به خشک ريش گري در هري نديدستي

به خشک ريش گري در هري نديدستي شاعر : انوري ز هجو روي سياهي که نوبتي بيند به خشک ريش گري در هري نديدستي که مرغ ذکر تو تا جاودان از آن چيند کنون به خيمه زدن دانه‌اي پراکندي چنان نشنيد کان شيوه عقل بگزيند در آن دو لفظ سخن چاردست و پاي شتر که چوب خيمه در آن نيز نيک بنشيند مکن به عذر و تلطف دل مرا درياب