افسانه سراي شکرين گفت

افسانه سراي شکرين گفت شاعر : امير خسرو دهلوي ز الماس زبان، گهر چنين سفت: افسانه سراي شکرين گفت بودي همه وقت دل شکسته کان گوشه نشين روي بسته گشتي همه شب چو ماه بر بام پرداخته دل ز صبر و آرام چون ابر گريستي به فرياد هنگام سحر، ز بخت ناشاد بگرفت ز اندهش ملالي ناگاه شبي، ز بعد سالي ديوانه‌ي خويش را به صد درد ديد از نظر جمالش ناليد بسي ز زلف و خالش کامد به نظاره خيال پرورد گاه از مژه رفت خاک پايش گه شست به خون دل سرايش مي‌کرد...