دوش آن زمان که چشمه‌ي زراب آسمان

دوش آن زمان که چشمه‌ي زراب آسمان شاعر : خاقاني سيماب‌وار زين سوي چاه زمين گريخت دوش آن زمان که چشمه‌ي زراب آسمان جرم فلک پس سپر آهنين گريخت مه را گرفته ديدم گفتم ز تيغ مير چون سگ گزيده‌اي که ز ماء معين گريخت لرزان ستارگان ز حسام حسام دين در گوهر حسام سليمان نگين گريخت سيمرغ دولت از فزع ديو گوهران بگسست و در حمايل روح المين گريخت حرزي است کز قلاده‌ي اهريمن خبيث در ظل پهلوان تهمتن مکين گريخت ترسان عروس ملک چو دخت فراسياب در ماه رايت...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

دوش آن زمان که چشمه‌ي زراب آسمان

شاعر : خاقاني

سيماب‌وار زين سوي چاه زمين گريخت		دوش آن زمان که چشمه‌ي زراب آسمان
جرم فلک پس سپر آهنين گريخت		مه را گرفته ديدم گفتم ز تيغ مير
چون سگ گزيده‌اي که ز ماء معين گريخت		لرزان ستارگان ز حسام حسام دين
در گوهر حسام سليمان نگين گريخت		سيمرغ دولت از فزع ديو گوهران
بگسست و در حمايل روح المين گريخت		حرزي است کز قلاده‌ي اهريمن خبيث
در ظل پهلوان تهمتن مکين گريخت		ترسان عروس ملک چو دخت فراسياب
در ماه رايت پسر آبتين گريخت		طفلي است ماهروي که از مار حميري
همچون سروش مرگ ز صور پسين گريخت		شمشير دين نگر که ز شمشيري اهرمن
اندر پناه همت شمشير دين گريخت		خاقاني از تحکم شمشير حادثات
اندر مشبک مگس انگبين گريخت		پندار موري از فزع نيش سگ مگش
اندر حريم کعبه‌ي پيل آفرين گريخت		يا عنکبوت غار ز آسيب پاي پيل
گفتي که جم درآمد و ديو لعين گريخت		چون رنجه شد بپرسش من رنج شد ز تن
علت ز باد عيسي گردون نشين گريخت		از من گريخت حادثه ز اقبال او چنانک