تربيت کودک، قانون مي‌خواهد
نويسنده:دکتر سيد‌وحيد شريعت
والدين زيادي هستند که اين مشکل را با بچه‌هاي خود دارند و همواره دنبال راه‌حلي هستند که بتوانند آنها را از پاي کامپيوتر بلند کنند. وقتي شما والدين با اين مشکل مواجه مي‌شويد شروع به سرزنش يکديگر مي‌کنيد و يا خود را مواخذه مي‌کنيد که اي کاش کامپيوتر نمي‌خريديد! حق داريد که نگران بچه‌ها باشيد چون نشستن طولاني‌مدت جلوي کامپيوتر موجب مي‌شود آنها آموزش‌هاي مهمي را که لازم است در سنين خاص دريافت کنند از دست بدهند. حتي‌امکان دارد بچه‌ها توانايي برقراري ارتباطات اجتماعي را نداشته باشند و مهارت‌هاي لازم را در اين زمينه فرانگيرند.
بچه‌هاي کوچک‌تر بايد حتما ساعاتي را به بازي کردن و فعاليت بدني و جنب‌وجوش اختصاص بدهند و ساعاتي هم خود را با اسباب‌بازي‌هايي که به رشد فکري و جسمي آنها کمک مي‌کند، مشغول کنند بنابراين نه تنها استفاده زياد از کامپيوتر بلکه تماشاي بيش از حد تلويزيون هم مضرات مشابهي دارد. به جاي آنکه در مورد خريدن يا نخريدن کامپيوتر بينديشيد و يا دغدغه داشته باشيد که از چه سني اجازه بدهيد فرزندتان با کامپيوتر بازي کند، بهتر است به مطلب بهتري فکر کنيد يعني محدود کردن ساعات کار با کامپيوتر و قانون گذاشتن براي تماشاي تلويزيون و اجراي جدي آن قوانين. شما بايد يک تا دو ساعت در روز اجازه بدهيد بچه‌ها با کامپيوتر کار کنند. اين يک ساعت، کارهاي او را مختل نخواهد کرد و مي‌تواند به بازي، استراحت و انجام تکاليف مدرسه برسد. هر خانواده‌اي بايد قوانين ساعات تماشاي تلويزيون براي خود داشته باشد.
بچه‌ها حق ندارند از هر لحظه‌اي و به‌طور نامحدود براي تلويزيون ديدن استفاده کنند. براي مثال وقتي شما اجازه مي‌دهيد او تا ساعت 11 شب بيدار بماند و فلان سريال را ببيند چه توقعي داريد که بتوانيد او را تحت کنترل بگيريد. اگر او با گريه و اصرار بتواند شما را متقاعد کند که در آن ساعت بيدار بماند و تلويزيون ببيند و يا پاي کامپيوتر باشد، به‌طور عملي ياد مي‌گيرد که خواهد توانست با گريه هر آنچه را مي‌خواهد به دست آورد.
منبع: http://www.salamat.com
بچه‌هاي کوچک‌تر بايد حتما ساعاتي را به بازي کردن و فعاليت بدني و جنب‌وجوش اختصاص بدهند و ساعاتي هم خود را با اسباب‌بازي‌هايي که به رشد فکري و جسمي آنها کمک مي‌کند، مشغول کنند بنابراين نه تنها استفاده زياد از کامپيوتر بلکه تماشاي بيش از حد تلويزيون هم مضرات مشابهي دارد. به جاي آنکه در مورد خريدن يا نخريدن کامپيوتر بينديشيد و يا دغدغه داشته باشيد که از چه سني اجازه بدهيد فرزندتان با کامپيوتر بازي کند، بهتر است به مطلب بهتري فکر کنيد يعني محدود کردن ساعات کار با کامپيوتر و قانون گذاشتن براي تماشاي تلويزيون و اجراي جدي آن قوانين. شما بايد يک تا دو ساعت در روز اجازه بدهيد بچه‌ها با کامپيوتر کار کنند. اين يک ساعت، کارهاي او را مختل نخواهد کرد و مي‌تواند به بازي، استراحت و انجام تکاليف مدرسه برسد. هر خانواده‌اي بايد قوانين ساعات تماشاي تلويزيون براي خود داشته باشد.
بچه‌ها حق ندارند از هر لحظه‌اي و به‌طور نامحدود براي تلويزيون ديدن استفاده کنند. براي مثال وقتي شما اجازه مي‌دهيد او تا ساعت 11 شب بيدار بماند و فلان سريال را ببيند چه توقعي داريد که بتوانيد او را تحت کنترل بگيريد. اگر او با گريه و اصرار بتواند شما را متقاعد کند که در آن ساعت بيدار بماند و تلويزيون ببيند و يا پاي کامپيوتر باشد، به‌طور عملي ياد مي‌گيرد که خواهد توانست با گريه هر آنچه را مي‌خواهد به دست آورد.
منبع: http://www.salamat.com
