرژانتين به مرحله بعد صعود كرد.
در 2 بازی ديگر يک چهارم نهايی، آلمان‌غربی و بلژيک با پيروزي بر حريفان خود به نيمه‌نهايي رسيدند. در نيمه‌نهايی مانند سال 1982 فرانسه مغلوب آلمان‌غربی شد و آرژانتين هم مقابل بلژيک پيروز شد.
بازی فينال که در ورزشگاه آزتک برگزار می‌شد آرژانتين با نتيجه پر گل 3 بر 2 آلمان را شكست داد و توانست در فاسله 8 سال 2 بار جام را به خانه ببرد.
اين تيم در مرحله بعد يوگسلاوی و ايتاليا را در ضربات پنالتی شکست داد و در کمال ناباوری برای دومين‌بار پياپی به فينال رسيد.
اما آلمان‌غربی كه 3 بار پي‌در‌پي به فينال رسيده بود، حريف سختي براي آرژانتين به حساب مي‌آمد. اين تيم با 10 گل زده و 5 امتياز به عنوان تيم اول از گروهش صعود کرد و با شکست دادن تيم‌هاي هلند، چکسلواکی و انگلستان به فينال رسيد.
در فينال در دقيقه 85 خطای مدافع آرژانتين روی يورگن کلينزمن، 1 پنالتی برای آلمان‌غربی به ارمغان داشت که آندرياس برمه آن را به گل تبديل کرد و همراه برزيل و ايتاليا با 3 بار فتح جام، عنوان پرافتخارترين تيم را از آن خود کرد.
فرانتس بکن باوئر، ستاره فوتبال آلمان مشهور به قيصر که در سال 1974 به عنوان کاپيتان آلمان‌غربی با اين تيم قهرمان شده بود، در جام 1990 ايتاليا، در نقش مربی اين تيم بار ديگر به اين عنوان دست‌يافت.
فيفا با توجه به درخشش کامرون در دوره قبل، سهميه آفريقا را که 2 تيم بود به 3 تيم افزايش داد.نيجريه، عربستان‌سعودی و يونان تازه‌واردان جام‌جهانی بودند. تيمی ملی روسيه نيز برای نخستين‌بار مستقل از ديگر جمهوري‌های سابق اتحاد شوروی به جام جهانی آمد و آلمان‌شرقی و آلمان‌غربی پس از اتحادشان برای نخستين‌بار در قالب تيم ملی آلمان به ميدان آمدند.
آرژانتين با مارادونا، در 2 بازی اول پيروز شد، اما پس از اينکه جواب آزمايش مارادونا در خصوص استفاده از داروهای نيروزا مثبت درآمد و اين بازیکن از ادامه بازيها محروم شد، شيرازه اين تيم از هم پاشيد.
در مرحله يک چهارم نهايی بجز برزيل، تيم‌هاي آلمان، ايتاليا، بلغارستان، رومانی، هلند، اسپانيا و سوئد اروپايی بودند و چون آنها هيچگاه خارج از اروپا به جام دست‌نيافته بودند، شانس‌شان برای شکستن اين طلسم قديمی 1به 7 بود.
در اين مرحله ايتاليا، برزيل و سوئد تيم‌هاي اسپانيا، هلند و رومانی را شکست دادند و بلغارستان، آلمان را شکست داد و به نيمه نهايی رفتند.
در نيمه نهايی ايتاليا مقابل بلغارستان پيروز شد و برزيل، سوئد را شکست داد. بازی فينال پس از 120 دقيقه بدون گل پايان يافت و برزيل موفق شد در ضربات پنالتی با نتيجه 3 بر 2 ايتاليا را شکست دهد و براي چهارمين‌بار قهرمان جهان شود.
در يکی از نادرترين اتفاقات تاريخ فوتبال، آندرس اسکوبار مدافع تيم ملی کلمبيا در بازی مقابل آمريکا گلی را به اشتباه وارد دروازه خودی کرد که منجر به شکست و حذف کلمبيا از بازيها شد. اين بازيکن پس از بازگشت به کلمبيا هدف گلوله هواداران افراطی فوتبال قرارگرفت و کشته شد.
ايران پس از گذر از چندين مسابقه نفسگير در مرحله انتخابی آسيا تقريبا اميدش را از دست داده بود،چين، کره‌جنوبی، ژاپن و عربستان‌سعودی به جام فرانسه راه پيدا کرده بودند و ايران با شکست استراليا به عنوان تيم پنجم راهي فرانسه شد. ايران در دور مقدماتی با 2 باخت در مقابل يوگسلاوی و آلمان و 1 پيروزی مقابل آمريکا حذف شد.
بجز کرواسی که در اولين حضور خود، توانسته بود به نيمه‌نهايی راه‌يابد، برزيل، فرانسه و هلند ديگر تيم‌های راهيافته به اين مرحله بودند. در اين مرحله برزيل مقابل هلند در ضربات پنالتی به پيروزی رسيد و فرانسه ميزبان بازيها کرواسی را شکست داد. در فينال فرانسه موفق شد با 3 گل برزيل را شکست دهد و قهرمان جهان شود.
194تيم عضو فيفا در مرحله انتخابی رقابت كردند. تيم‌هاي اکوادور، سنگال و اسلوونی برای نخستين بار به اين مسابقات راه يافته بودند. ترکيه و کره‌جنوبی با شکست دادن حريفان موفق شدند تا نيمه‌نهايی صعود کنند.
در نخستين بازی مرحله نيمه‌نهايی برزيل، ترکيه را شکست داد و برای سومين‌بار متوالی به فينال رسيد. آلمان ديگر تيم راهيافته به مرحله نيمه‌نهايی موفق شد با نتيجه 1 بر صفر کره‌جنوبی را شکست دهد و به فينال برود.
در فينال با 2 گل رونالدو، برزيل براي پنجمين‌بار قهرمانی‌اش را جشن گرفت و فاصله خودش را با رقيبانش آلمان و ايتاليا که 3 بار جام را به خانه برده‌اند، افزايش داد.
رقابت‌های مقدماتی از 2 سال قبل در 6 منطقه جهان برگزار شد و فیفا مقرر کرد قهرمان دوره قبل باید در بازیهای مقدماتی حاضر شود.
32 تیم صعود کننده در 8 گروه 4 تیمی قرارگرفتند و رقابت‌ها 19 خرداد سال 1385 با بازی آلمان - کاستاریکا در ورزشگاه مونیخ آغاز شد.
مرحله یک چهارم پایانی با دیدار آلمان - آرژانتین آغاز شد و 2 تیم در وقت‌های قانونی و اضافی به تساوی 1-1 رسیدند. در ضربات پنالتی آلمان پيروز شد و به نیمه نهایی صعود كرد.
در گروه‌هاي ديگر پرتغال در ضربات پنالتي انگلیس را شكست داد. فرانسه در يك بازي تماشايي برزيل را مغلوب كرد. ایتالیا هم 3 بر صفر اوکراین را درهم‌کوبید تا حریف آلمان‌ها در نیمه نهایی شود.
دیدار آلمان و ایتالیا مسابقه‌ای زیبا بود که هر دو تیم 119 دقیقه رقابتی هیجان‌انگیز و پایاپای به نمایش گذاشتند.
ولی ايتاليا در دقیقه آخر با ضربه گروسو به گل رسيد و 2 دقیقه بعد گل دوم را به ثمر رساند و پیروزشد. فرانسه نيز با تک گل زیدان به دیدار نهایی راه‌یافت. در رده‌بندي آلمان با نتيجه 3 بر 1 پرتغال را شكست داد و سوم شد.
دیدار پایانی با حوادث تلخی همراه بود. در آن مسابقه 2 تیم با نتیجه 1-1 تا دقیقه 113 پيش رفتند که در آن هنگام ناگهان زین‌الدین زیدان کاپیتان فرانسوی‌ها با سر به سینه ماتراتزی مدافع ايتاليا کوبید و اخراج شد.
فرانسه علی‌رغم تمام شایستگی‌ها در ضربات پنالتی مغلوب شد و ایتالیا برای چهارمین‌بار فاتح جام جهانی شد.
منبع:www.hamshahrionline.ir
ارسالي از طرف کاربر محترم : farzane58
با آنکه فدراسيون جهانی فوتبال- فيفا- در سال 1904 تاسيس شد اما نخستين جام جهانی 26 سال بعد برگزار شد. فيفا در 28 مه سال 1928 در نشست سالانه خود در آمستردام خبر از برگزاری تورنمنتی داد که تيم فوتبال تمام اعضای اين فدراسيون می‌توانستند در آن شرکت كنند.
برگزاری جام جهانی طرحی بود که ژول ريمه فرانسوی- سومين رئيس فيفا- سال‌ها در ذهن خود می‌پروراند. پيش از آن، مسابقات بين‌المللی فوتبال فقط بهالمپيک محدود می‌شد که عموما فوتبال زير سايه ورزش‌های ديگر قرارمی‌گرفت.
در سال 1929 فيفا برای برگزاری نخستين دوره جام جهانی و تعيين محل برگزاری بازيها در نشستی در بارسلون اعضای خود را گرد هم آورد. در اين کنگره، تصميم بر آن شد که اوروگوئهقهرمان فوتبال المپيک 1924، در سال بعد به مناسبت صدمين سالگرد استقلال خود، ميزبان نخستين دوره جام جهاني فوتبال باشد.
اين مسابقات از آن سال به بعد هر 4 سال یک‌بار - با 2 استثنا در سال‌های ۱۹۴۲ و ۱۹۴۶ به علت جنگ جهانی دوم- برگزار شده‌‌است. در سال ۱۹۹۱ فیفا برگزاری جام جهانی زنان را نیز آغاز کرد.
مروري بر دوره‌هاي جام‌جهاني فوتبال
1930- اوروگوئه/ قهرمان: اوروگوئه
در بازي نيمه نهايي آرژانتين مقابل آمريکا قرارگرفت و اروگوئه به ديدار يوگسلاوی رفت که تيم‌هاي آمريکای‌جنوبی با نتيجه مشابه 6 بر 1 حريفان خود را شكست دادند و به فينال رسيدند.
در فينال اوروگوئه 4 بر 2 آرژانتين را شکست داد و به عنوان نخستين قهرمان جام جهانی شناخته شد.
1934- ايتاليا / قهرمان: ايتاليا
تعداد تيم های شرکت‌کننده در اين دوره 16 تيم بود که از ميان 32 تيم حاضر در مرحله مقدماتی به بازيها راه يافتند. با وجود تعداد بيشتر تيم‌ها نسبت به دوره قبل، اما مسابقات تماشاچي کمتری داشت.
جام ژول ريمه که نامش را از بنيانگذار جام‌جهانی گرفته تا سال 1970 تنديس جام جهانی بود و از آن پس شکل و نامش تغيير كرد.
برخلاف دوره گذشته که اكثر تيم‌ها از آمريکای جنوبی بودند، در اين دوره اكثريت با اروپايی‌ها بود. به‌جز 12 تيم اروپايی، برزيل و آرژانتين از آمريکای جنوبی و ايالات‌متحده از آمريکای شمالی و مرکزی از تيم‌های حاضر در اين رقابت‌ها بودند. تيم مصر، نخستين تيمي بود که از خارج از اين 2 قاره به جام جهانی راه می‌يافت.
با حذف تيم‌های برزيل، آرژانتين، آمريکا و مصر در دور نخست که به صورت 1 حذفی برگزار شد، 8 تيم راهيافته به مرحله يک چهارم اروپايی بودند.
2 تيم ايتاليا و چکسلواکی در فينال مقابل هم قرارگرفتند که نتيجه در پايان وقت قانونی 1 بر 1 شد و در وقت اضافه ايتاليا با 1 گل، اولين فاتح اروپايی جام جهانی شد.
1938- فرانسه / قهرمان: ايتاليا
در آن دوره كشورهاي اوروگوئه و آرژانتين به نشانه اعتراض به ميزبانی مجدد اروپا، از حضور در اين بازی‌ها انصراف دادند و از قاره آمريکا كشورهاي برزيل و کوبا حضور داشتند که برزيل تا نيمه نهايی صعود کرد و در آن مرحله مغلوب ايتاليا شد.
برای نخستين بار در تاريخ جام جهانی، قهرمان دوره گذشته و ميزبان بازيها بدون انجام بازي‌هاي مقدماتی به مرحله نهايی راه‌يافتند.
ايتاليا و مجارستان در فينال مقابل هم قرار گرفتند که در اين مسابقه ايتاليا 4 بر 2 پيروز شد و براي نخستين‌بار اين تيم توانست 2 بار جام را به خانه ببرد. با شروع جنگ جهانی، 2 دوره جام جهانی برگزار نشد.
1950- برزيل / قهرمان: اوروگوئه
در اين دوره 4 تيم سوئد، اوروگوئه، اسپانيا و برزيل در فينال در يک گروه قرارگرفتند که اوروگوئه با به دست آوردن بيشترين امتياز از مجموع 3 بازی در صدر گروه قرارگرفت و به عنوان قهرمان اين دوره شناخته شد و تيم‌های برزيل، سوئد و اسپانيا به ترتيب دوم تا چهارم شدند.
تماشاچيان اين دوره در تاريخ جام جهانی از رقم 1 ميليون نفر گذشت. برای اين بازيها بزرگترين ورزشگاه جهان با ظرفيت 220 هزار نفر در ريودوژانيرو ساخته شد.
1954- سوئيس / قهرمان: آلمان‌غربي
آلمان‌غربی پس از مجارستان به عنوان تيم دوم به يک چهارم نهايی رسيد. اين 2 تيم در فينال مقابل هم قرارگرفتند و با اينکه مجارستان در دور مقدماتی 8 بر3 آلمان‌غربی را شکست داده بود، در فينال با نتيجه 3 بر 2 مغلوب شد. آلمان‌غربی در نخستين حضورش در جام جهانی قهرمان شد.
اين آخرين دوره مسابقات جام‌جهاني بود که ژول ريمه، بنيانگذار جام‌جهانی در آن حضور داشت. وي 33 سال رياست فيفا را برعهده داشت و در سال 1956 و در سن 83 سالگی درگذشت.
1958- سوئد / قهرمان: برزيل
اين دوره ميدان درخشش ستارگانی چون ژوست فانتن، بابی چارلتون و گارينشا بود. اما در اين دوره نام پله بيش از همه به ذهن خطور می‌کند.
در بين 16 تيم راه يافته، تيم‌های ايرلندشمالی، ولز و اتحاد جماهير شوروی نخستين حضور را تجربه مي‌كردند.
4 تيم برزيل، آلمان‌غربی، فرانسه و سوئد با شکست حريفان به مرحله نيمه نهايی صعود كردند. در فينال برزيل با ستارگانش مقابل سوئد قرارگرفت و با نتيجه 5 بر2 پيروز شد و براي اولين بار جام را به خانه برد.
1962- شيلي / قهرمان: برزيل
از 16 تيم راهيافته به مرحله نهايی، 6 تيم از آمريکای‌جنوبی و 10 تيم اروپايی بودند. تيم‌های ايتاليا، آرژانتين و اوروگوئه در دور مقدماتی حذف شدند و تيم‌هاي يوگسلاوی، چکسلواکی، برزيل و شيلی به مرحله نيمه نهايی راه‌يافتند.
چکسلواکی با نتيجه 3 بر1 يوگسلاوی را شکست داد و برزيل 4 بر2 شيلی را مغلوب خود كرد. در بازی فينال برزيل با نتيجه 3 بر1چکسلواکی را شکست داد و برای دومين دوره پياپی قهرمان جهان شد.
1966- انگلستان / قهرمان: انگلستان
74 تيم در مرحله انتخابی شركت كردند كه 10 تيم از اروپا، 5 تيم ار آمريکای‌جنوبی و 1 تيم از آسيا به مسابقات نهايي راه‌يافتند.
2 تيم تازه وارد پرتغال و کره‌شمالی شگفتی‌سازان اين دوره بودند. بازی اين 2 تيم از مشهورترين بازي‌های تاريخ جام‌جهانی است. کره‌شمالی در آن بازی در 25 دقيقه نخست 3 بر صفر از پرتغال جلو افتاد. اما پرتغال با 4 گل پی در پی اوزه بيو و تک گل ژوزه آگوستو بازي را برد.
4 تيم انگلستان، آلمان‌غربی، پرتغال و اتحاد جماهيرشوروی به مرحله نيمه نهايی راه‌يافتند و آلمان‌غربی و انگلستان با نتيجه مشابه 2 بر1 حريفان را از پيش رو برداشتند.
در بازی فينال 2 تيم در پايان وقت قانونی 2 بر 2 مساوی شدند، اما در وقت اضافی، جف‌هرست که در وقت قانونی يکی از گل‌های انگلستان را به ثمر رسانده بود، با وارد کردن 2 گل ديگر نتيجه را به 4 بر 2 تغيير داد و انگلستان برای نخستين بار به جام جهانی دست‌يافت.
1970- مكزيك / قهرمان: برزيل
برزيل با ماريو زاگالو و بازيكنان مطرح خود چون پله، ريوه لينو، کارلوس آلبرتو پريرا، توستائو و جرزينيو به مکزيک آمده بود تا شکست سخت دوره پيش را جبران کند. ايتاليا نيز برای رسيدن به فينال، مکزيک و آلمان‌غربی را شکست داد.
ايتاليا و برزيل در نيمه اول بازی فينال با نتيجه 1 بر 1 مساوي شدند اما در نيمه دوم برزيل در 20 دقيقه 3 گل به ثمر رساند و براي سومين‌بار قهرمان جام‌جهانی شد و جام ژول‌ريمه را برای هميشه به خانه برد.
1974- آلمان‌غربي / قهرمان: آلمان‌غربي
سيستم برگزاری بازيها بار ديگر در اين جام تغيير کرد. بدين شکل که 16 تيم در 4 گروه 4 تيمی بازی کردند که تيم‌های اول و دوم هر گروه به دور بعد راه يافتند و دوباره به 2 گروه 4 تيمی تقسيم شدند که 2 تيم اول مستقيما به فينال و 2 تيم دوم به بازی رده‌بندی راه‌يافتند.
آلمان‌غربی، ميزبان مسابقات و هلند به فينال رفتند و برزيل و لهستان برای بازی رده‌بندی مقابل هم قرارگرفتند.
بازی فينال با حضور بيش از 75 هزار نفر در استاديوم المپيک مونيخ برگزار شد. آلمان‌غربی با بهترين بازيکنان تاريخ فوتبال خود چون سپ ماير، فرانتس بکن باوئر، برتی فوگتس، پل برايتنر، گرد مولر، ولفگانگ اورات، راينر بونهوف و اولی هوينس در مقابل هلندی قرارگرفت که از مثلث طلايی يوهان کرايف و ران رينسن برينک و جانی رپ بهره‌می‌برد.
در ثانيه‌های نخست بازی فينال يک پنالتی به سود هلند گرفته شد که يوهان نيسکنس آن را به گل تبديل کرد و يکی از سريعترين گل‌های تاريخ جام‌جهانی را رقم زد اما آلمان با 2 گل برايتنر و گرد مولر از هلند پيش افتاد و برای دومين‌بار به جام‌جهانی دست‌يافت.
1978- آرژانتين / قهرمان: آرژانتين
ايران که در دور نخست مرحله انتخابی سوريه و عربستان‌سعودی را شکست داده بود، در دور دوم با هنگ‌کنگ، کره جنوبی و استراليا هم گروه شد که به عنوان تيم اول به جام جهانی راه‌يافت.
2 شکست مقابل هلند و پرو و يک تساوی با اسکاتلند، 2 گل زده (ايرج دانايی‌فر و حسن روشن)، 8 گل خورده و 1 امتياز نتيجه سفر ايران به آرژانتين بود.
در اين دوره تيم‌های آرژانتين و هلند به عنوان سرگروه به فينال رسيدند و برزيل و ايتاليا بازی رده‌بندی را برگزار کردند. در فينال هلند كه براي بار دوم به فينال رسيده بود با تيم جوان و ناشناخته آرژانتين با بازيکنانی چون دانيل پاسارلا، دانيل برتونی، ماريو کمپس و اسوالدو آرديلس تقابل سختي داشت و در پايان وقت قانوني 1 بر 1 مساوي شدند. اما آرژانتين با زدن 2 گل در وقت اضافی، پس از اوروگوئه و برزيل، سومين کشور آمريکای لاتين بود که به جام‌جهانی دست می‌يافت.
1982- اسپانيا / قهرمان: ايتاليا
در اين جام سهميه آفريقا به 2 تيم افزايش يافت و از هر 2 منطقه آسيا و اقيانوسيه 1 تيم به جام جهانی راه يافت. تيم‌های حاضر، به 6 گروه 4 تيمی تقسيم شدند و 2 تيم اول هر گروه صعود کردند. در مرحله نيمه‌نهايی تيم‌های فرانسه و آلمان‌غربی و در بازی ديگر ايتاليا و لهستان مقابل هم قرارگرفتند.
بازی دو تيم فرانسه و آلمان‌غربی پس از 120 دقيقه با نتيجه 3 بر 3 به تساوی رسيد که آلمان‌غربی موفق شد فرانسه را در ضربات پنالتی شکست دهد و به فينال برود. ايتاليا با 2 گل پائولو روسی لهستان را شكست داد و راهي فينال شد.
در فينال ايتاليا با 3 گل پائولو روسی، مارکو تاردلی و الساندرو آلتوبلی در مقابل تك گل آلمان‌غربی براي سومين‌بار قهرمان جهان شد.
1986- مكزيك / قهرمان: آرژانتين
121 کشور عضو فيفا برای ورود به جام سيزدهم در دور مقدماتی به رقابت پرداختند که 24 تيم موفق به سفر به مکزيک شدند. عراق، کانادا و دانمارک برای نخستين بار به جام جهانی راه يافتند.
در مرحله يک هشتم نهايی تيم‌های برزيل، آرژانتين، آلمان‌غربی، مکزيک، اسپانيا، انگلستان، فرانسه، بلژيک با شکست دادن حريفان به يک چهارم نهايی رسيدند.
فرانسه و برزيل در يکی از مهيج‌ترين بازي‌های تاريخ فوتبال جهان مقابل هم قرارگرفتند. بازی در 90 دقيقه قانونی با گل‌های کاره‌کا و پلاتينی 1 بر 1 تمام شد و پس از 30 دقيقه وقت اضافی بدون گل به ضربات پنالتی رسيد. فرانسه نهايتا در اين بازی پيروز شد و به نيمه‌نهايی رفت.
در اين مرحله آرژانتين و انگلستان نيز مقابل هم قرارگرفتند و با 2 گل مارادونا (دو گلی که هرکدام در نوع خود پديده‌ای در جام جهانی محسوب می‌شود) آرژانتين به مرحله بعد صعود كرد.
در 2 بازی ديگر يک چهارم نهايی، آلمان‌غربی و بلژيک با پيروزي بر حريفان خود به نيمه‌نهايي رسيدند. در نيمه‌نهايی مانند سال 1982 فرانسه مغلوب آلمان‌غربی شد و آرژانتين هم مقابل بلژيک پيروز شد.
بازی فينال که در ورزشگاه آزتک برگزار می‌شد آرژانتين با نتيجه پر گل 3 بر 2 آلمان را شكست داد و توانست در فاسله 8 سال 2 بار جام را به خانه ببرد.
1990- ايتاليا / قهرمان: آلمان‌غربي
اين تيم در مرحله بعد يوگسلاوی و ايتاليا را در ضربات پنالتی شکست داد و در کمال ناباوری برای دومين‌بار پياپی به فينال رسيد.
اما آلمان‌غربی كه 3 بار پي‌در‌پي به فينال رسيده بود، حريف سختي براي آرژانتين به حساب مي‌آمد. اين تيم با 10 گل زده و 5 امتياز به عنوان تيم اول از گروهش صعود کرد و با شکست دادن تيم‌هاي هلند، چکسلواکی و انگلستان به فينال رسيد.
در فينال در دقيقه 85 خطای مدافع آرژانتين روی يورگن کلينزمن، 1 پنالتی برای آلمان‌غربی به ارمغان داشت که آندرياس برمه آن را به گل تبديل کرد و همراه برزيل و ايتاليا با 3 بار فتح جام، عنوان پرافتخارترين تيم را از آن خود کرد.
فرانتس بکن باوئر، ستاره فوتبال آلمان مشهور به قيصر که در سال 1974 به عنوان کاپيتان آلمان‌غربی با اين تيم قهرمان شده بود، در جام 1990 ايتاليا، در نقش مربی اين تيم بار ديگر به اين عنوان دست‌يافت.
1994- آمريكا / قهرمان: برزيل
فيفا با توجه به درخشش کامرون در دوره قبل، سهميه آفريقا را که 2 تيم بود به 3 تيم افزايش داد.نيجريه، عربستان‌سعودی و يونان تازه‌واردان جام‌جهانی بودند. تيمی ملی روسيه نيز برای نخستين‌بار مستقل از ديگر جمهوري‌های سابق اتحاد شوروی به جام جهانی آمد و آلمان‌شرقی و آلمان‌غربی پس از اتحادشان برای نخستين‌بار در قالب تيم ملی آلمان به ميدان آمدند.
آرژانتين با مارادونا، در 2 بازی اول پيروز شد، اما پس از اينکه جواب آزمايش مارادونا در خصوص استفاده از داروهای نيروزا مثبت درآمد و اين بازیکن از ادامه بازيها محروم شد، شيرازه اين تيم از هم پاشيد.
در مرحله يک چهارم نهايی بجز برزيل، تيم‌هاي آلمان، ايتاليا، بلغارستان، رومانی، هلند، اسپانيا و سوئد اروپايی بودند و چون آنها هيچگاه خارج از اروپا به جام دست‌نيافته بودند، شانس‌شان برای شکستن اين طلسم قديمی 1به 7 بود.
در اين مرحله ايتاليا، برزيل و سوئد تيم‌هاي اسپانيا، هلند و رومانی را شکست دادند و بلغارستان، آلمان را شکست داد و به نيمه نهايی رفتند.
در نيمه نهايی ايتاليا مقابل بلغارستان پيروز شد و برزيل، سوئد را شکست داد. بازی فينال پس از 120 دقيقه بدون گل پايان يافت و برزيل موفق شد در ضربات پنالتی با نتيجه 3 بر 2 ايتاليا را شکست دهد و براي چهارمين‌بار قهرمان جهان شود.
در يکی از نادرترين اتفاقات تاريخ فوتبال، آندرس اسکوبار مدافع تيم ملی کلمبيا در بازی مقابل آمريکا گلی را به اشتباه وارد دروازه خودی کرد که منجر به شکست و حذف کلمبيا از بازيها شد. اين بازيکن پس از بازگشت به کلمبيا هدف گلوله هواداران افراطی فوتبال قرارگرفت و کشته شد.
1998- فرانسه / قهرمان: فرانسه
ايران پس از گذر از چندين مسابقه نفسگير در مرحله انتخابی آسيا تقريبا اميدش را از دست داده بود،چين، کره‌جنوبی، ژاپن و عربستان‌سعودی به جام فرانسه راه پيدا کرده بودند و ايران با شکست استراليا به عنوان تيم پنجم راهي فرانسه شد. ايران در دور مقدماتی با 2 باخت در مقابل يوگسلاوی و آلمان و 1 پيروزی مقابل آمريکا حذف شد.
بجز کرواسی که در اولين حضور خود، توانسته بود به نيمه‌نهايی راه‌يابد، برزيل، فرانسه و هلند ديگر تيم‌های راهيافته به اين مرحله بودند. در اين مرحله برزيل مقابل هلند در ضربات پنالتی به پيروزی رسيد و فرانسه ميزبان بازيها کرواسی را شکست داد. در فينال فرانسه موفق شد با 3 گل برزيل را شکست دهد و قهرمان جهان شود.
2002- كره‌جنوبي و ژاپن / قهرمان: برزيل
194تيم عضو فيفا در مرحله انتخابی رقابت كردند. تيم‌هاي اکوادور، سنگال و اسلوونی برای نخستين بار به اين مسابقات راه يافته بودند. ترکيه و کره‌جنوبی با شکست دادن حريفان موفق شدند تا نيمه‌نهايی صعود کنند.
در نخستين بازی مرحله نيمه‌نهايی برزيل، ترکيه را شکست داد و برای سومين‌بار متوالی به فينال رسيد. آلمان ديگر تيم راهيافته به مرحله نيمه‌نهايی موفق شد با نتيجه 1 بر صفر کره‌جنوبی را شکست دهد و به فينال برود.
در فينال با 2 گل رونالدو، برزيل براي پنجمين‌بار قهرمانی‌اش را جشن گرفت و فاصله خودش را با رقيبانش آلمان و ايتاليا که 3 بار جام را به خانه برده‌اند، افزايش داد.
2006- آلمان / قهرمان: ايتاليا
رقابت‌های مقدماتی از 2 سال قبل در 6 منطقه جهان برگزار شد و فیفا مقرر کرد قهرمان دوره قبل باید در بازیهای مقدماتی حاضر شود.
32 تیم صعود کننده در 8 گروه 4 تیمی قرارگرفتند و رقابت‌ها 19 خرداد سال 1385 با بازی آلمان - کاستاریکا در ورزشگاه مونیخ آغاز شد.
مرحله یک چهارم پایانی با دیدار آلمان - آرژانتین آغاز شد و 2 تیم در وقت‌های قانونی و اضافی به تساوی 1-1 رسیدند. در ضربات پنالتی آلمان پيروز شد و به نیمه نهایی صعود كرد.
در گروه‌هاي ديگر پرتغال در ضربات پنالتي انگلیس را شكست داد. فرانسه در يك بازي تماشايي برزيل را مغلوب كرد. ایتالیا هم 3 بر صفر اوکراین را درهم‌کوبید تا حریف آلمان‌ها در نیمه نهایی شود.
دیدار آلمان و ایتالیا مسابقه‌ای زیبا بود که هر دو تیم 119 دقیقه رقابتی هیجان‌انگیز و پایاپای به نمایش گذاشتند.
ولی ايتاليا در دقیقه آخر با ضربه گروسو به گل رسيد و 2 دقیقه بعد گل دوم را به ثمر رساند و پیروزشد. فرانسه نيز با تک گل زیدان به دیدار نهایی راه‌یافت. در رده‌بندي آلمان با نتيجه 3 بر 1 پرتغال را شكست داد و سوم شد.
دیدار پایانی با حوادث تلخی همراه بود. در آن مسابقه 2 تیم با نتیجه 1-1 تا دقیقه 113 پيش رفتند که در آن هنگام ناگهان زین‌الدین زیدان کاپیتان فرانسوی‌ها با سر به سینه ماتراتزی مدافع ايتاليا کوبید و اخراج شد.
فرانسه علی‌رغم تمام شایستگی‌ها در ضربات پنالتی مغلوب شد و ایتالیا برای چهارمین‌بار فاتح جام جهانی شد.
2010- آفريقاي‌جنوبي / قهرمان:
منبع:www.hamshahrionline.ir
ارسالي از طرف کاربر محترم : farzane58
.jpg "بهترین خوشنویسان تاریخ ایران")
