اگر پاي در دامن آري چو کوه شاعر : سعدي سرت ز آسمان بگذرد در شکوه اگر پاي در دامن آري چو کوه که فردا قلم نيست بر بي زبان زبان درکش اي مرد بسيار دان دهان جز به لل نکردند باز صدف وار گوهرشناسان راز نصيحت نگيرد مگر در خموش فروان سخن باشد آگنده گوش نخواهي شنيدن مگر گفت کس؟ چو خواهي که گويي نفس بر نفس نشايد بريدن نينداخته نبايد سخن گفت ناساخته به از ژاژخايان حاضر جواب تأمل کنان در خطا و صواب تو خود را به گفتار ناقص مکن کمال است...