ماه تابانست يا گل يا بناگوش شما شاعر : خواجوي کرماني آب آتش ميبرد خورشيد شبپوش شما ماه تابانست يا گل يا بناگوش شما شام را تا سايبان روز روشن ديدهام ميرود آب حيات از چشمهي نوش شما در شب تاريک خورشيدم در آغوش آمدي تيره شد شام من از صبح سحرپوش شما از چه رو هندوي مه پوش شما در تاب شد همچو زلف ار بودمي يک شب در آغوش شما اي ز روبه بازي آهوي شما در عين خواب گر به مستي دوشم آمد دوش بر دوش شما مردم چشم عقيق افشان لل بار من شير گيران گشته مست...