بيا اي که عمرت به هفتاد رفت

بيا اي که عمرت به هفتاد رفت شاعر : سعدي مگر خفته بودي که بر باد رفت؟ بيا اي که عمرت به هفتاد رفت به تدبير رفتن نپرداختي همه برگ بودن همي ساختي منازل به اعمال نيکو دهند قيامت که بازار مينو نهند وگر مفلسي شرمساري بري بضاعت به چندان که آري بري تهيدست را دل پراگنده‌تر که بازار چندان که آگنده‌تر دلت ريش سرپنجه‌ي غم شود ز پنجه درم پنج اگر کم شود غنيمت شمر پنج روزي که هست چو پنجاه سالت برون شد ز دست به فرياد و زاري فغان داشتي اگر...