اينان مگر ز رحمت محض آفريده‌اند

اينان مگر ز رحمت محض آفريده‌اند شاعر : سعدي کرام جان و انس دل و نور ديده‌اند اينان مگر ز رحمت محض آفريده‌اند پيراهني که بر قد ايشان بريده‌اند لطف آيتيست در حق اينان و کبر و ناز شيرين لبان نه شير که شکر مزيده‌اند آيد هنوزشان ز لب لعل بوي شير ليکن به زير سايه طوبي چريده‌اند پندارم آهوان تتارند مشک ريز کاين حوريان به ساحت دنيا خزيده‌اند رضوان مگر سراچه فردوس برگشاد کز لوله‌هاي چشمه کوثر مکيده‌اند آب حيات در لب اينان به ظن من نادر رسد...