رويم ز گريه بين چو گلين کاه زير آب

رويم ز گريه بين چو گلين کاه زير آب شاعر : خاقاني از شرم روي توست رخ ماه زير آب رويم ز گريه بين چو گلين کاه زير آب نه ماهيان کنند وطن گاه زير آب ماهي تني و مي‌کني از اشک من گريز ني مشک و مي شود آنگاه زير آب ني ني توراست عذر که مشک و ميي بهم خواهي به زير خاک بنه خواه زير آب تخم وفاست دانه‌ي دل چون به دست توس کس ديد غرق سوخته به نگاه زير آب در اشک گرم غرقم و آنگاه سوخته سوزد نهنگ را طپش آه زير اب دريا کشم ز چاه غمت گر برآرم آه چون شد...