اي پايه‌ي دانش از دلت عالي

اي پايه‌ي دانش از دلت عالي شاعر : انوري وي ديده‌ي بخشش از کفت روشن اي پايه‌ي دانش از دلت عالي يعقوب و نسيم و بوي پيراهن آمال و نسيم و بوي خلق تو تا حشر فرو گرفته پيرامن پيراهن مدت تو دوران را دست مه و آفتاب در گردن همچون زه و جيب قدر و رايت را بر پاي تو سر نهاده چون دامن ايام گريز پاي سرگردان اي در همه فن چو مردم يک فن آيا به چه فن توانمت ديدن سر برزده قلتباني يعني من از جيب کتان سنبليي تو