زين سپس خال بتان بس حجرالاسود من

زين سپس خال بتان بس حجرالاسود من شاعر : خاقاني زمزم آنک خم و کعبه در خمار مرا زين سپس خال بتان بس حجرالاسود من پير سجاده تو را داده و زنار مرا خانقه جاي تو و خانه‌ي مي جاي من است برهاند همه زنار من از نار مرا باريا دين به بهشتت نبرد وز سر صدق واندرين فسق نياز است به خروار مرا نيست در زهد ريائيت به جو سنگ نياز و اندرين ره که منم، نيست کسي يار مرا اندران شيوه که هستي تو، تو را يار بسي است لاله خوردم کن و از پوست برون آر مرا لاله مي خورد...