ببوستان مي گل بوي لاله گون مستان شاعر : خواجوي کرماني مگر ز دست سمن عارضان پردستان ببوستان مي گل بوي لاله گون مستان تو نيز کام دل از لذت جهان بستان جهان ز عمر تو چون داد خويش مي گيرد خوشا نواحي يزد و نسيم اهرستان کنونکه فصل بهاران رسيد و موسم گل چه منزلست مگر طرف بوستانست آن چه نکهتست مگر بوي دوستانست اين چو بلبلان چمن دور مانده از بستان منم جدا شده از يار و منقطع ز ديار چودر مصيبت سهراب رستم دستان سفر گزيدم و بسيار خون دل خوردم جرون...