آخر اي قوم نه از بهر من از بهر خداي

آخر اي قوم نه از بهر من از بهر خداي شاعر : انوري دست گيريد مرا زين فلک بي‌سروپاي آخر اي قوم نه از بهر من از بهر خداي بر خداوند من آن صورت تاييد خداي حال من بنده به وجهي که توان کشف کنيد مجد دين آن به سزا بر ملکان بارخداي عالم مجد که بر بار خدايان ملکست آسمان تنگ و زمين مفلس و خورشيد گداي مير بوطالب بن نعمه که بي‌نعمت او عالم ناميه‌بخش و فلک حادثه‌زاي آنکه بانقش وجودش ورق فتنه بشست وانکه بر خاک درش رشک برد فر هماي آنکه از ابر کفش آب خورد...