ملک هم نام تو به نام تو باد | | ملکا مملکت به کام تو باد |
خواجهي اختران غلام تو باد | | ساحت آسمان زمين تو گشت |
همه حشمت ز احتشام تو باد | | حشمت از حشمت تو محتشم است |
همه را قوت از قوام تو باد | | هرچه قائم به ذات جز اول |
شرف قصر و طرف بام تو باد | | مشرق آفتاب ملت و ملک |
خوان نقل تو باد و جام تو باد | | روز مي خوردن تو بدر و هلال |
طرفه چون طرف بر ستام تو باد | | تير چون تير در هواي تو راست |
پيشه خاييدن لگام تو باد | | اشهب روز و ادهم شب را |
سخرهي دست اهتمام تو باد | | گرهي کان قضا بنگشايد |
خرقهي تير انتقام تو باد | | زرهي کان قدر نفرسايد |
همه در دفتر و کلام تو باد | | هرچه در تختهي ازل سريست |
همه در قبضهي حسام تو باد | | هرچه در حربهي اجل قهريست |
شير گردون شکار دام تو باد | | اي چو عنقا ز دام دهر برون |
اوج کيوان به زير کام تو باد | | وي چو کيوان زکام خصم بري |
نصل تقدير در سهام تو باد | | از پي آنکه تا نگردد کند |
تيغ مريخ در نيام تو باد | | وز پي آنکه تا نگيرد زنگ |
گوش افلاک بر پيام تو باد | | چشم ايام بر اشارت تست |
ذروهي قدر تو مقام تو باد | | در جهان گر مقيم نيست مقام |
نعمت فضل تو حطام تو باد | | ور حطام زمانه باقي نيست |
صبح بدخواه تو چو شام تو باد | | تا که فرجام صبح شام بود |
پختهي روزگار خام تو باد | | در همه کاري از وقار و ثبات |