تو پري زاده ندانم ز کجا مي‌آيي

تو پري زاده ندانم ز کجا مي‌آيي شاعر : سعدي کادميزاده نباشد به چنين زيبايي تو پري زاده ندانم ز کجا مي‌آيي مثل اين روي و نشايد که به کس بنمايي راست خواهي نه حلالست که پنهان دارند نتواند که کند دعوي همبالايي سرو با قامت زيباي تو در مجلس باغ عيبت آنست که بر بنده نمي‌بخشايي در سراپاي وجودت هنري نيست که نيست که من آن قدر ندارم که تو دست آلايي به خدا بر تو که خون من بيچاره مريز به دو چشمت که ز چشمم مرو اي بينايي بي رخت چشم ندارم که جهاني بينم...

چهارشنبه، 3 فروردين 1390

تخمین زمان مطالعه:

موارد بیشتر برای شما

تو پري زاده ندانم ز کجا مي‌آيي

شاعر : سعدي

کادميزاده نباشد به چنين زيبايي		تو پري زاده ندانم ز کجا مي‌آيي
مثل اين روي و نشايد که به کس بنمايي		راست خواهي نه حلالست که پنهان دارند
نتواند که کند دعوي همبالايي		سرو با قامت زيباي تو در مجلس باغ
عيبت آنست که بر بنده نمي‌بخشايي		در سراپاي وجودت هنري نيست که نيست
که من آن قدر ندارم که تو دست آلايي		به خدا بر تو که خون من بيچاره مريز
به دو چشمت که ز چشمم مرو اي بينايي		بي رخت چشم ندارم که جهاني بينم
همه اسباب مهياست تو در مي‌بايي		نه مرا حسرت جاست و نه انديشه مال
خوشتر و خوبتر اندر نظرم مي‌آيي		بر من از دست تو چندان که جفا مي‌آيد
چاره بعد از تو ندانيم بجز تنهايي		ديگري نيست که مهر تو در او شايد بست
همچنان شکر کنيمت که عزيز مايي		ور به خواري ز در خويش براني ما را
گر ببندي تو به روي من و گر بگشايي		من از اين در به جفا روي نخواهم پيچيد
ما حريصيم به خدمت تو نمي‌فرمايي		چه کند داعي دولت که قبولش نکنند
به چنين زيور معني که تو مي‌آرايي		سعديا دختر انفاس تو بس دل ببرد
لطف اين باد ندارد که تو مي‌پيمايي		باد نوروز که بوي گل و سنبل دارد