دوش برون شد ز دلو يوسف زرين نقاب

دوش برون شد ز دلو يوسف زرين نقاب شاعر : خاقاني کرد بر آهنگ صبح جاي به جاي انقلاب دوش برون شد ز دلو يوسف زرين نقاب صبح دم از هيبتش حوت بيفکند ناب يوسف رسته ز دلو مانده چو يونس به حوت تا صدف آتشين کرد به ماهي شتاب باد بهاري فشاند عنبر بحري به صبح بر سر سيل روان شيشه‌گر آمد حباب تا که هوا شد به صبح کوره‌ي ماورد ريز راند مثالي بديع ساخت طلسمي عجاب بوقلمون شد بهار از قلم صبح و شام ساخته گوي انگله دانه‌ي در خوشاب از شکفه شاخسار جيب گشاده چو...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

دوش برون شد ز دلو يوسف زرين نقاب

شاعر : خاقاني

کرد بر آهنگ صبح جاي به جاي انقلاب		دوش برون شد ز دلو يوسف زرين نقاب
صبح دم از هيبتش حوت بيفکند ناب		يوسف رسته ز دلو مانده چو يونس به حوت
تا صدف آتشين کرد به ماهي شتاب		باد بهاري فشاند عنبر بحري به صبح
بر سر سيل روان شيشه‌گر آمد حباب		تا که هوا شد به صبح کوره‌ي ماورد ريز
راند مثالي بديع ساخت طلسمي عجاب		بوقلمون شد بهار از قلم صبح و شام
ساخته گوي انگله دانه‌ي در خوشاب		از شکفه شاخسار جيب گشاده چو صبح
کافسر شاهان کشيد تيغ چو صبح از قراب		گشته زمين رنگ رنگ چون فلک از عکس خون
پرچم شب يافت رنگ رايت صبح انتصاب		خسرو خورشيد چتر آنکه ز کلک و کفش
شبروي از رستم است خواب ز افراسياب		راي ملک صبح خيز، بخت عدو روز خسب
روضه‌ي دوزخ اثر حور زباني عقاب		صبح ظفر تيغ اوست حوروش و روضه رنگ
خانه‌ي دين راست گنج، گنج هدي را نصاب		مشرق دين راست صبح، صبح هدي را ضيا
هم دل بوالقاسم است هم جگر بوتراب		شاه چو صبح دوم هست جهان گير از آنک
تا جگر آب را سده ببست از تراب		زهره‌ي اعدا شکافت چون جگر صبح دم
ناخني از سد شاه نشکند از هيچ باب		گر بدرد صبح حشر سد سواد فلک
جيفه نجويد هماي پشه نگيرد عقاب		صبح دلش تا دميد عالم جافي نجست
بر کر عنين مخوان قصه‌ي دعد و رباب		از دل عالم مپرس حالت صبح دلش
بخت تو خير الطيور، خصم تو شر الدواب		اي کف تو جان جود، راي تو صبح وجود
جيب جلال تو راست گوي زر از آفتاب		دامن جاه تو راست پروز زرين صبح
رمح تو گاه طعان، تيغ تو گاه ضراب		چرخ بدوزد چو تير صبح بسوزد چو مهر
صبح نکردي عمود، مه نتنيدي طناب		گرنه به کار آمدي خيمه‌ي خاص تورا
جامه‌ي عيدي بدوخت بخت تو خير الثياب		تا شب تو گشت صبح، صبح تو عيد بقا
دين عرب تازه کرد در عجم از احتساب		عدل تو چون صبح راست نايب فاروق گشت
آب کند دانه هضم در جگر آسياب		صبح نهد طرف زر بر کمر آسمان
گاه درخش جهان، گاه بدخش مذاب		صبح ستاره نما خنجر توست اندر او
تا به زبان قبول يافت ز حضرت جواب		دهر شبانگه لقا تازه شد از تو چو صبح
ديده‌ي يعقوب کحل، فرق زليخا خضاب		هست چو صبح آشکار کز رخ يوسف برد
صبح لباس عروس شام پلاس مصاب		بهر ولي تو ساخت وز پي خصم تو کرد
صبح برد آب ماه ميوه پزد ماه آب		مفخر خاقاني است مدح تو تا در جهان
چون دم مرغان صبح نيروي شيران غاب		سحر دم او شکست رونق گويندگان
مهره‌ي نوشين کند در دم افعي لعاب		شمه‌اي از خاطرش گر بدمد صبح‌وار
روز بقاي تو باد هفته‌ي يوم الحساب		تا نبود صبح را از سوي مغرب طلوع
باد به آمين خضر دعوتشان مستجاب		چار ملک در دو صبح داعي بخت تواند