کي آمدي ز تتار اي صباي مشک نسيم

کي آمدي ز تتار اي صباي مشک نسيم شاعر : خواجوي کرماني بيا بيا که خوشت باد اي نسيم شميم کي آمدي ز تتار اي صباي مشک نسيم بهشت منزل يارست و وصل يار نعيم دگر مگوي حديث از نعيم و ناز بهشت هنوز شعله زند آتشم ز عظم رميم چو روز حشر مرا از لحد برانگيزند نسيم تست مراد من شکسته نه سيم گمان مبر که تمناي بنده سيم و زرست کشيده زلف ترا در کنار جان چون جيم فتاده است دلم در ميان خون چون واو که نيست نقطه‌ي موهوم قابل تقسيم از آن مرا ز دهان تو هيچ قسمت نيست...