تا مرا سوداي تو خالي نگرداند ز من

تا مرا سوداي تو خالي نگرداند ز من شاعر : خاقاني با تو ننشينم به کام خويشتن بي‌خويشتن تا مرا سوداي تو خالي نگرداند ز من تا دوئي يکسو شود هم من تو گردم هم تو من خار راه خود منم خود را ز خود فارغ کنم مرده اکنونم که نقش زندگي دارم کفن باقي آن گاهي شوم کز خويشتن يابم فنا تا شوي باقي چو دامن برفشاني زين دمن جان فشان و راد زي و راه‌کوب و مرد باش راه من سوي تو چون زلفت دراز و پرشکن اي طريق جستجويت همچو خويت بوالعجب چون توانم ديد ره يا گام چون دانم...