کشیدن دندان؛ آری یا خیر!
نويسنده:دکتر محمدرضا خامي/متخصص دندان‌پزشکي اجتماعي
گاهي در مورد دندان‌هايي که تاج آنها از بين رفته و نياز به درمان ريشه هم دارند اين سوال براي بيمار و دندان‌پزشک مطرح مي‌شود که آيا بهتر است دندان را با درمان ريشه و بازسازي تاج حفظ کرد يا اينکه دندان را کشيد و به جاي آن ايمپلنت گذاشت؟ در این نوشته تلاش مي‌کنم ابعاد مختلف اين مساله را براي شما روشن کنم.
اولين نکته‌اي که بايد به آن دقت کنيم، اين است که هيچ چيز جايگزين دندان طبيعي نمي‌شود و همواره بايد تلاش کنيم حتي‌المقدور از کشيدن دندان اجتناب کنيم. با توجه به اين مساله واقعيت اين است که در اکثر موارد سوالي که مطرح کرديم موضوعيت ندارد؛ يعني يا دندان با درمان ريشه و بازسازي تاج قابل نگهداري است يا چنين نيست که در اين صورت چاره‌اي جز کشيدن دندان نداريم. به عبارت ديگر، همه تلاش ما اين است که حتي‌الامکان دندان طبيعي حفظ شود. اگرچه ايمپلنت در حال حاضر بهترين انتخاب براي جايگزيني دندان‌هاي ازدست رفته است، اما همان‌طور که گفتيم هيچ‌گاه جاي دندان طبيعي انسان را نمي‌گيرد. مثلا الياف خاص دور ريشه دندان طبيعي داراي خاصيت جذب فشار وارد بر دندان هستند و به دندان تا حدي قدرت انعطاف‌پذيري و مقاومت در برابر فشار را مي‌دهند در حالي که ايمپلنت هر چقدر هم کارآمد و مفيد باشد اين خاصيت مهم را ندارد.
اگر به هر دليل درمان ريشه امکان‌پذير نبود يا اينکه تاج دندان آنقدر تخريب شده بود که امکان بازسازي آن وجود نداشت يا در مواردي که پيش‌بيني مي‌شود درمان ريشه و بازسازي تاج به‌رغم هزينه زياد چندان به عمر دندان اضافه نمي‌کند، مي‌توان به ايمپلنت يا انتخاب‌هاي ديگر انديشيد. تصميم‌گيري در اين مورد در وهله اول بر عهده دندان‌پزشک است که قطعا بايد همواره منفعت بيمار را بر منفعت خود مقدم بدارد و بهترين درمان را با در نظر گرفتن همه شرايط، انتخاب کند.
در پايان باز هم توجه خوانندگان محترم را به اهميت پيشگيري از بيماري‌هاي دهان و دندان جلب مي‌کنيم. به هر حال پوسيدگي‌هاي شيارها و حفرات تاج دندان‌ها خصوصا در سطوح جونده دندان‌هاي آسيا 80 درصد پوسيدگي‌هاي دنداني را به‌ويژه در کودکان و نوجوانان شامل مي‌شوند. شيارها و حفرات تاج دندان‌ها به دليل اينکه توسط بسياري از مردم به‌طور کامل تميز نمي‌شوند، از نواحي شايع پوسيدگي دنداني هستند. روش‌هاي مختلفي براي کنترل و پيشگيري پوسيدگي‌هاي دنداني وجود دارد از قبيل استفاده از ترکيبات مختلف فلورايد، تغذيه مناسب، کاهش و کنترل مصرف مواد قندي، رعايت بهداشت دهان ودندان فردي و معاينات منظم دندان‌پزشکي. پس اگر حداقل روزي 2 بار مسواک زدن با خميردندان حاوي فلورايد، اجتناب از خوردن مکرر مواد قندي پوسيدگي‌زا و مراجعه مرتب سالي يکبار به دندان‌پزشک جهت معاينه دندان‌ها را در برنامه عادي زندگي خود قرار دهيم، هيچ‌گاه سوال بالا در مورد دندان‌هاي ما مطرح نمي‌شود!
منبع:www.salamat.com
اولين نکته‌اي که بايد به آن دقت کنيم، اين است که هيچ چيز جايگزين دندان طبيعي نمي‌شود و همواره بايد تلاش کنيم حتي‌المقدور از کشيدن دندان اجتناب کنيم. با توجه به اين مساله واقعيت اين است که در اکثر موارد سوالي که مطرح کرديم موضوعيت ندارد؛ يعني يا دندان با درمان ريشه و بازسازي تاج قابل نگهداري است يا چنين نيست که در اين صورت چاره‌اي جز کشيدن دندان نداريم. به عبارت ديگر، همه تلاش ما اين است که حتي‌الامکان دندان طبيعي حفظ شود. اگرچه ايمپلنت در حال حاضر بهترين انتخاب براي جايگزيني دندان‌هاي ازدست رفته است، اما همان‌طور که گفتيم هيچ‌گاه جاي دندان طبيعي انسان را نمي‌گيرد. مثلا الياف خاص دور ريشه دندان طبيعي داراي خاصيت جذب فشار وارد بر دندان هستند و به دندان تا حدي قدرت انعطاف‌پذيري و مقاومت در برابر فشار را مي‌دهند در حالي که ايمپلنت هر چقدر هم کارآمد و مفيد باشد اين خاصيت مهم را ندارد.
اگر به هر دليل درمان ريشه امکان‌پذير نبود يا اينکه تاج دندان آنقدر تخريب شده بود که امکان بازسازي آن وجود نداشت يا در مواردي که پيش‌بيني مي‌شود درمان ريشه و بازسازي تاج به‌رغم هزينه زياد چندان به عمر دندان اضافه نمي‌کند، مي‌توان به ايمپلنت يا انتخاب‌هاي ديگر انديشيد. تصميم‌گيري در اين مورد در وهله اول بر عهده دندان‌پزشک است که قطعا بايد همواره منفعت بيمار را بر منفعت خود مقدم بدارد و بهترين درمان را با در نظر گرفتن همه شرايط، انتخاب کند.
در پايان باز هم توجه خوانندگان محترم را به اهميت پيشگيري از بيماري‌هاي دهان و دندان جلب مي‌کنيم. به هر حال پوسيدگي‌هاي شيارها و حفرات تاج دندان‌ها خصوصا در سطوح جونده دندان‌هاي آسيا 80 درصد پوسيدگي‌هاي دنداني را به‌ويژه در کودکان و نوجوانان شامل مي‌شوند. شيارها و حفرات تاج دندان‌ها به دليل اينکه توسط بسياري از مردم به‌طور کامل تميز نمي‌شوند، از نواحي شايع پوسيدگي دنداني هستند. روش‌هاي مختلفي براي کنترل و پيشگيري پوسيدگي‌هاي دنداني وجود دارد از قبيل استفاده از ترکيبات مختلف فلورايد، تغذيه مناسب، کاهش و کنترل مصرف مواد قندي، رعايت بهداشت دهان ودندان فردي و معاينات منظم دندان‌پزشکي. پس اگر حداقل روزي 2 بار مسواک زدن با خميردندان حاوي فلورايد، اجتناب از خوردن مکرر مواد قندي پوسيدگي‌زا و مراجعه مرتب سالي يکبار به دندان‌پزشک جهت معاينه دندان‌ها را در برنامه عادي زندگي خود قرار دهيم، هيچ‌گاه سوال بالا در مورد دندان‌هاي ما مطرح نمي‌شود!
منبع:www.salamat.com
