غذاي روح بود باده‌ي رحيق‌الحق

غذاي روح بود باده‌ي رحيق‌الحق شاعر : انوري که لون او کند از لون دور گل راوق غذاي روح بود باده‌ي رحيق‌الحق به نزد مبطل باطل به نزد دانا حق به طعم تلخ چو پند پدر وليک مفيد حرام گشته به فتوي شرع بر احمق حلال گشته به احکام عقل بر دانا هماي گردد اگر جرعه‌اي بيابد بق به رنگ زنگ زدايد ز جان اندهگين