به بقراط شد علم طب آشکار

به بقراط شد علم طب آشکار شاعر : جامي به او گشت قانون آن استوار به بقراط شد علم طب آشکار دو صد خرقه‌ي تن رفو يافته‌ست ز هر تار حکمت که او تافته‌ست بدان نکته‌هايي که گفت اين حکيم! بنه گوش را دل به فهم سليم! قناعت کن از خوان گيتي به هيچ! چو خوش گفت کاي مانده در تاب و پيچ! ز بي‌حاجتي سينه پر نور کن! کشش‌هاي حاجت ز خود دور کن! به از مالداري که ايمن نخفت تهي‌دست با ايمني خفته جفت، تو مهمان، جهان همچو مهمانسراي بود پيش داناي مشکل گشاي...
چهارشنبه، 3 فروردين 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
به بقراط شد علم طب آشکار
به بقراط شد علم طب آشکار
به بقراط شد علم طب آشکار

شاعر : جامي

به او گشت قانون آن استواربه بقراط شد علم طب آشکار
دو صد خرقه‌ي تن رفو يافته‌ستز هر تار حکمت که او تافته‌ست
بدان نکته‌هايي که گفت اين حکيم!بنه گوش را دل به فهم سليم!
قناعت کن از خوان گيتي به هيچ!چو خوش گفت کاي مانده در تاب و پيچ!
ز بي‌حاجتي سينه پر نور کن!کشش‌هاي حاجت ز خود دور کن!
به از مالداري که ايمن نخفتتهي‌دست با ايمني خفته جفت،
تو مهمان، جهان همچو مهمانسرايبود پيش داناي مشکل گشاي
همه تن به شکرانه‌اش شو زبان!بخور هر چه پيشت نهد ميزبان!
که واجب نباشد بر آن‌اش سپاسنبيند يکي حال، يزدان شناس
تو را او خورد يا تو او را خوريبه هر لقمه زين خوان که دست آوري
مکن تارک طبع را پايمال!مبر چيزها را برون ز اعتدال!
به اندازه نوش و به اندازه خور!گر آبت زلال است و نقلت شکر،
منه پاي بيرون ز خيرالامورفراش ار حريرست و همخوابه حور،


ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط