چه داند باز چون بندند پايش

چه داند باز چون بندند پايش شاعر : امير خسرو دهلوي که دست شاه خواهد بود جايش چه داند باز چون بندند پايش رسد در گنج شاه از دست غواص دري کو خواست شد بر افسر خاص در آموزش، سپاس نعمت خويش! خدايا، هر که را نعمت دهي بيش که هر حرفي ازو مي‌کرد صد ناز چنين خواندم در آن ديباچه‌ي راز علاء الدين والد نيا محمد که چون شاهنشه جمشيد مسند برامد بر سرير پادشاهي به ملک دهلي از عون الهي باب تيغ کردش طعمه‌ي خاک سري کز باد کين ديدش خطرناک هم از تاتار...