با من قران کنند وقرينان من نيند | | مشتي خسيس ريزه که اهل سخن نيند |
انجم فروز گنبد هر انجمن نيند | | چون ماه نخشبند مزور از آن چو من |
گر چه چو اهل صور فکنده کفن نيند | | از هول صور فکرت من در قيامتند |
گر خود به جمله جز پسر ذواليزن نيند | | پروردگان مائدهي خاطر منند |
زيرا که شه طغان جهان سخن نيند | | بل نايبان ياوگيان ولايتند |
از طبع گوهر آور و عنبر فکن نيند | | گاوي کنند و چون صدف آبستنند ليک |
الا شناعتي و دريده دهن نيند | | چون طشت بيسرند و چو در جنبش آمدند |
روز هنر غضنفر لشکر شکن نيند | | گاه فريب دمنهي افسون گرند ليک |
جز کبش رنگ رنگ و شگال شکن نيند | | چون ارقم از درون همه زهرند و از برون |
کالا به دست حرص و حسد مرتهن نيند | | اوباش آفرينش و حشو طبيعتند |
زان جز شکسته پاي و گسسته رسن نيند | | اندر چه اثير اسيرند تا ابد |
مشنو خلافشان که جز ابليس فن نيند | | گويند در خلافه وليعهد آدميم |
برکن بروتشان که بجز گور کن نيند | | گويند عيسي دگريم از طريق نطق |
کالا غراب ريمن و جغد دمن نيند | | خود را هماي دولت خوانند و غافلند |
ارباب تهمتند ولي برهمن نيند | | بر قلههاي کوه رياضت کشيدهاند |
وز کوي زندقه بجز اهل فتن نيند | | از روي مخرقه همه دعوي دين کنند |
الا سزايد کشتن و گردن زدن نيند | | چون شمع صبحگاهي و چون مرغ بيگهي |
و ايشان ز روح ناميه جز نارون نيند | | من ميوه دار حکمتم از نفس ناطقه |
موران با پرند و سپاه پرن نيند | | جمعند بر تفرق عالم ولي ز ضعف |
اما سفنديار مرا تهمتن نيند | | تازند رخش بدعت و سازند تير کيد |
اصحاب بينش يد بيضاي من نيند | | فرعونيان بيفر و عونند لاجرم |
ز آن طالبان مشک و نسيم سمن نيند | | خود عذرشان نهم که جعل پيشهاند پاک |
مستسقيان لجهي بحر عدن نيند | | آري به آب نايژه خو کردهاند از آنک |
کارزانيان لذت سلوي و من نيند | | بل تا مرض کشند ز خوانهاي بد گوار |
کوري آن گروه که جز در حزن نيند | | بينا دلان ز گفتهي من در بشاشتاند |
کارواح قدس جز طرف آن چمن نيند | | جائي است ضيمران ضمير مرا چمن |
الا ز تار و پود خرد جامه تن نيند | | نساج نسبتم که صناعات فکر من |
جز زير تيشهي پدر خويشتن نيند | | نجار گوهرم که نجيبان طبع من |
ز آن گاه امتحان بجز از ممتحن نيند | | وين جاهلان ملمع کارند و منتحل |
کايشان زنخ زنند، همه خامه زن نيند | | از نوک خامه دفتر دلشان سيه کنم |
الا ز درد دل چو يخ افسرده تن نيند | | آنجا که من فقاع گشايم ز جيب فضل |
کز نوح عصمت الا فرزند و زن نيند | | معصوم کي شوند ز طوفان لفظ من |
از نقش و نطرتند ز نفس و فطن نيند | | در کون هم طويلهي خاقانيند ليک |
کايشان سزاي حضرت شاه ز من نيند | | حقا به جان شاه که هم شاه آگه است |