من با تو نه مرد پنجه بودم

من با تو نه مرد پنجه بودم شاعر : سعدي افکندم و مردي آزمودم من با تو نه مرد پنجه بودم من نيز دلاوري نمودم ديدم دل خاص و عام بردي آن نيزه که حلقه مي‌ربودم در حلقه کارزارم انداخت و انگشت به هيچ برنسودم انگشت نماي خلق بودم کاندر حق خويشتن شنودم عيب دگران نگويم اين بار فرياد که نشنوي چه سودم گفتم که برآرم از تو فرياد کاول به تو چشم برگشودم از چشم عنايتم مينداز مرگ آمدنيست دير و زودم گر سر برود فداي پايت کتش به فلک رسيد و دودم...